Tom pod redakcją Tadeusza Lubelskiego i Macieja Stroińskiego wpisuje
się w coraz wyraźniejszy nurt refleksji filmoznawczej dociekającej narodowej
specyfiki kina, sytuującej kinematografie narodowe na tle historii, przemian
społecznych, życia umysłowego czy szeroko rozumianych dziejów kultury danego narodu.
W takim ujęciu, jakby wbrew tezom o "globalnej wiosce"
i makdonaldyzacji kultury, kinematografia jawi się jako dokument określonego czasu
i miejsca, a jednocześnie - współtwórczyni mitów, aktywna interpretatorka
historii, dostarczycielka obrazów i narracji, które organizują życie wspólnoty
narodowej.
Jak w książce "Historia kina polskiego" - wychodzącej od podobnych
założeń - pisał Tadeusz Lubelski: "kino z jednej strony - dzięki swej
iluzyjności - rejestruje codzienność, wygląd ludzi i przedmiotów, architekturę,
obyczaj, modę, całą zmieniającą się ikonosferę, z drugiej zaś - poprzez swoje
fabuły - potrafi odsłaniać korzenie narodowych mitologii. Ta jego szczególna natura
sprawia, że znakomicie nadaje się ono do stawiania podobnych pytań."
Książka składa się z trzynastu artykułów dotyczących między innymi "mitu
ułańskiego", filmowych obrazów powstania warszawskiego, reprezentacji męskości i kobiecości,
ulubionych polskich komedii, współczesnego kina politycznego i narodowej specyfiki
filmu dokumentalnego.
Tadeusz Lubelski - dyrektor Instytutu Sztuk Audiowizualnych
Uniwersytetu Jagiellońskiego. Opublikował i redagował wiele książek dotyczących
historii filmu polskiego oraz w historii kinematografii europejskich, ze szczególnym
uwzględnieniem francuskiej. Jest przewodniczącym Komitetu Nauk o Sztuce Polskiej
Akademii Nauk, członkiem Rady Naukowej Instytutu Sztuki PAN i Polskiego Słownika
Biograficznego, stale współpracuje z "Kwartalnikiem Filmowym"
i "Kinem". Od 2006 roku - członek Europejskiej Akademii Filmowej.
Przewodniczy Radzie Programowej Krakowskiego Festiwalu Filmowego.
Maciej Stroiński - doktorant w Katedrze Historii Filmu Polskiego
Instytutu Sztuk Audiowizualnych UJ. Zajmuje się filozofią, zwłaszcza żydowską. Fan
Agnieszki Holland i Charliego Kaufmana.
Spis treści:
- Tadeusz Lubelski: Wstęp
- Mariola Dopartowa: Artystyczne „szkoły polskie” wobec tożsamości narodowej w XIX
i XX wieku
- Grażyna Stachówna: Ułan, dziewczyna (i koń)
- Sebastian Jagielski: (Melo)dramaty polskości. Naród i płeć w polskim filmie
patriotycznym
- Maciej Stroiński: Naród jako wspólnota umierania: Andrzej Wajda, niemiecki idealizm i
mesjański witalizm
- Agnieszka Morstin-Popławska: Persefona czy Mała Polonia? O dziewczynce w filmach
Andrzeja Wajdy
- Martyna Olszowska: Mit Powstania Warszawskiego a polskie kino narodowe. Przypadek
Kanału Andrzeja Wajdy
- Monika Maszewska-Łupniak: Czerwień i biel w odcieniach szarości. Kino narodowe braci
Różewiczów
- Tadeusz Lubelski: Nasza komedia narodowa
- Marta Hauschild: Pokolenia z inicjatywą i zdrada historii. Polskie filmy o szkole jako
narodowa autobiografia
- Małgorzata Smoleń: Poszukiwanie stylu narodowego w polskim filmie dokumentanym
- Witold Mrozek: Film pamięci narodowej. Najnowsze kino polskie w dyskursie polityki
historycznej
- Monika Nahlik: Katyń w czasach popkultury
- Joanna Zabłocka-Skorek: Polskie kino narodowe oczami licealistów
392 strony, oprawa miękka