CRIMINA LEGITIMA W RZYMSKIM PRAWIE PUBLICZNYM AMIELAŃCZYK K. Księgarnia

Crimina Legitima

w rzymskim prawie publicznym

W książce oddawanej do rąk Czytelnika autor przedstawia linie rozwojowe rzymskiego prawa karnego publicznego wyznaczone przez wielowiekowe - od ustaw królewskich po kodyfikację Justyniana - kształtowanie się typów poszczególnych przestępstw.

Najpoważniejsze z nich, "crimina legitima", uregulowane ustawami karnymi głównie Sulli, Cezara i Augusta pochodzącymi z końca republiki i początków pryncypatu, stały się przedmiotem zainteresowania rzymskiej jurysprudencji, tak w zakresie ustalenia znamion przestępstw, jak i określenia istoty przestępstwa karnego. Przeprowadzone na podstawie przekazów jurystów badania dowodzą obecności w rzymskim prawie karnym publicznym idei jedności ustawy (lex), przestępstwa (crimen), postępowania (iudicium) i kary (poena).

Publikacja przeznaczona jest dla romanistów, historyków prawa, prawników zajmujących się na co dzień prawem karnym, a także wszystkich Czytelników zainteresowanych kulturą starożytności. Sięgnąć po nią mogą także studenci prawa, pragnący poszerzyć zdobytą w trakcie studiów wiedzę z rzymskiego prawa prywatnego o wiadomości z zakresu prawa karnego.

Wstęp

ROZDZIAŁ I
Crimina i leges od zarania państwowości rzymskiej do ukształtowania się systemu przestępstw prawa publicznego wprawiejustyniańskim
1.1. Początki publicznego prawa karnego Rzymian. Geneza rzymskiego crimen w ustawach królewskich (leges regiae) oraz w Ustawie XII Tablic
(lex duodecim tabularum)
1.1.1. Parńcidium - homicidium. Geneza przestępstwa zabójstwa (homicidium) w ustawach królewskich
1.1.2. Proditio - perduellio. Geneza przestępstwa zdrady stanu (cńmen maiestatis) w ustawach królewskich
1.1.3. ludicia publica - iudicia pńvata. Geneza wydzielenia jurysdykcji w sprawach przestępstw publicznych w ustawach królewskich
1.1.4. Przestępstwa prawa publicznego w Ustawie XII Tablic
1.1.5. Pojęcie i podziały przestępstw prawa publicznego w okresie królewskim i we wczesnej republice
1.2. Crimina publica i iudicia publica w okresie republiki rzymskiej Nowy układ zależności
1.2.1. Crimina publica capitalia - crimina publica non capitalia. Powaga przestępstwa pierwszym kryterium właściwości rzeczowej iudicium publicum
1.2.2. Quaestiones perpetuae. Typ popełnionego przestępstwa nowym kryterium właściwości rzeczowej iudicium publicum
1.2.3. Rzymskie korzenie zasady nullum crimen, nullum iudicium, nullapoena sine legę
1.3. Crimina sądzone w trybie zwyczajnym (ordo) i crimina sądzone w trybie nadzwyczajnym (extra ordinem) w okresie cesarstwa
1.3.1. Cognitio extra ordinem w sprawach karnych
1.3.2. Utrwalenie podziału przestępstw rzymskiego prawa publicznego na crimina capitalia i crimina non capitalia
1.3.3. Crimina publica i cńmina extraordinaria. O nieudanym podziale przestępstw prawa publicznego według cesarza Justyniana
1.3.4. Crimina legitima i crimina extraordinaria. Systematyka przestępstw prawa publicznego w kodyfikacji Justyniańskiej

Rozdział II
Początki nauki o przestępstwie karnym (crimeń) w dziełach rzymskiej jurysprudencji klasycznej
2.1. Problematyka prawa i procesu karnego w dziełach rzymskiej jurysprudencji
2.2. Typologiczny model przestępstwa prawa publicznego (crimeń) w dziełach rzymskiej jurysprudencji
2.2.1. Teoretyczny model przestępstwa prawa publicznego (crimeń) Claudiusa Saturninusa
2.2.2. Znamiona crimeń w akcie oskarżenia. Formalna metoda określenia przestępstwa prawa publicznego
2.2.3. Crimeń a problem rzymskich kontratypów (okoliczności wyłączających bezprawność czynu zabronionego)
2.2.4. Znamiona strony podmiotowej przestępstwa prawa publicznego (cńmen) w propozycji teoretycznej Marcianusa
2.3. Problematyka zawinienia sprawcy przestępstwa prawa publicznego w dziełach rzymskiej jurysprudencji
2.3.1. Voluntas. Wina umyślna podstawą odpowiedzialności karnej za popełnione crimeń
2.3.2. Casus. Odpowiedzialność za crimeń popełnione z winy nieumyślnej (przypadkiem)
2.4. Crimeń: formy stadialne i zjawiskowe popełnienia rzymskiego przestępstwa prawa publicznego
2.4.1. Crimeń i jego formy stadialne (przygotowanie,‘usiłowanie, dokonanie)
2.4.2. Crimeń i jego formy zjawiskowe (sprawstwo, współsprawstwo, podżeganie, pomocnictwo

Rozdział III
Crimina legitima wywodzące się z ustaw Korneliusza Sulli (leges Corneliae). Przegląd typów przestępstw z komentarzem
3.1. "Ad legem Corneliam de sicariis et veneficis" (crimeń inter sicarios, incendium, veneficium, in iudicio circumventio, homicidium)
3.2. "Ad legem Corneliam defalsis" (falsum testamenti, falsum testimonii, falsum mensurae)
3.3. "Ad legem Corneliam de iniuriis" (cńmen iniuriae, iniuria atrox)

Rozdział IV
Crimina legitima wywodzące się z ustaw Pompejusza, Juliusza Cezara i lexFabia. Przegląd typów przestępstw z komentarzem
4.1. "Ad legem Pompeiam de parricidiis" (parricidium, homicidium)
4.2. "Ad legem luliam maiestatis" (perduellio, crimeń maiestatis, crimeń laesae maiestatiś)
4.3. "Ad legem luliam repetundarum" (crimeń repetundarum)
4.4. "Ad legem Fabiam de plagiariis" (crimeń plagii)

Rozdział V
Crimina legitima wywodzące się z ustaw cesarza Augusta (leges Iuliae Przegląd typów przestępstw z komentarzem
5.1. "Ad legem luliam de adulteriis coercendis" (adulterium, stuprum, lenocinium, incestum)
5.2. "Ad legem luliam de vi publica et privata" (vis publica, vis privata)
5.3. "Ad legem luliam de annona" (crimeń annonae)
5.4. "Ad legem Juliom peculatus et de sacrilegis et de residuis" (peculatus, sacrilegium, crimeń de residuis)
5.5. "Ad legem luliam de ambitu" (crimeń ambitus)

Zakończenie

Literatura

Summary

Contents

376 stron, Format: 17.0x24.0cm, oprawa twarda

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.