|
WSTĘP DO CHEMII SUPRAMOLEKULARNEJ
DODZIUK H. wydawnictwo: WYD UW , rok wydania 2008, wydanie I cena netto: 57.70 Twoja cena 54,82 zł + 5% vat - dodaj do koszyka Wstęp do chemii supramolekularnej
Chemia supramolekularna to nowa, dynamicznie rozwijająca się dziedzina, usytuowana
pomiędzy chemią, biochemią, fizyką i technologią. Jej perspektywy są bardzo
obiecujące. Umożliwia projektowanie systemów supramolekularnych o własnościach
ściśle dostosowanych do potrzeb. Dzięki temu przemysłowa synteza chemiczna stanie się
bezpieczniejsza i bardziej przyjazna dla środowiska, nastąpi dalsza miniaturyzacja
elementów elektronicznych (w idealnym przypadku jednocząsteczkowych lub zbudowanych z
jednego agregatu), całkowicie zmieni się także nasz sposób wykorzystania źródeł
energii.
Rozwój chemii supramolekularnej będzie miał również rewolucyjny wpływ na
przemysł farmaceutyczny i medycynę, pozwalając na opracowanie nowych metod podawania
leków oraz stworzenie biokompatybilnych materiałów kompozytowych do zastosowania jako
implanty nowej generacji m.in. w stomatologii i chirurgii. W skład chemii
supramolekularnej wchodzi również ważny obszar chemii biomimetycznej, pozwalającej
zrozumieć molekularne podstawy działania organizmów żywych, a może nawet powstania
życia na Ziemi.
Wstęp do chemii supramolekularnej, będący zwartą, żywą prezentacją aktualnego stanu
wiedzy, jest doskonałym wprowadzeniem do tej dziedziny nauki.
Obszerny przegląd całej dziedziny, uwzględniający niemal wszystkie najważniejsze
grupy związków tworzących agregaty, wraz z kompletem literatury dotyczącej
poszczególnych problemów, będzie nieocenioną pomocą nie tylko dla doktorantów i
niespecjalistów, ale również dla wszystkich osób prowadzących badania naukowe w tej
dziedzinie.
Wstęp
Rozdział 1. Chemia supramolekularna. Co to jest?
Rozdział 2. Rozpoznawanie molekularne i chiralne. Samoorganizacja, autoasocjacja
i preorganizacja
2.1. Rozpoznawanie molekularne i chiralne
2.2. Autoasocjacja i samoorganizacja
2.3. Rola preorganizacji w syntezie cząstek topologicznych. Reakcje templatowe
2.4. Reakcja syntezy jednoreaktorowej. Autoasocjacja kowalencyjna oparta na preorganizacji
Rozdział 3. Kompleksy inkluzyjne. Chemia kompleksów gość–gospodarz
3.1. Początki chemii gość–gospodarz. Prace Pedersena dotyczące eterów koronowych
3.2. Nomenklatura
3.3. Budowa kompleksów inkluzyjnych
3.4. Dynamiczny charakter kompleksów inkluzyjnych
3.5. Kompleksy z dopasowaniem wymuszonym i bez niego: endohedralne kompleksy fulerenów,
hemikarcerandy i otrzymane przez zespół Rebeka niesztywne cząsteczki gospodarza
tworzące kompleksy przypominające piłki tenisowe
Rozdział 4. Struktury mezoskopowe jako układy pośrednie pomiędzy cząsteczkami
chemicznymi (skala mikro) a komórkami organizmów żywych (skala makro)
