Antropologia społeczna i kulturowa
Problemy, dylematy, kontrowersje
Fakt, że taka dyscyplina jak antropologia kulturowa powinna być obecna w przestrzeni
publicznej, wydaje się naturalny większości badaczy ją reprezentujących, więc spór,
jaki dotąd toczył się w jej ramach dotyczył głównie tego, „jak" i
„gdzie" ma być obecna, jawił się jako problem „techniczny". Pamiętając
jednak o tym, że antropolodzy wpisali w swoją dziedzinę kwestionowanie oczywistości,
również tych generowanych przez kulturę profesjonalną, ważna staje się próba
odpowiedzi na pytanie, z jakiego powodu „antropologia publiczna" miałaby być
„naturalnym" składnikiem dyscypliny. Dopiero odpowiedź na to pytanie może
pozwolić na podjęcie działań „technicznych" lub ich zaniechanie. Odpowiadając
na pytanie: „dlaczego", odsłaniając zatem powody współczesnej
„naturalności" publicznej antropologii, dochodzę do wniosku, że żaden namysł
nad „jak" w dzisiejszych uwarunkowaniach kulturowych i instytucjonalnych nie jest
wart wkładanego weń wysiłku. Pytanie o „jak" musi zostać odroczone.
Choć jednym z zadań antropologii jest ujawnianie pozornej naturalności kategorii
kulturowych, za których pomocą staramy się porządkować rzeczywistość, to niektórzy
badacze uczynili z owe-go zadania oręż w walce z tymi kategoriami - w zadanie wpisali
krytykę. Zakładają zatem i starają się wykazać, że dany porządek jest
niewłaściwy i zamiast tłumaczyć, projektują rzeczywistość. W ramach tego projektu
zaangażowanie w zmianę kategorii kulturowych, według zakładanego przez nich wzoru, co
określają mianem zaangażowania publicznego antropologii, ma być „naturalnym"
elementem dyscypliny, lego typu uwikłanie antropologii publicznej ani nie pomnaża
antropologicznej wiedzy, ani nie buduje autorytetu dyscypliny. Konieczne jest zatem
rozerwanie tego - narzucanego obecnie jako konieczny - związku.
Kilka słów wstępu
Infrastruktura instytucjonalna a rozwój badań antropologicznych.
Wprowadzenie
Infrastruktura intelektualna, czyli o peryferyzacji polskiej etnologii
Część I
Antropologia stosowana a antropologia w przestrzeni publicznej
Badania w działaniu, etnografia współpracująca i stosowanie wiedzy
etnologicznej
Kapitał symboliczny dyscypliny a jej miejsce w debacie publicznej
Struktura wiedzy w antropologii i jej wpływ na obraz dyscypliny
Antropolog jako ekspert?
Public anthropology - politycznie zaangażowana praktyka?
Sposoby artykulacji potocznych doświadczeń a porządek doświadczenia wymuszony
praktyką etnografi czną
Antropologia jako krytyka społeczna
Część II
Próby włączenia się antropologów w debatę publiczną
Pamięć o PRL - fragment debaty nr 1
Semiotyczne badanie pamięci - założenia wstępne
Propozycja Ervinga Goffmana
Sprawczość materialności
Tezy
Dane
Wnioski
Pogrzeb Miłosza i Rok Miłosza - fragment debaty nr 2
Moderowanie debaty publicznej - wnioski
Część III
Antropologia publiczna a media
Antropologia komunikacji wobec "nowych nowych mediów"
W stronę antropologii publicznej
Kilka słów na zakończenie
Bibliografia
200 stron, Format: 14.0x21.0cm, oprawa miękka
