Homeostaza tekstu
Tłumaczenie i komunikacja międzykulturowa w perspektywie polsko-japońskiej
W niniejszym opracowaniu tłumaczenie ujęto w terminach umiejętności rozwiązywania
problemów, a konkretnie przez pryzmat dążenia organizmów do pojęcia homeostazy
rozumianego jako tworzenie wysepek: „malejącej entropii w świecie jej powszechnego
wzrostu”. Główny nacisk przeniesiono zatem na aktywność tłumacza i podmiotów
komunikujących się, traktując teksty źródłowe i docelowe jako naturalne punkty
wyjścia i rezultaty tak zorientowanego działania.
Komunikacja polsko-japońska oraz przekład jako element niezbędny w jej kontekście
dla zachowania homeostazy tekstów rodzą określone wyzwania z punktu widzenia członków
obu kultur.
Dotyczą one właściwości kodów oraz wzorców zachowań preferowanych w
każdym ze środowisk komunikacyjnych. Wyzwania odnoszą się do tłumaczy, ale i do
innych uczestników interakcji. Osiąganie homeostazy w procesie tłumaczenia polega na
dążeniu do zachowania w pełni właściwości tekstu źródłowego w tekście (i
kontekście) docelowym.
1. Tłumaczenie: przetłumaczalność a nieprzetłumaczalność
2. Język japoński jako język źródłowy i docelowy tłumaczenia
3. Metajęzyki tłumaczenia
4. Pragmatyka tłumaczenia z języka japońskiego i na język japoński
5. Tłumaczenie a komunikacja międzykulturowa - wnioski
340 stron, Format: 17.0x24.0cm, oprawa miękka