NARODZINY BIOPOLITYKI - miały kontynuować rozważania z BEZPIECZEŃSTWA, TERYTORIUM, POPULACJI.
Chodziło o zbadanie liberalizmu jako czegoś, co "wyznacza ogólne ramy
biopolityki", a następnie o dokładną analizę samej polityki życia. Jak jednak
wiedzą czytelnicy Foucaulta, nie zawsze trzymał się on planu.
Ostatecznie wykłady skupiają się na dziejach i naturze liberalnego modelu
urządzania. Foucault wykorzystuje okazję do szeroko zakrojonych rozważań nad
współczesnością - przed- i powojenną liberalną myślą ekonomiczną, jej wersją
niemiecką i amerykańską, polityką gospodarczą RFN czy francuską polityką socjalną.
Michel Foucault
(1926–1984); francuski filozof i historyk; jedna z najważniejszych postaci świata
nauki w powojennej Francji. Od 1970 roku profesor College de France. Stosując metodę
strukturalną badał związki zachodzące między wiedzą a władzą. Jego słynne
wykłady ukazują się do dziś, wzbudzając wielkie zainteresowanie.
Za pomocą metody strukturalnej, zachowując perspektywę historyczną, badał relacje
między władzą a językiem i sposobem poznawania czy wytwarzania wiedzy, czyli różnych
dyskursów. Analizował zależności między dyskursami nauki i instytucji społecznych
(szpitali, więzień, szkół), a konkretnymi praktykami społecznymi w różnych epokach.
Według Foucaulta każda epoka ma właściwe sobie „pole epistemologiczne”, związane
ściśle z językiem i wytwarzające różne rodzaje „dyskursów”. Człowiek jest nie
tyle podmiotem, co miejscem realizacji dyskursu. Foucault wykazywał zależność dyskursu
naukowego w kształtujących się od XVII i XVIII wieku naukach społecznych oraz dyskursu
stosowanego w psychiatrii, medycynie klinicznej, więziennictwie, od konkretnych
„praktyk” językowych i społecznych, których stawką jest dominacja.
Z pietyzmem odnosił się do świadectw historycznych, szczególnie dotyczących życia
codziennego.
Autor dzieł: Historia szaleństwa w dobie klasycyzmu (1961, wydanie polskie 1987),
Naissance de la clinique (1963), Les mots et les choses (1966), Archeologia wiedzy (1969,
wydanie polskie 1977), Nadzorować i karać (1975), Historia seksualności (t. 1–3,
1976–84) oraz cykl wykładów w College de France.
420 stron, B5, oprawa miękka
- 
- 
- 
- 
- 
-