ZWIĄZKOWA ZDOLNOŚĆ UKŁADOWA STELINA J. Księgarnia

Rozpoczęta w 1989 r. zmiana warunków społeczno-politycznych stworzyła korzystny klimat dla rozwoju praktyki układowej, niemniej dopiero nowelizacja działu XI kodeksu pracy w 1994 r. przywróciła w pełni możliwość negocjowania i zawierania układów zbiorowych pracy. Wagę tej nowelizacji trudno przecenić, gdyż układy zbiorowe pracy, jako porozumienia kojarzące w zbiorowym wymiarze interesy pracowników i pracodawców, spełniają szereg doniosłych funkcji społecznych. W doktrynie prawa pracy od dawna modelowi ustawowego prawa pracy, charakterystycznego dla scentralizowanej gospodarki planowej, przeciwstawiano model układowy, odpowiadający gospodarce rynkowej i demokratycznemu ustrojowi pracy.

W latach dziewięćdziesiątych, a zwłaszcza po roku 1994, pogłębiło się zainteresowanie doktryny problematyką układów zbiorowych pracy. Jednym z głównych nurtów refleksji teoretycznej była kwestia tzw. zdolności układowej determinującej krąg podmiotów uprawnionych do negocjowania i zawierania układów zbiorowych pracy. W ramach naukowej dyskusji wyrażono skrajnie odmienne poglądy w przedmiocie prawnej natury zdolności układowej. Już tylko ten fakt daje podstawę do szerszego, monograficznego zajęcia się tym zagadnieniem.

Samo pojęcie zdolności układowej ma charakter złożony. Znaczące odrębności pojawiają się w odniesieniu do obu stron układowych. Skłaniać to musi do oddzielnego analizowania problematyki zdolności układowej strony pracowniczej i pracodawczej. W ramach niniejszej pracy zdecydowałem się zająć kwestią zdolności układowej strony pracowniczej. Wydaje mi się bowiem, iż przynajmniej prima facie, kwestia pracowniczej zdolności układowej jest ciekawszym i bardziej skomplikowanym przedmiotem analizy.

Jak wiadomo wyłącznym reprezentantem pracowników w procesie negocjowania i zawierania układów zbiorowych są związki zawodowe, dlatego rozważania na temat zdolności układowej strony pracowniczej są równoznaczne z zajęciem się właśnie związkową zdolnością układową.

Praca stanowi skróconą wersję rozprawy doktorskiej obronionej na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego w grudniu 1999 r. W tym miejscu chciałbym serdecznie podziękować mojemu promotorowi, prof. dr hab. Lechowi Kaczyńskiemu za okazaną mi pomoc i życzliwość w trakcie przygotowywania pracy, a także recenzentom: prof. dr hab. Urszuli Jac-kowiak z Uniwersytetu Gdańskiego oraz prof. dr hab. Henrykowi Lewandow-skiemu z Uniwersytetu Łódzkiego za cenne uwagi recenzyjne, których uwzględnienie wpłynęło korzystnie na ostateczny kształt oddanej do druku rozprawy.

Poszczególne części pracy poświęcone są analizie pojęcia zdolności układowej, przesłanek uzasadniających powierzenie związkom zawodowym tej zdolności oraz zdarzeń powodujących jej nabycie i utratę.

W książce uwzględniono zmiany w Dziale XI kodeksu pracy dokonane ustawą z dnia 9 listopada 2000 r. (Dz. U. Nr 107, póz. 1127). Pominięto zaś analizę rozwiązań zawartych w opracowanym projekcie kodeksu zbiorowych stosunków pracy. Termin skierowania tego projektu na ścieżkę legislacyjną wydaje się bowiem bardzo odległy.

172 strony, B5, oprawa miękka

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.