Instytucjonalny system bezpieczeństwa wewnętrznego
Współczesny świat nie pozostaje pozbawiony odczuwanych i realnych zagrożeń,
których genezy należy upatrywać w napięciach politycznych, ekonomicznych,
nacjonalizmie, antagonizmach etnicznych lub religijnych. Sprzeczność i zróżnicowanie
interesów generuje niebezpieczeństwa o wielorakim charakterze – od konfliktów
zbrojnych i zamachów terrorystycznych do przestępczości pospolitej i zorganizowanej,
ekscesów chuligańskich, infekowania systemów informatycznych czy korupcji. Obok
niebezpieczeństw wywoływanych postawą i działalnością człowieka, istotnego
znaczenia dla bezpieczeństwa nabierają też kataklizmy naturalne. Proces globalizacji
powoduje, że również zagrożenia o charakterze międzynarodowym szybko stają się
realnym niebezpieczeństwem destabilizującym bezpieczeństwo krajowe bądź lokalne. W
związku z tym wyspecjalizowane instytucje państwowe powinny być przygotowane, aby
zapobiegać tego rodzaju zagrożeniom, a w przypadku ich zaistnienia podjąć działania
prewencyjne i represyjne. Jedną z podstawowych potrzeb ludzkich jest bowiem pragnienie
bezpieczeństwa osobistego.
Przekazywany do rąk czytelników podręcznik ukazuje ewolucję ustrojową i przemiany
organizacyjne oraz zakres działania instytucji bezpieczeństwa wewnętrznego w Polsce.
Jest wynikiem wieloletnich zainteresowań naukowych i doświadczenia zawodowego
autora.
Wstęp
Rozdział 1. Charakterystyka podstawowych pojęć
Rozdział 2. Geneza, istota i charakter bezpieczeństwa
Rozdział 3. Geneza administracji porządku i bezpieczeństwa publicznego w Polsce
(ogólna charakterystyka dziejów instytucji policyjnych na ziemiach polskich od X w. do
końca XX w.)
Rozdział 4. Systemy policyjne w wybranych krajach europejskich i w Stanach
Zjednoczonych Ameryki Północnej
Rozdział 5. Organy państwowe o charakterze ogólnym
5.1. Prezydent RP
5.2. Rada Ministrów
5.3. Minister Spraw Wewnętrznych
5.4. Inni ministrowie – kierujący działami administracji rządowej
5.5. Terenowe organy administracji rządowej
5.6. Organy samorządu terytorialnego
5.7. Zarządzanie kryzysowe
Rozdział 6. Wyspecjalizowane organy państwowe podległe Ministrowi Spraw
Wewnętrznych
6.1. Policja
6.2. Straż Graniczna
6.3. Biuro Ochrony Rządu
6.4. Państwowa Straż Pożarna
Rozdział 7. Wyspecjalizowane organy państwowe podległe Prezesowi Rady
Ministrów
7.1. Ewolucja cywilnych służb specjalnych w Polsce po 1989 r.
7.2. Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
7.3. Centralne Biuro Antykorupcyjne
7.4. Agencja Wywiadu
Rozdział 8. Wyspecjalizowane organy państwowe podległe innym centralnym organom
administracji rządowej
8.1. Służba Kontrwywiadu Wojskowego
8.2. Służba Wywiadu Wojskowego
8.3. Żandarmeria Wojskowa
8.4. Służba Celna
8.5. Inspekcja kontroli skarbowej
8.6. Służba Więzienna
8.7. Straż Ochrony Kolei
8.8. Straż Leśna
8.9. Państwowa Straż Rybacka
8.10. Państwowa Straż Łowiecka
8.11. Straż Parków
8.12. Służba Ochrony Zabytków
8.13. Inspekcja Transportu Drogowego
Rozdział 9. Samorządowe formacje porządkowe
9.1. Straże gminne
Rozdział 10. Zarządzanie sprywatyzowaną częścią zadań z dziedziny
bezpieczeństwa i porządku publicznego
10.1. Firmy ochrony osób i mienia
10.2. Firmy detektywistyczne
Bibliografia
295 stron, B5, oprawa miękka