TELEWIZJA PUBLICZNA W HISZPANII POMIĘDZY POLITYKĄ A RYNKIEM KUŚ M. Księgarnia

Telewizja publiczna w Hiszpanii

Pomiędzy polityką a rynkiem

Pisząc o historii i współczesności hiszpańskich mediów publicznych, niejednokrotnie można odnieść wrażenie, że są one swego rodzaju zwierciadłem, w którym odbijają się wydarzenia ze współczesnej historii politycznej, społecznej i gospodarczej Królestwa Hiszpanii. Dotyczy to przede wszystkim publicznej telewizji, która jest przedmiotem zainteresowania pracy.

Od swoich początków w latach dyktatury generała Franco, przez burzliwy okres przejścia od dyktatury do demokracji, po kolejne rządy działające po roku 1982 — w każdym z tych okresów hiszpańska telewizja odegrała znaczącą rolę w przebiegu procesów politycznych i społecznych zachodzących w tym kraju.

Historyczna ewolucja hiszpańskich mediów publicznych opisana jest z kilku perspektyw. Po pierwsze, rozpatrywany jest kontekst prawny, czyli ustawodawstwo dotyczące mediów elektronicznych. Przedmiotem zainteresowania są tu nie tylko ostateczne regulacje, lecz także sam przebieg procesów ustawodawczych, w wielu wypadkach dostarczający interesujących faktów z zakresu relacji mediów i polityki. Następnie omawiane są także: polityka kadrowa, kontrola finansowa oraz kontrola zawartości. Taki schemat analizy opiera się przede wszystkim na koncepcji J. Blumlera i M. Gurevitcha, dotyczącej wymiarów relacji mediów i polityki.

Wszystko to służyć ma znalezieniu odpowiedzi na pytanie, czy w przypadku Hiszpanii możemy mówić o szczególnym modelu funkcjonowania mediów publicznych, w szczególności zaś publicznej telewizji. W świetle opisanych w pracy faktów pojawiają się pewne przesłanki sprzyjające wyciągnięciu takiego wniosku. Jednocześnie jednak możemy zaobserwować wiele tendencji, które można kwalifikować jako wspólne dla większości europejskich rynków telewizyjnych.

Wstęp

Rozdział 1. Od medium państwowego do publicznego. TVE w okresie przejścia do demokracji i konsolidacji demokracji (1975–1982)

1.1. Początki telewizji w Hiszpanii i jej rozwój w czasach dyktatury F. Franco Bahamonde

1.2. TVE w okresie reform politycznych lat 1975–1982

1.2.1. Demokratyczne ustawodawstwo medialne i regulacje dotyczące telewizji

1.2.2. Polityka kadrowa w mediach publicznych — utrzymanie ścisłej kontroli rządowej

1.2.3. Finanse RTVE — zalążek przyszłych problemów

1.2.4. Budowa „wolnego rynku opinii” a polityczna ingerencja w treści programowe

Podsumowanie

Rozdział 2. Od „konkurencji publicznej” do modelu dualnego. Zmiany na rynku mediów elektronicznych w latach 1982–1996 i ich wpływ na działalność telewizji publicznej

2.1. Ograniczona liberalizacja ustawodawstwa medialnego — przez „konkurencję publiczną” do modelu dualnego

2.2. Dalsze upolitycznienie polityki kadrowej

2.3. Ułomny model finansowania mediów publicznych i jego konsekwencje

2.4. Odrodzenie „dwóch Hiszpanii” — polityzacja mediów elektronicznych a TVE

Podsumowanie

Rozdział 3. Upadek starego modelu. Telewizja publiczna w czasach rządów Partido Popular (1996–2004)

3.1. Liberalizacja i europeizacja ustawodawstwa medialnego a media publiczne

3.2. Brak stabilizacji w zakresie polityki kadrowej w mediach publicznych

3.3. Zapaść finansowa mediów publicznych

3.4. Polityzacja treści w mediach publicznych

Podsumowanie

Rozdział 4. TVE w okresie reformy publicznych mediów elektronicznych w latach 2004–2011

4.1. Etap przygotowania reformy mediów publicznych w Hiszpanii

4.2. Reforma instytucjonalna mediów publicznych i ogólna regulacja rynku audiowizualnego w latach 2004–2011

4.3. Częściowe odpolitycznienie polityki kadrowej w mediach publicznych

4.4. (Wyboista) droga do finansowego uzdrowienia mediów publicznych

4.5. Zmiana tendencji w relacjach polityki i mediów

Podsumowanie

Zakończenie

Wykaz częściej używanych skrótów

Summary

Bibliografia

Indeks nazwisk

Indeks nazw i pojęć

Spis tabel

132 strony, Format: 17.0x24.0cm, oprawa miękka

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.