Życie w labiryntach
Autor kieruje w tej książce uwagę na tajemnice założycielskie, niebezpieczeństwa
i kulturowo bogate rysy labiryntu.
Od czasu Nietzschego symboliczna forma nowoczesnego życia rozwija się wokół
problemu Ariadny. Budzi ona zainteresowanie nie tyle z uwagi na jej „nić", ile
raczej z tej racji, że jest kompetentna w sprawie labiryntu oraz, że sama jest
labiryntem, w którym można się zgubić. Nić Ariadny można by poniekąd rozumieć jako
symbol analitycznego myślenia. Nie wyprowadza ona gdzie indziej, ale zawsze z powrotem
tam, gdzie już byliśmy. Nić Ariadny jest pomocna w przejściu „przez" labirynt
„na wskroś", ale tylko powrotną drogą do początku. Ariadna fascynuje nas zatem
swą umiejętnością radzenia sobie z labiryntem, zdolnością oswajania tego, co
nieznane. I: tylko tu, w labiryncie, człowiek może się przekonać, że jest
człowiekiem wolnym. Kimś, kto nie musi kierować się rozumem cudzym, bo ufa własnemu.
Prolog. Patos i myślenie / 7
Rozdział 1. Fin de siecle metafizyki. „Filozofia zaczyna się tam, gdzie ustaje
respekt" / 25
Rozdział 2. Krajobrazy labiryntów. Nietzsche jako wędrowiec / 59
Rozdział 3. Duch labiryntu. Nietzsche i Ariadna / 83
Rozdział 4. Pasaże jako labirynt. Nietzsche spotyka Maldorora / 107
Rozdział 5. Flâneur w labiryncie. Oscar Levy, czyli pomyśleć Minotaura z
dodatkiem tekstu ze spuścizny / 127
Rozdział 6. Labirynt i świat życia. Obraz Ariadny u Friedricha Georga Jüngera
/ 177
Rozdział 7. Cykliczny czas labiryntu / 195
Epilog. Cnoty w labiryncie. Milczenie - rozumienie - zapomnienie - śmiech /
213
248 stron, Format: 14.5x21.0cm, oprawa miękka