Tradycja, modernizacja i etnopolityka wyznaczają -trójkąt problemowy",
wokół którego ogniskują się procesy zachodzące w elitach władzy państw Azji
Centralnej. Z analizy tych procesów wynika, że mechanizmy wyłaniania i funkcjonowania
elit władzy są formowane w swoistych zderzeniach tradycji z modernizacją polityczną.
Charakter owych zderzeń w istotnym stopniu jest implikowany polietniczną specyfiką
regionu i trybalizmem. Te ostatnie czynniki na tyle skutecznie interweniują w przemiany
społeczno-polityczne, że w konfrontacji tradycji z modernizacją wygrywa ta pierwsza.
Elity państw regionu zdają sobie sprawę z siły tradycji orientalnej oraz
potrzeb modernizacji i globalizacji. W swojej działalności balansują między tymi
skrajnościami tak, aby utrzymać się przy władzy i nie dopuścić do kryzysów
skutkujących konfliktami (etnicznymi, regionalnymi, religijnymi itp.).
Spis treści:
Wstęp
Wprowadzenie
Rozdział I. Elity w przedkolonialnej Azji Centralnej
1. Struktury rodowo-plemienne i etnoterytorialne
2. Centralne elity władzy w chanatach
3. Rola elit lokalnych, regionalnych i duchowieństwa muzułmańskiego
Rozdział II. Wpływ modernizacji kolonialnej na elity władzy
1. Kolonizacja rosyjska a zmiany w elitach władzy
2. Próby eliminacji tradycji w okresie modernizacji sowieckiej
3. Koabitacja tradycji i modernizacji w okresie radzieckim
Rozdział III. Modernizacja, elity i reżimy polityczne w państwach regionu po
proklamowaniu niepodległości
1. Elity władzy wobec wyzwań modernizacyjnych
2. Kazachstan: od adaptacji do kontrolowanej i reglamentowanej liberalizacji
3. Kirgistan: od liberalizacji do miękkiego autorytaryzmu
4. Reżimy polityczne: deklaracje a praktyka modernizacyjna
Rozdział IV. Etnokratyzm i trybalizm w działalności elit władzy
1. Etnokratyzm i jego konsekwencje
2. Trybalizm jako mechanizm polityki
3. Cechy trybalizmu kazaskiego i kirgiskiego
4. Inne narodowe mutacje trybalizmu politycznego
Zakończenie
Aneksy
Bibliografia
308 stron, B5, oprawa miękka