Chanat Krymski
Państwo Koczowników na Kresach Europy
W świadomości Polaków funkcjonuje stereotyp Tatara jako okrutnego najeźdźcy, co
zostało odzwierciedlone m.in. w legendzie o zabiciu przez wojska tatarskie hejnalisty z
wieży Kościoła Mariackiego. Autor dociera do źródeł takiego postrzegania potomków
plemion zamieszkujących imperium wielkiego Czyngis-chana, opisując dzieje relacji
polsko-tatarskich od XV do XVIII wieku.
Jednak ta przyjęta cezura nie przeszkodziła mu w ukazaniu sytuacji Tatarów również
w czasach współczesnych. Taki sposób prezentacji umożliwia odpowiedź na pytania:
Jak bardzo zmieniły się na przełomie wieków stosunki polsko-tatarskie?
Czy zawsze były one negatywne?
Być może „nie taki Tatar straszny”, gdyż historia udowadnia, że ci, którzy
byli naszym zagrożeniem, stawali się później wybawieniem, a ci, którzy byli wrogami,
zmieniali się z czasem w lojalnych przyjaciół. Okazuje się bowiem, że z naszymi
niegdysiejszymi sąsiadami wcale nie różni nas tak wiele…
Autor w sposób niebanalny i zajmujący dokonuje pierwszej syntezy historii Chanatu
Krymskiego – państwa powstałego około 1428 roku, odnosząc jego historię do dziejów
Rzeczpospolitej. Jest to opowieść o tajemnicach stepów krymskich i zakątków
Bakczysaraju, a także tradycjach i codziennym życiu społeczności tatarskich.
145 stron, Format: 14.5x20.5cm, oprawa miękka