Książka Umberto Eco, włoskiego semiotyka i estetyka, profesora wielu
uniwersytetów (m.in. we Florencji i Bolonii), została pomyślana jako poradnik dla
studentów przystępujących do pisania pracy magisterskiej.
Autor przedstawia kolejne fazy powstawania pracy, począwszy od wyboru promotora i
sformułowania tematu, przez budowanie warsztatu pracy (kwerendy biblioteczne,
sporządzanie notatek spełniających różne funkcje), układanie wstępnego planu pracy,
wykorzystywanie zebranego materiału, stosowanie argumentacji i dowodzenia, aż po
ostateczną redakcję tekstu oraz opatrywanie go przypisami, aneksami i bibliografią
końcową.
Pisanie pracy dyplomowej, niezależnie od jej tematu, jest traktowane przez Eco jako
szkoła metodyki i zdobywania umiejętności, które mogą się okazać przydatne w
późniejszym życiu zawodowym. Uczy zatem porządkowania własnych myśli i znalezionych
informacji, pozwala wypracować metodę pracy.
Prostota i swoboda języka sprawiają, że książka spełnia funkcję poradnika dla
studentów przygotowujących się do pisania pracy licencjackiej, innej pracy dyplomowej
czy też naukowej (jak artykuły, recenzje).
Wstęp do wydania polskiego
WPROWADZENIE
I. CZYM JEST PRACA DYPLOMOWA I DO CZEGO SŁUŻY
1.1. Dlaczego trzeba napisać pracę dyplomową i czym ona jest
1.2. Dla kogo jest ta książka
1.3. Dlaczego praca dyplomowa przydaje się nawet po ukończeniu studiów
1.4. Cztery oczywiste reguły
II. WYBÓR TEMATU
11.1. Praca monograficzna czy przeglądowa
11.2. Praca historyczna czy teoretyczna
11.3. Zagadnienia dawne czy współczesne
11.4. Ile potrzeba czasu
11.5. Czy trzeba znać języki obce
11.6. Praca naukowa czy praca polityczna
11.6.1. Co to jest naukowość
11.6.2. Zagadnienia historyczno-teoretyczne czy "gorące" doświadczenia
11.6.3. Jak przekształcić aktualne zagadnienie w temat naukowy
11.7. Jak nie dać się wykorzystać promotorowi
III. ZBIERANIE MATERIAŁÓW
III.1. Dostępność źródeł
III.1.1. Źródła i opracowania w pracy naukowej
III.1.2. Informacje z pierwszej i z drugiej ręki
III.2. Kwerenda bibliograficzna
III.2.1. Jak korzystać z biblioteki
III.2.2. Jak się uporać z bibliografią: kartoteka
III.2.3. Zapis bibliograficzny
III.2.4. Biblioteka w Aleksandrii: eksperyment
III.2.5. Ale czy trzeba czytać książki. I w jakiej kolejności
IV. PLAN PRACY I NOTATKI
IV. 1. Spis treści jako hipoteza robocza
IV.2. Fiszki i notatki
IV. 2.1. Różne typy fiszek i ich funkcje
IV. 2.2. Fiszki ze źródeł
IV. 2.3. Fiszki z lektur
IV. 2.4. Pokora naukowa
V. REDAKCJA TEKSTU
V.1. Adresat
V.2. Jak pisać
V.3. Cytaty
V.3.1. Kiedy i jak cytować: dziesięć reguł
V.3.2. Cytat, parafraza, plagiat
V.4. Przypisy
V.4.1. Do czego służą przypisy
V.4.2. System: cytat-przypis
V.4.3. System: autor-rok wydania
V.5. Przestrogi, pułapki, zwyczaje
V.6. Duma naukowa
VI. OSTATNIA KOREKTA
VI. 1. Układ graficzny
VI.1.1. Marginesy i spacje
VI. 1.2. Podkreślenia i wersaliki
VI.1.3. Rozdziały, podrozdziały, punkty
VI. 1.4. Cudzysłowy i inne znaki
VI. 1.5. Znaki diakrytyczne i transliteracje
VI.1.6. Interpunkcja, akcenty, skróty
VI.1.7. Różne rady w przypadkowej kolejności
VI .2. Bibliografia załącznikowa
VI.3. Aneksy
VI Spis treści
VII.KONKLUZJE
Aneks
Spis tablic
273 strony, A5, miękka oprawa
