RYWALIZACJA MOCARSTW NA OBSZARZE PORADZIECKIM WŁODKOWSKA-BAGAN A. Księgarnia

Rywalizacja mocarstw na obszarze poradzieckim

Przedmiotem książki jest rywalizacja mocarstw na obszarze poradzieckim.

Analizowany obszar obejmuje jedenaście byłych republik radzieckich: Armenię, Azerbejdżan, Białoruś, Gruzję, Kazachstan, Kirgistan, Mołdawię, Tadżykistan, Turkmenistan, Ukrainę i Uzbekistan.

Do grupy mocarstw zaangażowanych w rywalizację w przestrzeni poradzieckiej zaliczono: Federację Rosyjską, Stany Zjednoczone Ameryki, Chińską Republikę Ludową, Republikę Turcji, Islamską Republikę Iranu oraz Unię Europejską.

Wykaz najważniejszych skrótów
Wstęp

ROZDZIAŁ I. Badania nad rywalizacją w nauce o stosunkach międzynarodowych

1. Pojęcie i istota rywalizacji
2. Główne nurty w badaniach nad rywalizacją
2.1. Nurt psychospołeczny
2.2. Nurt ilościowy
2.3. Nurt ewolucyjny
2.4. Nurt „przerwanej równowagi”
2.5. Teoria instynktu agresji oraz badania zachowań zwierząt w studiach nad rywalizacją
3. Typologia rywalizacji
4. Rywalizacja a socjalizacja
5. Rywalizacja a współpraca
6. Wpływ systemu politycznego na rywalizację
7. Wpływ rywalizacji na sytuację wewnętrzną państw w nią zaangażowanych
8. Zasadność zastosowania cząstkowej teorii rywalizacji do badań oddziaływań
zachodzących na obszarze poradzieckim
9. Konkluzje

ROZDZIAŁ II. Przesłanki rywalizacji mocarstw na obszarze poradzieckim

1. Położenie geopolityczne obszaru poradzieckiego
2. Historyczne związki państw obszaru poradzieckiego z mocarstwami zaangażowanymi w rywalizację
2.1. Europa Wschodnia
2.2. Kaukaz Południowy
2.3. Azja Centralna
3. Konsekwencje geopolityczne rozpadu ZSRR dla pozycji Rosji na obszarze poradzieckim
4. Bogactwa naturalne
5. Wyzwania i zagrożenia dla bezpieczeństwa obszaru poradzieckiego
5.1. Problem radzieckiej broni jądrowej
5.2. Konflikty narodowościowo-etniczne i problem separatyzmu
5.2.1. Konflikto Naddniestrze
5.2.2. Separatyzm krymski
5.2.3. Konflikt gruzińsko-osetyjski
5.2.4. Konflikt gruzińsko-abchaski
5.2.5. Konflikt karabaski
5.2.6. Wojna domowa w Tadżykistanie
5.3. Fundamentalizm islamski
5.4. Przemyt narkotyków
6. Interesy mocarstw zaangażowanych w rywalizację na obszarze poradzieckim
7. Konkluzje

ROZDZIAŁ III. Rywalizacja mocarstw na obszarze poradzieckim w sferze polityczno-wojskowej

1. Federacja Rosyjska
1.1. Integracja obszaru poradzieckiego
1.2. Międzynarodowe uznanie rosyjskiej odpowiedzialności za obszar poradziecki
1.3. Promocja własnego modelu ustrojowego
1.4. Wsparcie prorosyjskich reżimów w państwach poradzieckich
1.5. Udział w mediacjach
1.6. Wsparcie ruchów separatystycznych w państwach poradzieckich
1.7. Użycie siły
1.8. Zapewnienie obecności wojskowej
1.9. Współpraca wojskowo-techniczna
2. Stany Zjednoczone Ameryki i Unia Europejska
2.1. Włączanie państw poradzieckich do współpracy z NATO i UE
2.2. Inspirowanie tworzenia ugrupowań skupiających państwa poradzieckie
2.3. Promocja własnego modelu ustrojowego
2.4. Wsparcie świeckich reżimów w Azji Centralnej i Azerbejdżanie
2.5. Włączanie się w mediacje w Konfliktach
2.6. Obecność wojskowa Zachodu
2.7. Współpraca wojskowo-techniczna
3. Chińska Republika Ludowa
3.1. Współpraca w ramach Szanghajskiej Organizacji Współpracy
3.2. Promocja własnego modelu ustrojowego
3.3. Wsparcie reżimów w Azji Centralnej
3.4. Współpraca wojskowo-techniczna
4. Republika Turcji
4.1. Włączanie państw poradzieckich do organizacji islamskich oraz tworzenie własnych ugrupowań z ich członkostwem
4.2. Promocja własnego modelu ustrojowego
4.3. Zaangażowanie na rzecz rozwiązania Konfliktu karabaskiego
4.4. Próba normalizacji stosunków turecko-armeńskich
4.5. Współpraca wojskowo-techniczna
5. Islamska Republika Iranu
5.1. Włączanie muzułmańskich państw poradzieckich do organizacji islamskich
5.2. Promocja własnego modelu ustrojowego
5.3. Zaangażowanie na rzecz rozwiązania Konfliktów na obszarze poradzieckim
5.4. Zbliżenie z Armenią
6. Konkluzje

