Normy adekwatności kapitałowej należą do zewnętrznych ilościowych
regulacji ostrożnościowych, określanych przez państwo w celu zagwarantowania
stabilności systemu finansowego, a w szerszym ujęciu równowagi makroekonomicznej i
wpływają na warunki działalności bankowej, a w konsekwencji oddziałują na decyzje
podejmowane przez zarządzających bankami.
Normy te podlegały ewolucji od początku ich przyjęcia przez Bazylejski
Komitet ds. Nadzoru Bankowego I w 1988 roku pod nazwą Bazylei I. Ewolucja ta miała
pozwolić na dostosowanie wymagań nadzoru bankowego do zmieniających się uwarunkowań
funkcjonowania banków. W roku 2005 uzgodniono ostateczną wersję Nowej Urnowy
Kapitałowej, zwanej Bazyleą II. Daty uzgodnień poszczególnych wersji norm
adekwatności kapitałowej wyznaczają moment, od którego w poszczególnych krajach
rozpoczęto ich wdrażanie. W Polsce banki po raz pierwszy zobowiązane były obliczać
współczynnik wypłacalności w roku 1990.
Zarządzanie portfelem kredytowym w pracy jest definiowane jako proces
składający się z decyzji banków w zakresie:
1) poziomu udzielanych kredytów,
2) zasad doboru struktury kredytów pod względem kredytowanych podmiotów,
3) zarządzania ryzykiem kredytowym banku przy użyciu instrumentów transferu tego
ryzyka.
Wstęp
Rozdział I
Ewolucja norm adekwatności kapitałowej
1.1. Funkcje norm adekwatności kapitałowej
1.2. Definicje kapitału banku: kapitał własny a fundusze własne, wymóg kapitałowy,
kapitał regulacyjny, kapitał wewnętrzny i kapitał ekonomiczny
1.3. Ewolucja norm adekwatności kapitałowej i jej przyczyny
1.3.1. Pierwsze próby powiązania operacji czynnych banków z poziomem kapitału
1.3.2. Bazylejska Umowa Kapitałowa z 1988 roku
1.3.2.1. Ryzyko rynkowe jako przedmiot zainteresowania Komitetu Bazylejskiego
1.3.2.2. Wady Bazylei I w obszarze pomiaru ryzyka kredytowego
1.3.3. Prace nad zmianą zasad pomiaru wymogów kapitałowych - Nowa Bazylejska Umowa
Kapitałowa
1.3.3.1. Metody pomiaru ryzyka kredytowego w Bazylei II
1.4. Zmiany w normach adekwatności kapitałowej w regulacjach Unii Europejskiej w latach
1989-2006
1.4.1. Wdrożenie zasad Nowej Umowy Kapitałowej w dyrektywach Unii Europejskiej
1.4.1.1. Metoda standardowa - klasy należności, wagi ryzyka i szacowanie wymogu
kapitałowego
1.4.1.2. Metoda wewnętrznych ratingów - klasy należności, parametry ryzyka, wagi
ryzyka i szacowanie wymogu kapitałowego
1.5. Zmiany w regulacjach polskich w latach 1989-2007
Rozdział II
Wpływ umowy kapitałowej z 1988 roku na działalność kredytową banków
2.1. Wpływ Bazylei I na kryzys kredytowy w Stanach Zjednoczonych i innych
krajach - badania dotyczące implementacji umowy z 1988 roku
2.2. Wpływ Bazylei I na ograniczanie aktywności banków japońskich w Stanach
Zjednoczonych
2.3. Wpływ Bazylei I na podaż kredytów w krajach rozwijających się
2.4. Rola umowy kapitałowej z 1988 roku w procesie zarządzania portfelem kredytowym
banków komercyjnych w Polsce
2.4.1. Uwarunkowania działalności banków w latach dziewięćdziesiątych i na początku
XX wieku
2.4.2. Jakość portfela kredytowego oraz fundusze własne, wymogi kapitałowe i
współczynnik wypłacalności banków komercyjnych w Polsce
2.4.3. Wpływ umowy z 1988 roku na strukturę aktywów banków komercyjnych
