MONACHIUM ZEMSTA JONAS G. Księgarnia

Prezentujemy Państwu książkę George'a Jonasa "Monachium. Zemsta" (oryginalny tytuł Vengeance). Jest już o niej głośno za sprawą Stevena Spielberga, który na jej podstawie nakręcił film "Monachium". Autorem zdjęć jest wybitny polski operator, pracujący w Hollywood, Janusz Kamiński.

"Monachium. Zemsta" jest prawdziwą opowieścią o prowadzonym przez Mossad izraelski (komando Komitet X) pościgu za ludźmi odpowiedzialnymi za masakrę jedenastu izraelskich sportowców podczas olimpiady w Monachium w 1972 roku. Wiadomość o ich śmierci była szokująca. Będąc pod wrażeniem grozy tych wydarzeń, które wzbudziły falę międzynarodowego współczucia, Golda Meir, ówczesna premier Izraela zdecydowała, że najwyższy czas uderzyć w samo serce palestyńskiego terroryzmu.

Grupa specjalnie wyselekcjonowanych agentów została przeszkolona, by wytropić i zabić przywódców OWP odpowiedzialnych za tę oraz inne, niedawno popełnione zbrodnie. "Monachium. Zemsta" to emocjonujące sprawozdanie z tej operacji. Książka opowiada o tym, jak agenci z całą bezwzględnością przystąpili do dzieła, tropiąc wyznaczone cele i przeprowadzając precyzyjnie zaplanowane egzekucje. Odsłania jednak również drugą stronę medalu - straszliwy paradoks polegający na tym, że legalna władza w desperackiej walce przeciw terroryzmowi ucieka się do taktyki swoich przeciwników.

Avner, główny bohater opowieści był młodym, zaledwie dwudziestosześcioletnim agentem, gdy został mianowany dowódcą specjalnej grupy operacyjnej. Jego najwyższymi kwalifikacjami okazały się stalowe nerwy i wrodzony talent przywódczy. Grupa, która ulokowała się w Europie, musiała zerwać wszystkie kontakty z Izraelem, dysponując jednak nieograniczonymi funduszami na uzbrojenie oraz informacje.

Jest to historia, której nie sposób się oprzeć. Wciąga nas dramatyzm każdej precyzyjnie zaplanowanej egzekucji. Obserwujemy nieuniknione potknięcia i meandry losu, które ostatecznie doprowadziły do zakończenia operacji, która zakończyła się skandalem, ponieważ zabito w jej wyniku niewinnego Marokańczyka.

To, że Avner całkowicie utracił wiarę w sens misji, a po jej przerwaniu odmówił powrotu do Izraela sprawiło, że był ścigany tak przez terrorystów, jak i przez ich przeciwników. Nie ulega wątpliwości, że za wszelką cenę powinien on zachować anonimowość, lecz jego historia, uwiarygodniona przez wiele źródeł, jest zbyt nadzwyczajna, by pozostała nie opowiedziana.

Dzięki tej porywającej książce czytelnik ma szansę poznać bliżej autentyczne wydarzenia, które zainspirowały twórców "Monachium".

Film Spielberga jest przedmiotem sporego zainteresowania prasy i wzbudza wiele kontrowersji. Pisarz Jack Engelhard, autor "Niemoralnej propozycji" po obejrzeniu filmu powiedział: "Ponoć to Żydzi założyli Hollywood. Jeśli prawdą jest to, co twierdzą niektórzy, że rządzimy filmowym centrum świata, oto dowód na to, że utraciliśmy panowanie. Utraciliśmy Spielberga. Spielberg nie jest już naszym przyjacielem."

Konsul generalny w Los Angeles Ehud Danoch uznał film za pretensjonalny i sztuczny. Uważa, że zawarto w filmie próbę podsumowania konfliktu palestyńsko-izraelskiego w nieprawdziwych stwierdzeniach.

Spielbergowi w promocji filmu pomagał Eyal Arad, człowiek, który uczestniczył w rozmowach na temat Gazy. Zorganizował on pokaz filmu dla wdów po sportowcach, którzy zginęli w wyniku ataku. Doceniły one wysiłki reżysera, który starał się w sposób bezstronny przedstawić konflikt palestyńsko-izraelski.

O filmie dużo się dyskutuje zwłaszcza w Izraelu, gdzie budzi mieszane uczucia. Najczęściej reżyserowi zarzuca się rozmijanie z prawdą, przekłamania faktów. Sam Spielberg w wywiadzie dla Timesa tak skwitował te opinie: "Nie demonizuję ani Izraelczyków ani Palestyńczyków; mój film jest wołaniem o pokój". Tak czy owak jego najnowsze dzieło jest faworytem wśród pretendentów do tegorocznych Oscarów. Duże szanse na statuetkę w kategorii zdjęcia ma Janusz Kamiński.

