W książce Krzysztof Mroziewicz dzieli się swoimi doświadczeniami zdobytymi
podczas wieloletniej kariery zawodowej. Jest to podręcznik dla studentów dziennikarstwa
w formie eseju, uwzględniający elementy typowe dla podręcznika, ale nie ograniczający
się do prostej dydaktyki i definicji. Publikacja ma ułatwić Czytelnikowi zrozumienie
roli mediów we współczesnym świecie, przedstawia przy tym krytyczną analizę
polityki.
Autor przedstawia najważniejsze gatunki dziennikarskie, dzieli się wiedzą na temat
pracy korespondenta zagranicznego, którym był przez wiele lat. Prezentuje warsztat
dziennikarski wybitnych pisarzy: E. Hemingwaya, G. Garcii Márqueza, M. Vargasa Llosy.
Pisząc o wywiadzie przedstawia także własne doświadczenia, które zdobył podczas
rozmów z różnymi politykami, m.in. z królem Juanem Carlosem I, J. Arafatem. Autor
stawia dyskusyjną tezę o zmierzchu depeszy, publicystyki i reportażu (liczne przykłady
polskich reportażystów, których zbiory reportaży były uznawane za wydarzenia na rynku
księgarskim, m.in. R. Kapuścińskiego, H. Krall, M. Wańkowicza), która skłania do
zastanowienia się nad rolą mediów i papieru jako nośnika informacji we współczesnym
świecie. Pisze też o znaczeniu Internetu, jako najnowocześniejszego i najszybszego
obecnie środka przekazu informacji. W książce zanalizowano ponadto relacje między
mediami a polityką, wskazując na niebezpieczeństwa wynikające z ich związków. Autor
dokonuje też krytycznej analizy roli środków masowej informacji, omawiając
współczesne konflikty "medialne" i "niemedialne" i odsłania
mechanizmy i prawidłowości decydujące o charakterze tych konfliktów. Skupia się na
pytaniu, czy i w jakim zakresie media kształtują "globalną wioskę". Pisząc
o niebezpieczeństwach towarzyszących zawodowi dziennikarskiemu, posługując się przy
tym przykładami z historii, autor jednocześnie przestrzega przed nadużywaniem przez
media ich kreatywnej siły. Ustosunkowuje się do popularnego obecnie tzw. dziennikarstwa
śledczego.
287 stron, B5, miękka oprawa