JURYSDYKCJA KRAJOWA W TRANSGRANICZNYCH SPRAWACH UPADŁOŚCIOWYCH W U.E. SZYDŁO M. Księgarnia

Monografie Prawnicze to seria, w której ukazują się publikacje omawiające w wyczerpujący sposób określone instytucje czy zagadnienia prawne. Adresujemy je przede wszystkim do prawników poszukujących wnikliwego ujęcia tematu, łączącego teorię (poglądy doktryny, elementy prawnoporównawcze) i praktykę (bogaty wybór orzecznictwa). A tego - ze względu na brak miejsca - nie znajdziemy nawet w komentarzach.

Spis treści:

Wykaz skrótów
Wykaz literatury

Rozdział I. Jurysdykcja - jurysdykcja krajowa - właściwość międzynarodowa. Podstawowe zagadnienia terminologiczne
1. Pojęcie jurysdykcji

I. Łacińska etymologia pojęcia jurysdykcja oraz jego rozumienie w języku potocznym

II. Pojęcie "jurysdykcji" we współczesnej nauce (dogmatyce) prawa

III.Ostateczna propozycja zdefiniowania pojęcia "jurysdykcji", ze szczególnym uwzględnieniem prawa postępowania cywilnego
2. Pojęcie jurysdykcji krajowej

I. Uwagi wprowadzające. Jurysdykcja krajowa sensu largo i jej dwa odrębne aspekty

II. Jurysdykcja krajowa sensu stricto {facultas iurisdictionis)

III.Jurysdykcja krajowa w sensie właściwości międzynarodowej
1.Definiowanie właściwości międzynarodowej oraz jej praktyczne znaczenie
2.Właściwość międzynarodowa jako instytucja excellence prawa krajowego oraz wpływ na nią norm prawa międzynarodowego
3.Właściwość międzynarodowa a normy kolizyjne prawa prywatnego międzynarodowego
4.Właściwość międzynarodowa a właściwość miejscowa
5.Rodzaje właściwości międzynarodowej

IV.Wzajemne relacje pomiędzy jurysdykcją krajową sensu stricto a jurysdykcją krajową jako właściwością międzynarodową

Rozdział II. Upadłość transgraniczna jako przedmiot regulacji prawnej

1. Upadłość jako przedmiot regulacji prawnej

2. Pojęcie upadłości transgranicznej
3. Wzrost liczby i znaczenia upadłości transgranicznych w zglobalizowanej gospodarce. Konieczność istnienia prawnej regulacji odnoszącej się do upadłości transgranicznych
4. Normy prawne regulujące upadłości transgraniczne oraz ich klasyfikacja z punktu widzenia podziału prawa na gałęzie.
Problem międzynarodowego prawa upadłościowego
5. Zasady terytorializmu oraz uniwersalizmu jako modelowe sposoby rozstrzygania konfliktów pomiędzy jurysdykcją krajową sensu stricto przysługującą poszczególnym państwom w odniesieniu do upadłości transgranicznych

I. Uwagi wprowadzające

II. Zasada terytorializmu
1. Cechy konstytutywne zasady terytorializmu oraz jej podstawowe postacie
2. Podstawy prawne zasady terytorializmu.
Urzeczywistnianie zasady terytorializmu w odniesieniu do skutków krajowych postępowań upadłościowych za granicą oraz w odniesieniu do skutków zagranicznych postępowań upadłościowych w kraju
3. Uzasadnienie zasady terytorializmu oraz jej krytyka

III. Zasada uniwersalizmu
1. Cechy konstytutywne zasady uniwersalizmu i jej podstawowe postacie
2. Wywoływanie przez dane postępowanie upadłościowe swoich skutków przestrzennych w innym państwie niż to, w którym zostało ono wszczęte. Uznawanie zagranicznych postanowień o wszczęciu postępowania upadłościowego
3. Wywoływanie przez dane postępowanie upadłościowe skutków przedmiotowych w innym państwie niż to, w którym zostało ono wszczęte
4. Uzasadnienie zasady uniwersalizmu oraz jej krytyka

Rozdział III. Rozporządzenie 1346/2000 jako akt międzynarodowego prawa jednolitego normujący jurysdykcję krajową w transgranicznych sprawach upadłościowych w UE
1. Ogólne uwagi o roli Rozporządzenia 1346/2000 w normowaniu jurysdykcji krajowej w transgranicznych sprawach upadłościowych w UE
2. Podstawa prawna Rozporządzenia 1346/2000

I. Artykuł 61 lit. c, art. 65 oraz art. 67 TWE jako części składowe normy kompetencyjnej upoważniającej Rade do przyjmowania środków prawnych w dziedzinie współpracy sądowej w sprawach cywilnych

II. Materialne przesłanki warunkujące możliwość skorzystania przez Radę z normy kompetencyjnej upoważniającej ją do przyjmowania środków prawnych w dziedzinie współpracy sądowej w sprawach cywilnych

III. Możliwość przyjmowania przez Radę na podstawie
normy kompetencyjnej zawartej w art. 61 lit. c, art. 65 oraz art. 67 TWE (upoważniającej ją do przyjmowania środków prawnych w dziedzinie współpracy sądowej w sprawach cywilnych) środków prawnych normujących postępowanie upadłościowe
3. Zakres zastosowania Rozporządzenia 1346/2000