4.1. Wstęp
4.2. Agregaty molekularne o pośrednich rozmiarach
4.2.1. Filmy Langmuira i Langmuira–Blodgett oraz inne warstwy autoasocjowane
4.2.2. Mono- i dwuwarstwowe membrany lipidowe
4.2.3. Mikroemulsje, micele i pęcherzyki
4.2.4. Nanorurki
4.2.5. Włókna
4.2.6. Ciekłe kryształy
Rozdział 5. Pomiędzy klasyczną chemią organiczną a biologią. Zrozumieć i
naśladować przyrodę
5.1. Wstęp
5.2. Rola samoorganizacji i autoasocjacji w żywych organizmach
5.2.1. Wirus mozaiki tytoniowej
5.2.2. Helikalna budowa DNA
5.2.3. Membrany komórkowe
5.3. Modelowanie procesów zachodzących w organizmach żywych
5.3.1. Kompleksy gość–gospodarz jako układy analogiczne do jednostki
substrat–receptor w biochemii
5.3.2. Zasady modelowania molekularnego początków życia
5.3.3. Modelowanie samoreplikacji
5.3.4. Transport przez membrany. „Antybiotyki transportowe”: walinomycyna, nonaktyna,
monensyna i cząsteczki je naśladujące
5.3.5. Cyklodekstryny jako układy naśladujące enzymy
5.3.6. Układy porfirynowe modelujące zjawisko fotosyntezy
5.3.7. Napędzana światłem pompa protonowa
5.3.8. Układy kumulujące żelazo przyczyniające się do wzrostu mikroorganizmów.
Syderofory
Rozdział 6. Na granicy pomiędzy chemią a technologią – nanotechnologia i
inne przemysłowe zastosowania układów supramolekularnych
6.1. Wstęp
6.2. Pomiędzy chemią a fizyką ciała stałego – inżynieria krystaliczna.
Otrzymywanie kryształów o pożądanych właściwościach
6.3. Nanotechnologia i inne zastosowania przemysłowe układów supramolekularnych
6.3.1. Cząsteczki w ruchu: elementy maszyn i silników składające się z pojedynczej
cząsteczki lub pojedynczego agregatu molekularnego
6.3.2. Układy elektronowe oparte na cząsteczkach organicznych lub ich agregatach –
chemionika
6.3.2.1. Potrzeba miniaturyzacji układów elektronicznych
6.3.2.2. (Supra)molekularne przewody (przewodniki), półprzewodniki i nadprzewodniki
6.3.2.3. Sensory i przełączniki
6.3.2.4. Urządzenia fotochemiczne
6.3.3. Zastosowania w przemyśle farmaceutycznym, kosmetycznym i spożywczym
6.3.4. Ochrona środowiska
6.3.5. Mikroemulsje w procesach czyszczenia
6.3.6. Układy do ekstrakcji kationów – jonofory
6.3.7. Inne zastosowania układów supramolekularnych
6.4. Kataliza supramolekularna .
6.4.1. Wstę
6.4.2. Układy naśladujące enzymy .
6.4.3. Makrocykliczne cząsteczki gospodarza, agregaty o pośrednich rozmiarach
(mikroemulsje, micele, pęcherzyki itp.) oraz materiały mezoporowe jako katalizatory
6.5. Uwagi końcowe
Rozdział 7. Najciekawsze ligandy makrocykliczne, pełniące funkcję gospodarza w
kompleksach inkluzyjnych
7.1. Etery koronowe i koronandy, kryptaty i kryptandy
7.1.1. Wstęp
7.1.2. Synteza eterów koronowych i kryptandów
7.1.3. Alkalidy i elektrydy
7.1.4. Różnorodne cząsteczki zawierające etery koronowe, kryptandy i ich fragmenty
7.2. Kaliksareny, hemisferandy i sferandy
7.2.1. Synteza kaliksarenów
7.2.2. Konformacje kaliksarenów
7.2.3. Kaliksareny jako czynniki kompleksujące
7.2.4. Sferandy, hemisferandy i podobne cząsteczki makrocykliczne zdolne do tworzenia
kompleksów inkluzyjnych
7.3. Karcerandy, hemikarcerandy i nowatorskie „probówki molekularne”, umożliwiające
otrzymanie i stabilizację związków nietrwałych .
7.4. Cyklodekstryny i ich kompleksy
7.4.1. Wstęp
7.4.2. Kompleksy cyklodekstryn jako rzadki przypadek układów supramolekularnych, które
znalazły liczne zastosowania
7.4.3. Przewidywanie rozpoznawania molekularnego i chiralnego w cyklodekstrynach na
podstawie obliczeń modelowych
7.5. Endohedralne kompleksy fulerenowe, nanorurki i inne układy supramolekularne
zawierającefulereny
7.6. Dendrymery
7.7. Cyklofany i steroidy, które mogą tworzyć kompleksy inkluzyjne
7.7.1. Cyklofany
7.7.2. Steroidy
7.8. Receptory wiążące aniony i receptory z różnorodnymi centrami wiążącymi
7.8.1. Kationowe receptory anionów
7.8.2. Obojętne receptory anionów
7.8.3. Receptory z kilkoma centrami wiążącymi
7.9. Cząsteczki gospodarza zawierające porfiryny
Rozdział 8. Inne fascynujące układy supramolekularne
8.1. Wstęp
8.2. Wykorzystanie zjawiska preorganizacji: cząsteczki topologiczne
8.3. Układy z wieloma wiązaniami wodorowymi
8.3.1. Rozety, taśmy (wstęgi), włókna i sieci dwuwymiarowe
8.3.2. Kapsułki z wiązaniami wodorowymi i inne bardziej złożone układy
8.3.3. Klatraty hydratów gazów
8.4. Zeolity organiczne
8.5. Sterowany metalem proces samoorganizacji złożonych układów supramolekularnych:
łańcuchy, stojaki, drabinki, kratki, makrocykle, klatki, nanorurki i przeplecione
włókna – helikaty
8.5.1. Łańcuchy, stojaki, drabinki, kratki, makrocykle i klatki
8.5.2. Helikaty
Rozdział 9. Perspektywy dalszego rozwoju chemii supramolekularnej
Skorowidz
292 strony, Format: 17.0x24.0cm, oprawa miękka
Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy, czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub
anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.
|