cena netto + 5% vat.
Lew Tołstoj (1828–1910), rosyjski klasyk światowej literatury, w latach
siedemdziesiątych XIX wieku przeżywał egzystencjalny kryzys, rozważał sens, a
właściwie bezsens swojego życia i prawdy szukał w religii, do której wcześniej miał
obojętny stosunek.
W tym okresie miał już za sobą dwa główne dzieła: „Wojnę i pokój”
oraz „Annę Kareninę”. Od kilkunastu lat mieszkał w Jasnej Polanie, cieszył się
poważaniem i sławą.
Nieortodoksyjne eksperymenty z religią doprowadziły do wykluczenia go z
Cerkwi, ale nastąpiło to dopiero w 1901 roku, na razie zaś wynikiem rozmyślań nad
sensem życia stał się ich zapis w postaci tej „Spowiedzi”, dokonany w 1879 i 1882
roku, ale z racji niecenzuralności (religijnej) opublikowany dopiero w 1884 roku w
Szwajcarii, a w Rosji w 1906.
Tołstoj cofa się do podstawowego „pytania życiowego” sformułowanego
najprościej, jak to tylko możliwe: po co żyję i co po mnie zostanie? Dramatyczna
opowieść o poszukiwaniu odpowiedzi na to pytanie, poruszająco szczera, choć zarazem
dzieło pisarza świadomego swej sztuki, ma uniwersalny sens i przemówi także do
dzisiejszego czytelnika z innej epoki, innej cywilizacji.
200 stron, oprawa miękka