Optymizm jako czynnik wspomagający radzenie sobie ze stresem przez matki dzieci z
mózgowym porażeniem
W większości opracowań dotyczących dziecięcej niesprawności podejmowane są
zagadnienia dotyczące szeroko rozumianej rehabilitacji dziecka i ogólnego wspierania
jego rodziny. Niniejsze rozważania koncentrują się wokół wielostronnie trudnej
sytuacji rodzin mających dziecko z niepełnosprawnością, akcentując jej pozytywne
ujęcie.
W Polsce rzadko dotąd były prowadzone badania ukierunkowane na analizę pozytywnego
przeżywania specjalnego rodzicielstwa. Autorzy zwykle zwracają uwagę na negatywne
konsekwencje dziecięcej niepełnosprawności dla funkcjonowania rodziców. Taka negatywna
diagnoza pozwala na zrozumienie sytuacji matek czy ojców, nakreślenie obszarów ryzyka
dotyczących ich zdrowia psychicznego i somatycznego, nie ukazuje jednak możliwości
radzenia sobie z wyzwaniami, jakie niesie im los.
Przedstawiciele psychologii pozytywnej proponują zogniskować uwagę na źródłach
wewnętrznej mocy tkwiącej w człowieku, niezbędnej do radzenia sobie z problemami.
Rodzicielska odpowiedź na zaburzenie rozwojowe występujące u dziecka w dużej mierze
zależy od zasobów tkwiących w matce czy ojcu, a w szerszym ujęciu – w rodzinie. O
sile rodziny i poszczególnych jednostek świadczy m.in. ich gotowość do mierzenia się
z problemami, jakie przynosi życie, a także zdolność do czerpania z niego radości –
pomimo wszystko.
W zależności od poznawczej wizji siebie i świata, jaką osoba tworzy, dokonuje ona
wyborów dotyczących działania, przeżywa też określone emocje. Ich konsekwencje
odnoszą się nie tylko do podmiotu, ale i do osób pozostających z nim w relacji,
szczególnie gdy mamy do czynienia z relacją między matką a dzieckiem, która prowadzi
je ku światu.
210 stron, Format: 24.0x17.0cm, oprawa miękka