Kilka słów o autorze książki

George Jonas jest zamieszkałym w Toronto pisarzem i dziennikarzem. W swej twórczości wiele uwagi poświęca kwestiom związanym z Bliskim Wschodem, zwalczaniem terroryzmu i prawem. Oprócz trzynastu książek, z których trzy okazały się światowymi bestsellerami, napisał także trzy sztuki sceniczne. Jest także twórcą albo współtwórcą ponad dwustu programów fabularno - dokumentalnych, zrealizowanych dla Canadian Broadcasting Corporation. Należy do nich miedzy innymi wyróżniony wieloma nagrodami cykl The Scales of Justice emitowany w latach 1981 - 1996. Jako dziennikarz współpracuje z Daily Telegraph, Saturday Review, National Review, The Wall Street Journal oraz United Press International.

Najkrótsze recenzje

"Książka pełna wymownych szczegółów niczym obraz Breughela"
Ken Follet, NEW YORK TIMES

"Oto historia naszych czasów"
MAIL ON SUNDAY

"Niezwykła i fascynująca"
GUARDIAN

Wyimki z tekstu

Było to u schyłku 1981 roku. Mój wydawca zapytał mnie, czy zechciałbym spotkać się z kimś, kto ma do opowiedzenie interesującą historię. Po serii dosyć skomplikowanych ustaleń doszło do spotkania w jednym z miast Ameryki Północnej. Do niewielkiego biura przyszedł osobnik, od którego usłyszałem relację z największego epizodu potajemnej wojny, jaką Izrael wypowiedział terrorystom. Opowiedział mi o działaniach grupy odwetowej, utworzonej w odpowiedzi na masakrę sportowców izraelskich, która miała miejsce w Monachium w 1972 roku.

Mego wydawcę, zanim jeszcze nas skontaktował, ujęła wiarygodność tego człowieka. Sam odniosłem podobne wrażenie po naszym pierwszym spotkaniu, które pozwoliło mi uzyskać nieco rozeznania. Było dla nas oczywiste, że rozmawiamy z izraelskim agentem, który powrócił do służby po okresie uśpienia. Pierwszym, jakiego było nam dane poznać.

W porównaniu do bogatej i eleganckiej linii, jaka charakteryzuje najnowocześniejsze uzbrojenie piechoty, Kałasznikow ma wygląd przysadzisty i solidny. Ów karabin szturmowy oficjalnie oznaczony jako AK 47, skonstruowany rzekomo przez syberyjskiego chłopa, obrósł legendą jako najpopularniejsza broń międzynarodowego terroryzmu. Jest prosty i toporny. Kolba i chwyt pistoletowy tego mierzącego 88 centymetrów karabinu wykonane są z ciemnobrązowego drewna. Matowo szary metalowy korpus zawiera mechanizm spustowy i zamek, a u dołu znajduje się wygięty lekko do przodu łukowaty magazynek. Mieści on trzydzieści naboi kalibru 7.62 mm, krótkich ołowianych pocisków z penetrującym rdzeniem stalowym. Użyty na krótkim dystansie może dosłownie przeciąć człowieka na pół.

Dnia 5 września 1972 roku kilka takich karabinów wyjęto z nasączonych smarem opakowań. Zabrało je ze sobą ośmiu terrorystów z organizacji "Czarny Wrzesień", którzy wyruszyli pod adres Connollystrasse 31. Mieszkali tam izraelscy sportowcy zakwaterowani w wiosce olimpijskiej. O godzinie czwartej nad ranem zauważono ludzi przechodzących przez dwumetrowe ogrodzenie siatki drucianej, nikt jednak nie domyślał się, że są to fedaini. Wielu islamskich terrorystów określa siebie właśnie tym pochodzącym z języka arabskiego słowem, które znaczy tyle, co "człowiek ofiarny". Miejsce, do którego wdarli się na teren wioski olimpijskiej, znajdowało się niespełna pięćdziesiąt metrów od kwater Izraelczyków. Ośmiu idących powoli i ostrożnie mężczyzn potrzebuje jednej do dwóch minut, by pokonać taki dystans. Jednak dopiero po dwudziestu pięciu minutach terroryści przy użyciu wytrycha otwarli drzwi prowadzące do przedpokoju w apartamencie numer 1. Wciąż pozostaje przedmiotem spekulacji, czy korzystali oni z czyjejś pomocy na terenie wioski olimpijskiej.

Pierwszym, który usłyszał podejrzane odgłosy, był sędzia zapaśniczy, Yossef Gutfreund, ważący prawie 125 kilo potężny mężczyzna. Przez chwilę mógł zastanawiać się, czy to nie hałasuje jego współlokator, trener Mosze Weinberger, który uprzedzał, że wróci później. Jego czujność wzbudziły jednak dobiegające zza drzwi stłumione szepty. Krzycząc po hebrajsku "niebezpieczeństwo" skoczył na otwierające się powoli drzwi, co zaalarmowało pozostałych mieszkańców.
(fragment prologu)

427 stron, miękka oprawa

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.