Autor postawił sobie za cel wskazanie podwójnej funkcji czynnika
psychicznego, jaką pełni on w czynie zabronionym oraz winie.
Poszukując odpowiedzi na pytanie o wpływ elementów podmiotowych w tych dwóch
warstwach decydujących o odpowiedzialności człowieka, Tomasz Przesławski
zaprezentował teorię czteropostaciowej koncepcji winy. Jej podstawą jest czyn
zabroniony, w którym czynnik psychiczny w sensie prawnym pozwala odgraniczyć
rzeczywistość świadomie przekształcaną przez człowieka od rzeczywistości
zmieniającej się niezależnie od jego woli. Wina wyrastająca z czynu zabronionego
przybiera różną postać w zależności od tego, kto i dla jakich potrzeb ocenia czynnik
psychiczny (w tym też sensie można mówić o winie występującej w chwili czynu
sprawcy, winie ustalonej przez sędziego, winie przy wymiarze kary oraz przy jej
wykonaniu). Rola czynnika psychicznego w każdej z wymienionych postaci winy jest
zróżnicowana, zaś zwieńczenie tej konstrukcji stanowi gwarancja zarówno szeroko
rozumianej odpowiedzialności człowieka, jak i realizacji sprawiedliwości społecznej.
252 strony, oprawa miękka