Bez żadnych wątpliwości należy uznać, że dzieło Lyotarda Poróżnienie
należy do najważniejszych pozycji w humanistyce drugiej połowy XX wieku, stanowiąc
jedną z najprzedniejszych manifestacji teoretycznej samoświadomości współczesności.
I nawet jeśli w polskiej humanistyce nie brakuje prac nt. postmodernizmu, to jednak
pozycja tej książki jest wyjątkowa. Oto bowiem większość opracowań koncentruje się
na zagadnieniach sztuki lub/i kultury (np. Welsch), prace Baumana mają optykę
socjologiczną, Žižka – socjologiczno-psychologiczną, a Morawskiego –
genealogiczną. Poróżnienie jest zaś pozycją bodaj w większym stopniu nastawioną
filozoficznie, a zatem ogólniejszą, takiej zaś po prostu brak
Z recenzji prof. dr hab. Bogdana Banasiaka
To najważniejsze dzieło Lyotarda stanowi najpełniejszy wykład myśli tego
oryginalnego myśliciela, bez którego lektury ogólna koncepcja lyotardowskiej
ponowoczesności jest nie do końca zrozumiała, jeśli się chce prześledzić całość
jakże ważkiego dla dzisiejszego myślenia w humanistyce pojęcia postmodernizmu.
Poróżnienie pozostaje we współczesnych rozważaniach szeroko pojętej humanistyki
jednym z centralnych punktów odniesienia, bronionym przez jednych, ale i namiętnie
krytykowanym przez innych, co dowodzi, że z jednej strony Lyotard dotyka spraw, które
nie pozostawiają odbiorcy obojętnym, z drugiej zaś stanowi pośredni dowód jego
naczelnej tezy o życiu społecznym (tu: naukowym) jako mnogości dyskursów.
Z recenzji dr hab. Krzysztofa Jarosza, prof. UŚ
Jean-François Lyotard
jest francuskim filozofem, twórcą pojęcia
ponowoczesności (postmodernizmu). Należy do najwybitniejszych humanistów francuskim XX
wieku. Poróżnienie to najważniejsze dzieło Lyotarda, zarówno w opinii krytyków, jak
i samego autora.
228 stron, B5, oprawa miękka