Zagadnienie
sporów o właściwość z udziałem organów administracji publicznej nie zostało do tej
pory poddane głębszym analizom. Przynajmniej w literaturze współczesnej nie ma
opracowania, które odnosiłoby się w szerszym stopniu do tej problematyki. Temat jest
atrakcyjny zarówno z naukowego, jak i praktycznego punktu widzenia, gdyż spory o
właściwość jako immanentnie związane z organizatorską funkcją państwa zawsze
będą występowały.
W pracy
dokonano analizy obowiązującej regulacji prawnej w zakresie rozstrzygania sporów o
właściwość. Rozpatrzono również unormowania z okresów wcześniejszych i projekty
ustawodawcze. Ponadto poddano analizie poglądy prezentowane w nauce prawa
administracyjnego, a w pewnym zakresie nauki administracji, teorii prawa i teorii
organizacji. Oparto się również na orzecznictwie Kolegium Kompetencyjnego przy Sądzie
Najwyższym oraz orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego odnoszącym się nie
tylko do rozstrzygania sporów o właściwość między organami samorządu terytorialnego
a terenowymi organami administracji rządowej, ale również do właściwości organu
administracji i podstawy prawnej decyzji administracyjnej. Wreszcie, w zakresie tak
zwanych zewnętrznych sporów o właściwość, czyli takich, które zachodzą między
organami państwowymi pełniącymi różne funkcje (czy jak stanowi Konstytucja
Rzeczypospolitej Polskiej - między organami władzy publicznej), w niezbędnym stopniu
odwołano się do rozwiązań przyjętych w innych krajach.
Przyjęty
układ pracy uwzględnia potrzeby praktycznego opisu konstrukcji postępowania w zakresie
rozstrzygania sporów o właściwość.
W
rozdziale pierwszym przedstawiono poglądy wyrażone w nauce odnoszące się do pojęcia
kompetencji, właściwości i wyrażeń pokrewnych oraz omówiono rodzaje właściwości
organu administracji publicznej w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania
administracyjnego. Rozdział drugi zawiera ustalenia terminologiczne dotyczące pojęcia
sporu o właściwość. Organy rozstrzygające spory o właściwość występujące w
administracji publicznej omówione zostały w rozdziale trzecim. Osobno - w rozdziale
czwartym - omówione zostały rozwiązania prawne odnoszące się do podmiotów
legitymowanych do rozstrzygania sporów, w których uczestniczą sądy. Wreszcie rozdział
piąty dotyczy kwestii związanych z procedurą rozstrzygania sporów o właściwość
zarówno z udziałem sądów powszechnych, jak i w administracji publicznej.
Celem
pracy jest przedstawienie charakterystyki oraz dokonanie oceny prawnej regulacji
obowiązującej w zakresie rozstrzygania sporów o właściwość. Praca ma na celu
udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:
- Czy
jest możliwe konstruowanie pojęcia kompetencji i właściwości in abstracto, w
oderwaniu od kontekstu prawnego, w jakim używa się tych określeń?
- Czy
spór o właściwość w rozumieniu kodeksu postępowania administracyjnego - to każda
rozbieżność poglądów co do właściwości organów administracji i sądów, czy tylko
rozbieżność zachodząca w określonych granicach przedmiotowych i podmiotowych?
- Czy
problem rozgraniczenia drogi administracyjnej i sądowej jest tożsamy z problemem
rozgraniczenia właściwości organów administracji publicznej i sądów powszechnych?
- Czy
istnieje jakaś uniwersalna, optymalna metoda w materii rozstrzygania sporów o
właściwość zewnętrzną, to jest między organami pełniącymi różne funkcje
publiczne?
- Czy w
zakresie sporów wewnętrznych o właściwość wskazanie organu legitymowanego do ich
rozstrzygania stanowi przejaw przemyślanej koncepcji?
- Czy w
sporach wewnętrznych o właściwość rozstrzyganych przez organ administracji publicznej
można w ogóle mówić o obowiązywaniu jakiejkolwiek procedury?
Jeśli
nie - to czy stan swego rodzaju "wolności procesowej" można uznać za
zadowalający?
178 stron