Megalopsychokracja to utopijny ustrój, w którym megalopsychia – cnota „człowieka
o wielkiej duszy” utożsamiana z doskonałością etyczną jednostkowego życia – jest
uznawana za cnotę najbardziej godną pożądania i najwyższy cel istnienia
społeczeństwa. Śledząc dzieje pojęcia cnoty w myśli starożytnej, nowożytnej i
współczesnej, autor pokazuje, że w dotychczasowej tradycji samo pojęcie cnoty ulegało
stopniowemu upadkowi i że inne wzorce człowieczeństwa były wzorcami panującymi.
Zastanawiając się nad sensem cnoty i możliwością znalezienia dla niej miejsca w
warunkach współczesnej polityki, dochodzi do wniosku, że megalopsychokracja jest być
może mniej utopijna niż którakolwiek z propozycji klasycznych. Cnota megalopsychos jest
bowiem wolna od założeń metafizycznych, które stanowiły uzasadnienie klasycznej
koncepcji cnoty i które, jak się wydaje, bezpowrotnie utraciły wiarygodność.
Stanisław Łojek (ur. 1966) jest adiunktem w Instytucie Europeistyki
Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie oprócz filozofii wykłada teorię demokracji oraz
ideologii. Zajmuje się przede wszystkim filozofią polityki oraz myślą Fryderyka
Nietzschego. W 2002 roku uzyskał stopień doktora filozofii na podstawie rozprawy Hegel i
Nietzsche wobec problemu polityczności (wydana w serii Monografie FnP w 2002). Jest
autorem kilkunastu artykułów opublikowanych w czasopismach naukowych oraz dwóch
książek: oprócz wymienionej wydał również pracę Obrona Nietzschego – rzecz o
odpowiedzialności (Wydawnictwo Antyk 2002).
Spis treści:
…KRATIA
O zasadzie megalopsychokracji
O cnocie i wolności
O powiązaniach duszy z ustrojem
O (politycznie) pożądanym typie człowieka. Platon i Hobbes
O pochwale zwyczajnego życia, wolności, naturalnych prawach 80 Podsumowanie
MEGALOPSYCHIA
O pochodzeniu megalopsychos
O moralności i wychowaniu
O etyce, kodeksie i polityce
O izonomii i rywalizacji
O kresie agonu
O wynalezieniu duszy
O walce wieczności z nieśmiertelnością
O tryumfie wieczności
DEMOKRATIA
O resentymencie – dawnym i teraźniejszym
O buncie niewolników na polu moralności
O części większej i części lepszej
O nowożytnych namiętnościach (równości i niezależności)
O miłowaniu i nienawiści
O wynalezieniu i uśmierceniu chrześcijańskiego Boga
O tęsknotach i celach ostatniego człowieka
O dobrej i złej Eris
MEGALOPSYCHOKRATIA
O końcu historii – część pierwsza
O końcu historii – część druga
O dziedzictwie cnoty (Nietzsche czy Arystoteles)
O wykształceniu liberalnym i odpowiedzialności (Leo Strauss)
O cnocie, polityce i trosce o świat (Hannah Arendt)
BIBLIOGRAFIA
SUMMARY
INDEKS NAZWISK
592 strony, oprawa twarda z obwolutą