Wśród licznych książek-traktatów Hannah Arendt (1906–1975),
niemiecko-amerykańskiej autorki pochodzenia żydowskiego, ta jest szczególna, bo ma
stanowić „ćwiczenia z myśli politycznej”.
Arendt miała w tej dziedzinie bogate doświadczenia w starciu z XX wiekiem,
który uczynił z niej outsidera: w latach 1937–1951 nie miała obywatelstwa żadnego
kraju. Ten symboliczny epizod pozwolił jej spoglądać z charakterystycznego dystansu na
współczesność, oglądać ją z szerokiej perspektywy historycznej i czynić frapujące
porównania z innymi epokami. Także w tych „ćwiczeniach” zajmują ją podstawowe
terminy języka politycznego – wolność, sprawiedliwość, autorytet – w kontekście
zmiany ich dawnych znaczeń, a nawet zupełnego zaniku ich znaczenia. Ćwiczenie i w
ogóle uprawianie myśli politycznej, uważa Arendt, musi się dziś odbywać w
kontekście tego, co się współcześnie wydarzyło: w kontekście zerwania nici tradycji
i zaniku autorytetu. Tym większej odpowiedzialności wymaga zdana dziś na siebie myśl
polityczna i i tym bardziej intensywnych „ćwiczeń” – przy których Hannah Arendt
jest fascynującą przewodniczką.
Przedmowa: Między czasem minionym a przyszłym
Tradycja a epoka nowożytna
Koncepcja historii: starożytna i nowożytna
Co to jest autorytet?
Co to jest wolność?
Kryzys edukacji
O kryzysie w kulturze i jego społecznej oraz politycznej doniosłości
Prawda i polityka
Podbój kosmosu a ranga człowieka
330 stron, Format: 12.0x19.5cm, oprawa miękka