WYTWARZANIE POCZUCIA NORMALNOŚCI W ROZMOWIE CODZIENNEJ SZKUTA K.

Wytwarzanie poczucia normalności w rozmowie codziennej

Studium socjologiczne

Praca ma na celu aplikację pojęcia bezpieczeństwa ontologicznego do analizy konwersacji w celu interpretacji rytualnych form naprawy w codziennej rozmowie.

Analiza empiryczna dotyczy sytuacji zagrożenia naturalnego przebiegu rozmowy.

Do analizy wykorzystana została rytualna analiza konwersacji Ervinga Goffmana, prace autorów z kręgu analizy konwersacyjnej oraz lingwistyczne teorie konwersacji (przede wszystkim teoria grzeczności).

Materiał badawczy tworzą nagrania rozmów ze słuchaczami z porannego programu radiowego. Z analizy wynika, że w sytuacjach radykalnej zmiany tożsamości mówiącego konieczne jest ponowne otwarcie rozmowy w celu przywrócenia poczucia normalności sytuacji oraz odzyskania zaufania do rozmówcy. Otwarcie rozmowy bowiem zawiera naturalne miejsce na samoidentyfikację rozmówcy. Jednocześnie odkrycie mistyfikacji powoduje konieczność rytualnej naprawy, bowiem zagraża ona "twarzy" uczestników. Akceptacja naprawy przez rozmówcę ramuje sytuację jako żart, brak akceptacji natomiast prowokuje u obu stron konieczność użycia agresywnych technik obrony "twarzy".

WSTĘP
1. Perspektywa i metoda analizy
2. Struktura pracy

ROZDZIAŁ I. NORMALNOŚĆ W INTERAKCJI

1. Bezpieczeństwo ontologiczne
1.1. Bezpieczeństwo ontologiczne – definicja Lainga
1.2. Socjologiczna interpretacja koncepcji Lainga
1.3. Bezpieczeństwo ontologiczne raz jeszcze – interpretacja Giddensa
2. Warunek fortunności
2.1. Warunki fortunności – teoria aktów mowy
2.2. Zasada kooperacji Grice’a
2.3. Warunek fortunności Gooffmana a pragmatyka
3. Normalność i zaufanie
3.1. Normalność jako sztuka bycia zwyczajnym
3.2. Zakłopotanie
3.3. Zaufanie
3.4. Gry z zaufaniem
4. Rytualność i rutynowość spotkań
4.1. Rytuał
4.2. Sens etologiczny
4.3. Sens moralny

ROZDZIAŁ II. TWARZ I REGUŁY GRZECZNOŚCI

1. Twarz
1.1. Kooperacyjne techniki obrony „twarzy”: uniki i środki naprawcze
1.2. Agresywne techniki obrony „twarzy”
1.3. Ochrona „twarzy” w instytucjach zamkniętych
1.4. Ochrona „twarzy” w konwersacji
2. Reguły grzeczności .
2.1. Reguły ceremonialne
2.2. Teorie Geofrey’a Leecha i Robin Lakoff
2.3. Obowiązywanie reguły grzeczności a warunek fortunności
2.4. Grzeczność negatywna i pozytywna
2.4.1. Superstrategie .

ROZDZIAŁ III. ANALIZA KONWERSACJI – UJĘCIE RYTUALNE

1. Rozmowa i konwersacja – problemy defnicyjne
1.1. Rytualna analiza konwersacji
1.1.1. Ograniczenia systemowe i rytualne
2. Ramy uczestnictwa w rozmowie
2.1. Nadawca i odbiorca wypowiedzi
2.2. Odtwarzanie
2.3. Rama występu .
3. Mówienie poza rozmową
3.1. Mówienie do siebie
3.2. Okrzyki w odpowiedzi
3.3. Mówienie do innych poza rozmową

ROZDZIAŁ IV. ANALIZA KONWERSACJI – UJĘCIE STRUKTURALNE

1. Założenia
2. Organizacja rozmowy
2.1. Sekwencyjna kolejność zabierania głosu
2.1.1. Podstawowe reguły
2.1.2. Pary przyległe
2.1.3. Techniki alokacji kolejek
2.1.4. Zaangażowanie
2.2. Sekwencyjność rozmowy
2.3. Zamykanie rozmowy
2.4. Naprawianie błędów w rozmowie
2.4.1. Interpretacja Goffmana
3. Polemika Goffmana z analizą konwersacyjną
3.1. System i rytuał
4. Analiza konwersacyjna a szersza perspektywa badań konwersacji
4.1. Budowanie intymności w rozmowie
4.2. Śmiech w rozmowie

ROZDZIAŁ V. BADANIE WYPOWIEDZI W MEDIACH METODĄ ANALIZY KONWERSACYJNEJ

1. Rozmowy radiowe
2. Analiza konwersacyjna w badaniach mediów
2.1. Uczestnicy rozmów .
2.2. Rozmowy ze słuchaczami .
2.3. Dystrybucja kolejek w programach radiowych i telewizyjnych
2.4. Otwarcia i zamknięcia
3. Rozmowy z przyjaciółmi na antenie radia
4. Formaty radiowe
4.1. Radio nastawione na konfrontacje
4.2. Radio brukowe
4.3. Radiowe prowokacje.

ROZDZIAŁ VI. GRY Z ZAUFANIEM NA PRZYKŁADZIE AUDYCJI RADIOWEJ

1. Zebrany materiał
1.1. Kontekst instytucjonalny
1.2. Korpus danych
1.2.1. Budzenie
1.2.2. Konkurs
1.2.3. Ranny prowokator
1.3. Charakterystyka materiału
1.4. Ograniczenia .
2. Ranny prowokator
2.1. Tematy rozmów prowokatora
3. Otwarcia i zamknięcia
3.1. Dwa otwarcia
3.2. Klasyczne otwarcia
3.3. Otwarcia rozmów radiowych
3.4. Ponowne otwarcie
3.5. Zamknięcia
4. Reakcja na ujawnienie mistyfikacji
4.1. Śmiech i niedowierzanie
4.2. Niedowierzanie i tłumaczenie się
5. Załamanie się rozmowy – rytualne naprawy
5.1. Zapaść konwersacyjna

ZAKOŃCZENIE
1. Konkluzje
2. Możliwości kontynuacji badań
3. Żart jako ochrona naszego świata
BIBLIOGRAFIA .
ZAŁĄCZNIK. ZASADY TRANSKRYPCJI MATERIAŁU

262 strony, oprawa miękka

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.

WYTWARZANIE POCZUCIA NORMALNOŚCI W ROZMOWIE CODZIENNEJ

SZKUTA K. - STUDIUM SOCJOLOGICZNE