I. Przedmiotowy zakres zastosowania

II. Terytorialny zakres zastosowania

III. Podmiotowy zakres zastosowania

IV. Czasowy zakres zastosowania

Rozdział IV. Norma jurysdykcyjna wskazująca w Rozporządzeniu 1346/2000 właściwość międzynarodową w transgranicznych sprawach upadłościowych
1. Artykuł 3 ust. 1 Rozporządzenia 1346/2000 jako norma jurysdykcyjna
2. Transgraniczne sprawy upadłościowe będące przedmiotem postępowań upadłościowych w rozumieniu art. 2 lit. a w zw. z art. 1 ust. 1 Rozporządzenia 1346/2000 jako element hipotezy normy jurysdykcyjnej zawartej w art. 3 ust. 1
Rozporządzenia 1346/2000
3. Upoważnienie sądów państwa członkowskiego do wszczęcia i prowadzenia postępowania upadłościowego jako element dyspozycji normy jurysdykcyjnej zawartej w art. 3 ust. 1
Rozporządzenia 1346/2000
4. Główny ośrodek podstawowej działalności dłużnika jako łącznik normy jurysdykcyjnej zawartej w art. 3 ust. 1
Rozporządzenia 1346/2000

I. Uwagi wprowadzające

II. Wartości aksjologiczne (interesy), którymi potencjalnie może kierować się prawodawca przy wyborze łącznika normy jurysdykcyjnej wskazującej właściwość międzynarodową w transgranicznych sprawach upadłościowych

III. Wartości aksjologiczne, którymi kierował się prawodawca wspólnotowy przy ?wyborze COMI jako łącznika normy jurysdykcyjnej wskazującej
właściwość międzynarodową w transgranicznych sprawach upadłościowych

IV. Interpretacja poszczególnych sformułowań mieszczących się w ramach pojęcia COMI
1. Działalność
2. "Podstawowa" działalność
3. Główny ośrodek

V. Główny ośrodek podstawowej działalności dłużnika (COMI) spółek i innych osób prawnych (z jednej strony) oraz osób fizycznych (z drugiej strony)

VI. Główny ośrodek podstawowej działalności (COMI) w przypadku spółek (osób prawnych) wchodzących w skład struktur koncernowych
5. Moment złożenia wniosku o wszczęcie postępowania upadłościowego jako subokreślnik temporalny normy jurysdykcyjnej zawartej w art. 3 ust. 1 Rozporządzenia 1346/2000

I. Potrzeba istnienia subokreślnika temporalnego w normie jurysdykcyjnej wyznaczającej właściwość międzynarodową w transgranicznych sprawach
upadłościowych

II. Momenty czasowe wchodzące potencjalnie w grę jako subokreślniki temporalne normy jurysdykcyjnej zawartej w art. 3 ust. 1 Rozporządzenia 1346/2000

III. Skutki prawne złożenia wniosku o wszczęcie postępowania upadłościowego dla właściwości międzynarodowej

IV. Skutki prawne wszczęcia postępowania upadłościowego dla właściwości międzynarodowej

Rozdział V. Ograniczenia jurysdykcji krajowej sensu strietn w transgranicznych sprawach upadłościowych na gruncie Rozporządzenia 1346/2000
1. Dwa podstawowe rodzaje ograniczeń jurysdykcji krajowe) sensu słricto w transgranicznych sprawach upadłościowych
2. Uznawanie na podstawie Rozporządzenia 1346/2000 zagranicznych orzeczeń o wszczęciu postępowania upadłościowego oraz orzeczeń dotyczących prowadzenia i ukończenia postępowania upadłościowego jako przejaw ograniczenia jurysdykcji krajowej sensu stricto uznającego państwa członkowskiego

I. Oparcie przez wspólnotowego prawodawcę uznawania zagranicznych na zasadzie wzajemnego zaufania
1. Funkcje (rola) zasady wzajemnego zaufania w procesie uznawania zagranicznych orzeczeń
2. Zasada wzajemnego zaufania w innych obszarach prawa wspólnotowego
3. Społcczno-ekonomiczny wymiar wzajemnego zaufania

II. Konstrukcja prawna uznawania zagranicznych orzeczeń w transgranicznych sprawach upadłościowych w Rozporządzeniu 1346/2000 i jej wpływ na jurysdykcję krajową sensu stricto

III.Klauzula porządku publicznego jako uzasadnienie odmowy uznania zagranicznego orzeczenia w transgranicznej sprawie upadłościowej
3. Zajęcie składników majątku dłużnika znajdujących się w uznającym państwie członkowskim na potrzeby zagranicznego postępowania upadłościowego jako przejaw ograniczenia jurysdykcji krajowej sensu stricto uznającego
państwa członkowskiego

I. Zajęcie składników majątku dłużnika znajdujących się w uznającym państwie członkowskim na potrzeby zagranicznego postępowania upadłościowego

II. Wykluczenie możliwości wszczęcia przez uznające państwo członkowskie odrębnego postępowania upadłościowego względem składników majątku
dłużnika znajdujących się w państwie uznającym, a zajętych na potrzeby zagranicznego postępował upadłościowego

III.Możliwość wszczęcia przez uznające państwo członkowskie co najwyżej wtórnego postępowań upadłościowego względem składników majątku dłużnika znajdujących się w państwie uznającym

Indeks rzeczowy

314 stron, oprawa miękka

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.