2.4.4. Wpływ Bazylei I na podaż kredytów na przykładzie banków komercyjnych w Polsce
- wyniki badania kointegracji
2.4.4.1. Zarys metody badawczej użytej w celu estymacji zależności pomiędzy kredytami
i funduszami własnymi banków komercyjnych w Polsce
2.4.4.2. Ocena siły oddziaływania funduszy własnych na poziom kredytów w porównaniu
ze stopą procentową, jakością kredytów i optymizmem konsumentów
Rozdział III
Konsekwencje wdrożenia Bazylei II dla rynku kredytowego i sektora bankowego
3.1. Nowa Umowa Kapitałowa a zjawisko procykliczności
3.1.1. Przyczyny procykliczności w działalności banków
3.1.2. Procykliczność parametrów ryzyka kredytowego
3.1.3. Model rynku kredytowego przy ograniczeniu kapitałowym podczas ożywienia i recesji
- Bazylea II versus Bazylea I
3.1.4. Wpływ procykliczności na wymóg kapitałowy z tytułu ryzyka kredytowego na
przykładzie wybranych krajów
3.2. Metody zmniejszania negatywnych konsekwencji procykliczności związanej z Nową
Umową Kapitałową
3.2.1. Propozycje The de Larosiere Group w obszarze procykliczności
3.3. Wyniki badań ilościowego wpływu Bazylei II na wymogi kapitałowe w wybranych
krajach i w Polsce
3.3.1. Podstawowe zmiany w całkowitym wymogu kapitałowym
3.3.2. Wyniki piątego badania ilościowego w grupie krajów, do której należy Polska
3.3.3. Prawdopodobieństwo niewypłacalności i współczynnik straty w momencie
niewypłacalności w świetle QIS 5
3.4. Wpływ Nowej Umowy Kapitałowej na wymóg kapitałowy z tytułu ryzyka kredytowego w
bankach w Polsce
3.4.1. Wymóg kapitałowy z tytułu ryzyka kredytowego w świetle symulacji na portfelu
kredytowym z 2005 roku
3.4.1.1. Wpływ metody standardowej na sumę ważonych ryzykiem kredytowym ekspozycji
wobec Skarbu Państwa, przedsiębiorstw i gospodarstw domowych
3.4.1.2. Wpływ metody wewnętrznych ratingów na sumę ważonych ryzykiem ekspozycji
wobec Skarbu Państwa, przedsiębiorstw i gospodarstw domowych
3.4.2. Konsekwencje wdrożenia Bazylei II w Polsce w świetle danych z lat 2007-2008
Rozdział IV
Rola instrumentów transferu ryzyka kredytowego w redukcji wymogu kapitałowego
4.1. Derywaty kredytowe i sekurytyzacja syntetyczna
4.1.1. Przyczyny stosowania derywatów kredytowych
4.1.2. Rola instrumentów transferu ryzyka kredytowego w stymulowaniu aktywności
kredytowej banków
4.2. Derywaty kredytowe jako narzędzie redukcji wymogu kapitałowego na ryzyko kredytowe
w Bazylejskich umowach kapitałowych
4.2.1. Mechanizm redukcji ryzyka kredytowego za pomocą derywatów kredytowych w Bazylei I
4.2.2.1. Derywaty kredytowe jako narzędzie redukcji wymogu kapitałowego na ryzyko
kredytowe w Bazylei II - metoda standardowa
4.2.2.2. Derywaty kredytowe jako narzędzie redukcji wymogu kapitałowego na ryzyko
kredytowe w Bazylei II - metoda wewnętrznych ratingów
4.3. Rynek kredytowych instrumentów pochodnych
4.3.1. Charakterystyka przedmiotowa rynku derywatów kredytowych.
4.3.2. Charakterystyka podmiotowa rynku derywatów kredytowych
4.3.3. Charakterystyka rynku europejskiego
4.3.4. Instrumenty zabezpieczające przed ryzykiem kredytowym w bankach komercyjnych w
Polsce
4.4. Wpływ instrumentów transferu ryzyka kredytowego na udział funduszy własnych i
kredytów w sumie bilansowej na przykładzie wybranych krajów
Zakończenie
Bibliografia
197 stron, B5, oprawa miękka