ROZDZIAŁ IV. Rywalizacja mocarstw na obszarze poradzieckim w sferze gospodarczej

1. Federacja Rosyjska
1.1. Integracja gospodarcza obszaru poradzieckiego
1.2. Stosowanie nacisków ekonomicznych
1.3. Pomoc gospodarcza i inwestycje
1.4. Dążenie do utrzymania kontroli nad trasami przesyłu surowców energetycznych
1.5. Stanowisko w kwestii podziału Morza Kaspijskiego
2. Stany Zjednoczone Ameryki i Unia Europejska
2.1. Włączanie państw poradzieckich do współpracy energetycznej
2.2. Tworzenie stref wolnego handlu przez Unię Europejską
2.3. Stosowanie nacisków ekonomicznych
2.4. Pomoc gospodarcza i inwestycje
2.5. Wsparcie alternatywnych wobec rosyjskich tras przesyłu surowców energetycznych
3. Chińska Republika Ludowa
3.1. Działania na rzecz wzmocnienia filaru gospodarczego w ramach Szanghajskiej Organizacji Współpracy
3.2. Rozwój współpracy przygranicznej
3.3. Dzierżawa ziemi w państwach Azji Centralnej
3.4. Pomoc gospodarcza i inwestycje
3.5. Budowa tras przesyłu surowców energetycznych w kierunku Chin
4. Republika Turcji
4.1. Włączanie państw poradzieckich do ugrupowań o charakterze gospodarczym
4.2. Pomoc gospodarcza i inwestycje
4.3. Wsparcie budowy rurociągów biegnących przez terytorium Turcji
5. Islamska Republika Iranu
5.1. Włączanie państw poradzieckich do ugrupowań o charakterze gospodarczym
5.2. Pomoc gospodarcza i inwestycje
5.3. Wsparcie budowy rurociągów w kierunku Iranu
5.4. Stanowisko w kwestii podziału Morza Kaspijskiego
6. Konkluzje

ROZDZIAŁ V. Rywalizacja mocarstw na obszarze poradzieckim w sferze kulturowej

1. Federacja Rosyjska
1.1. Kwestia mniejszości rosyjskiej w państwach poradzieckich
1.2. Wykorzystanie wpływów Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej
1.3. Promocja kultury i języka rosyjskiego
1.4. Działalność w sferze edukacyjnej
1.5. Wykorzystanie rosyjskich środków masowego przekazu
2. Stany Zjednoczone Ameryki i Unia Europejska
2.1. Promocja kultury i języka angielskiego
2.2. Działalność w sferze edukacyjnej
2.3. Wykorzystanie zachodnich środków masowego przekazu
3. Chińska Republika Ludowa
3.1. Promocja kultury i języka chińskiego
3.2. Działalność w sferze edukacyjnej
3.3. Wykorzystanie chińskich środków masowego przekazu
4. Republika Turcji
4.1. Wykorzystanie braterstwa wiary i wspólnoty etnicznej
4.2. Promocja kultury i języka tureckiego
4.3. Działalność w sferze edukacyjnej
4.4. Wykorzystanie tureckich środków masowego przekazu
5. Islamska Republika Iranu
5.1. Wykorzystanie braterstwa wiary
5.2. Promocja kultury i języka perskiego
5.3. Działalność w sferze edukacyjnej
5.4. Wykorzystanie irańskich środków masowego przekazu
6. Konkluzje

ROZDZIAŁ VI. Konsekwencje rywalizacji mocarstw na obszarze poradzieckim

1. Konsekwencje dla obszaru poradzieckiego
1.1. Wpływ rywalizacji na politykę zagraniczną państw poradzieckich
1.2. Wykorzystanie rywalizacji na potrzeby wewnętrzne
1.3. Ograniczenie zależności państw poradzieckich od Rosji
1.4. Rozwój gospodarczy państw poradzieckich
1.5. Wzrost asertywności państw poradzieckich
1.6. Niebezpieczeństwo dalszej destabilizacji Kaukazu Południowego
2. Konsekwencje dla mocarstw uczestniczących w rywalizacji na obszarze poradzieckim
2.1. Dywersyfikacja źródeł surowców energetycznych
2.2. Wykorzystanie rywalizacji na potrzeby wewnętrzne
2.3. Tworzenie koalicji przez mocarstwa rywalizujące na obszarze poradzieckim
2.4. Budowa pozycji międzynarodowej przez jej wzmocnienie na obszarze poradzieckim
2.5. Wchodzenie w rywalizację części państw poradzieckich z mocarstwami
3. Konsekwencje dla systemu międzynarodowego
3.1. Interakcje międzysystemowe
3.2. Powstanie nowych rywalizacji
3.3. Zazębianie się rywalizacji
4. Konkluzje

Zakończenie
Bibliografia
Indeks
Spis tabel, rysunków, wykresów i map

422 stron, B5, oprawa miękka

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.