PRZYJAŹŃ W ŚWIETLE ETYKI ARYSTOTELESA SMOLAK M. Księgarnia

Przyjaźń w świetle etyki Arystotelesa

Przyjaźń to jedno z najbardziej pasjonujących zagadnień w etyce Arystotelesa.

Czym ona jest? Co jest jej powodem? Jakie są jej typy?
Dlaczego działanie dobroczynne staje się najbardziej chwalebne, gdy jego adresatem jest przyjaciel?
Co to znaczy, że przyjaciel jest "innym samym"?
Dlaczego ten, kto prowadzi szczęśliwe życie, będzie potrzebował przyjaciół?

Na te i inne intrygujące pytania próbuje znaleźć odpowiedź niniejsza książka.

Wprowadzenie

1. Zagadnienie homonimiczności

2. Powody lubienia w przyjaźni
2.1. Klasyfikacja przyjemności
2.2. Przyjemność w sensie tego, co ukazuje się jako dobro
2.3. Przyjemność jako poruszenie i jako aktywność
2.3.1. Fragment 1048bl8 35 Metafizyki
2.3.2. Definicja ruchu (kinesis)
2.3.3. Aktywność nieautoteliczna (ateles energeia) i aktywność całkowita (haplós energeia)
2.4. Przyjemność jako czynnik wychowawczy i kryteriologiczny
2.4.1. Charakter (ef/zos)
2.4.2. Cnota etyczna (ethike arete)
2.4.3. Mądrość praktyczna (phronesis)
2.4.4. Cnota miarodajna (kyria arete; 6.13 EN) = szlachetność (kalokagathia; 8.3 EE)
2.5. Przyjemność a dobro w 6.11-14 EE = 7.11-14 EN
2.5.1. Argumentacja Platona
2.5.2. Arystotelesa krytyka głównych poglądów na temat przyjemności
2.6. Powody lubienia - czteroetapowe rozumowanie w 1235bl8-1236al5 EE
2.6.1. Krok pierwszy - zarysowanie problemu
2.6.2. Krok drugi - rozróżnienie na to, co dobre lub przyjemne, i to, co ukazuje się jako dobre lub przyjemne
2.6.3. Krok trzeci - rozróżnienie na to, co całkowicie dobre lub przyjemne, i to, co dobre lub przyjemne dla kogoś
2.6.4. Krok czwarty - charakterystyka powodów lubienia
2.7. Związek pomiędzy trzema typami przyjaźni w EE

3. Warunki i cechy przyjaźni
3.1. Warunki przyjaźni-fragment 1155b27-1156alOL7V .,
3.2. Charakterystyka wyróżników "według siebie samych" (kath ‘hautous) i "z powodu siebie samych" (di‘hautous) w relacji interpresonalnej
3.3. Związek pomiędzy trzema typami przyjaźni w EN
3.4. Charakterystyka oznak przyjaźni (taphilika) na podstawie wyróżników
"według siebie samego" (kath ‘hautori) i "z powodu siebie samego" (di‘hautori)

4. Przyjaciel jako "inny sam"
4.1. Przyjaciel jest innym samym -wstępne ustalenia
4.2. Racja i cel lubienia w przypadku przyjaciela jako innego samego
4.3. Rola przyjaciela, który jest innym samym
4.4. Prokreacyjna interpretacja formuły "przyjaciel to inny sam"
4.4.1. Relacje rodzic-dziecko - wytwórca-wytwór
4.4.2. Relacje dobroczyńca-obdarowany - wytwórca-wytwór
4.4.3. Prokreacyjna rola przyjaciela w stosunku do przyjaciela
4.5. Niepodobieństwo relacji dobroczyńca-obdarowany do relacji wytwórca-wytwór z perspektywy charakterystyki działania praktycznego
(praxis) i działania wytwórczego (poiesis)
4.6. Charakterystyka działania dobroczynnego w przyjaźni

5. Przyjaźń intrapersonalna
5.1. Argument z "porównania"
5.2. Argument z "harmonii duszy"
5.3. Typy lubienia siebie

6. Przyjaźń i samowystarczalność
6.1. Argument "z oglądalności działań przyjaciela"
6.2. Argument "ze współspostrzegania"
6.3. Argument "z poznawalności siebie samego"

Zakończenie

Bibliografia

Glosarium

Summary

362 strony, Format: 16.5x23.5cm, oprawa miękka

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.

PRZYJAŹŃ W ŚWIETLE ETYKI ARYSTOTELESA

SMOLAK M.