Jak zdefiniować zjawisko intertekstualności na potrzeby teorii
przekładu literackiego?
W jaki sposób tekst literacki nawiązuje do tekstów literatury wysokiej, literatury
niskiej i innych tekstów kultury?
Gdzie i za pomocą jakich sygnałów intertekstualnych ujawnia się w dziele literackim
"dialog międzytekstowy"?
Jaką wartość semantyczną dla dzieła literackiego mają odwołania intertekstualne?
Zjawisko intertekstualności – termin o ponad trzydziestoletniej tradycji, lecz nadal
aktualny ze względu na "wielodyskursywną" praktykę literacką – doczekało
się pełnego opisu z punktu widzenia zagadnień teorii przekładu. Zaproponowana przez
autorkę typologia nawiązań intertekstualnych wyznacza kierunki analiz dla teoretyków
przekładu, a tłumaczom wskazuje przestrzenie, których pominięcie prowadzi do
zubożenia dzieła oryginalnego, a czasem nawet do znaczącego odkształcenia jego
pierwotnej intencji. Opisywane tu relacje międzytekstowe wykraczają poza
wewnątrzliterackie odniesienia i obejmują również związki z innymi sztukami (np.
muzyka, film) oraz z pozaliterackimi dyskursami (media masowe, kultura masowa itp.).
Materiałem egzemplifikacyjnym są wczesne powieści autriackiej noblistki Elfriede
Jelinek.
Anna Majkiewicz
Pracownik Katedry Języka Biznesu Uniwersytetu Śląskiego. Od wielu lat zajmuje się
teorią i krytyką przekładu literackiego oraz dydaktyką przekładu. W obszarze jej
badań znajdują się również zagadnienia glottodydaktyki (język polski jako obcy,
język niemiecki) oraz recepcja literatury polskiej w krajach obszaru
niemieckojęzycznego. Tłumacz literatury niemieckojęzycznej na język polski
(przełożyła m.in. dwie powieści Elfriede Jelinek).
328 stron, oprawa miękka