Mechanizmy tu przedstawiane usytuowane są na styku dziedziny badań
socjologii, psychologii, etyki, prakseologii, socjotechniki, marketingu i PR.
Jeśli czytelnik dostrzeże znaczenie ich splatania się dla życia
publicznego, kultury politycznej, to nie zdziwi go, że kodyfikacji podjął się
politolog.
Jednak nie jest to książka tylko dla polityków i politologów. Dla nich też - gdyż
muszą zrozumieć, jak silne są związki i analogie między relacjami i strukturami z
życia codziennego ludzi, nawet intymnego, ze sfery stosunków rodzinnych, towarzyskich,
sąsiedzkich, pracowniczych a formami oddziaływania publicznego. Już lepiej rozumieją i
politycy, i politolodzy, analogię między teatrem a "sceną polityczną". A
zaraźliwa fascynacja marketingiem i PR sprawia, iż niektórzy przestają już się
zastanawiać, "ile jest polityki w polityce", tak bardzo wymogi spektaklu,
gadżety i rekwizyty zaprzężone do walki o "wizerunek" przesłoniły im
treść społeczną tej działalności.
We współpracy z Instytutem Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.
Spis treści:
CZĘŚĆ PIERWSZA
AKREDYTACJA-DROGA DO UZNANIA
Rozdział pierwszy
UZNANIE JAKO WARUNEK UCZESTNICTWA I SUKCESU
I. Istota i aspekty uznania
II. Uznanie bierne
III. Uznanie władzy w państwie
IV. Uznanie społeczne
V. Samouznanie (autoakceptacja)
VI. Potrzeba uznania ze strony innych
Rozdział drugi
FORMALNE PROCEDURY AKREDYTACJI
VII. Uznanie państwa jako akredytacja
VIII. Akredytacja przedstawicieli dyplomatycznych
IX. Inne procedury akredytacji (pod własną nazwą)
X. Akredytacja w formie autoryzacji
XI. Akredytacja pod inną nazwą i bez nazwy
Rozdział trzeci
AKREDYTACJA JAKO SPRAWDZIAN PRETENDENTÓW
XII. Specyfika akredytacji nieformalnej
XIII. Akredytacja a legitymizacja
XlV. Immanentne pułapki akredytacji
CZĘŚĆ DRUGA
PRZESŁANKI AKREDYTACJI PRETENDENTÓW
Rozdział czwarty
RACJONALNE PRZESŁANKI UZNANIA SPOŁECZNEGO
XV. Warunkowe, selektywne zaufanie
XVI. Wiarygodność
XVII. Uwierzytelniona tożsamość
XVIII. Racjonalny obywatel-wyborca
Rozdział piąty
PRZESŁANKI FAŁSZYWEJ AKREDYTACJI
XIX. Podatny grunt: ludzka irracjonalność
XX. Subiektywne poczucie wiarygodności
XXI. Naiwność spontaniczna i sprowokowana
XXII. Pod urokiem (przynęta atrakcyjności)
XXIII. Złudne kryteria atrakcyjności
CZĘŚĆ TRZECIA
NARZĘDZIA I FORMY FAŁSZYWEJ AKREDYTACJI
Rozdział szósty
WYRÓŻNIKI I ATRYBUTY FAŁSZYWEJ AKREDYTACJI
XXIV. Wizerunek zamiast tożsamości
XXV. Programowa nieszczerość i nieprzejrzystość
XXVI. Emocjonalne wymuszenie
Rozdział siódmy
HIPOKRYZJA, czyli DWULICOWOŚĆ
XXVII. Istota obłudy
XXVIII. Odmiany hipokryzji
XXIX. Pobudki, intencje i funkcje hipokryzji
XXX. Przewrotny "pryncypialny relatywizm"
XXXI. Obłuda wielozwrotna
Rozdział ósmy
TYPOWE METODY I TAKTYKI PODSTĘPNEJ AKREDYTACJI
XXXII. Manipulatorska pseudowiarygodność
XXXIII. Manipulacyjna autoprezentacja
XXXIV. Warianty taktyczne fałszywej akredytacji.
Postscriptum
Inspiracje
350 stron, B5, oprawa miękka
