Historia czystości i brudu Higiena ciała od czasów średniowiecza
Myć się czy się nie myć?
Historycznie biorąc, odpowiedź wcale nie jest oczywista. Przez długie wieki nie
chodziło o kąpiel, lecz o czystość – odpowiednio pojętą.
Ta książka zasłużonego francuskiego historyka życia codziennego Georges’a
Vigarella (ur. 1941) rozważa poczucie i normy „czystości” na tle procesu
cywilizacyjnego od średniowiecza do dziś.
Człowiek „czysty” nie zawsze oznaczał człowieka umytego. Powszechnie znane a
bardzo nam niemiłe przygody woni, by nie rzec odoru cielesnego w minionych stuleciach
(zebrane tu przykłady co wrażliwsi czytelnicy zapewne ominą) mają przyczyny w
dominującym w danej epoce pojmowaniu ciała, zdrowia i środowiska.
Na przykład długi okres w epoce nowożytnej obaw przed szkodliwością wody brał
się z poglądów (i przesądów) ówczesnych nauk. Autor pokazuje ewolucję rozumienia
czystości także w kontekście zmian relacji między ciałem a „publicznością”.
Wystarczy sobie uświadomić wysoko urodzone ciało najpierw publicznie strojone i
pielęgnowane, a potem stopniowo wycofywane w intymność i zamykane w łazience.
O wszystkim tym Vigarello pisze jak zwykle frapująco w tej książce bogatej w
faktografię i nader użytecznej, bo pokazującej na żywym procesie abstrakcyjną tezę o
historycznej zmienności sensu pojęć.
332 strony, Format: 12.2x19.5cm, oprawa miękka