Uzmysłowienia
Dramaty, sceny, obrazy
Patrzenie artysty i myślenie filozofa splatają się w tym pisarstwie w styl
meandryczny, pełen dygresji i aluzji, magicznie niemal angażujący wyobraźnię
czytelnika. Refleksja autora stale oscyluje między osobistym wyznaniem, medytacją,
kontemplacją i przenikliwą krytyką, której horyzont wyznaczają współczesne teorie
estetyczne, filozofia, antropologia kultury i teologia. To, co zaczyna się jako niezobowiązujący
komentarz przeradza się w precyzyjną hermeneutykę obrazu, która z kolei staje się częścią
duchowej przygody piszącego podróżnika.
Idąc za nim, trafiamy m.in. na wystawy prac Andy’ego Warhola i Edwarda Hoppera w
Chicago, na krakowską premierę dramatu współczesnego angielskiego autora Marca
Ravenhilla, zobaczymy łódzki spektakl oparty na tekstach teoretycznych Tadeusza Kantora
czy poświęconą Jerzemu Grotowskiemu wystawę Performer w Warszawie. A po drodze odbędziemy
fascynujące spacery po Rzymie, po ulicach i pałacach Miasta zarazem współczesnego i
wiecznego.
Eseistyką swoją Artur Grabowski nie zamierza tylko oglądać i komentować, zdecydowanie
chce też uczestniczyć, interweniować nawet. Jego uzmysłowienia dotykają przeto zmysłowej
powierzchni współczesnego umysłu, aby przeniknąć do najwrażliwszego miejsca w jego głębi.
Bo - jak autor sam pisze we wstępie do niniejszego tomu - z jakiegoś powodu, i może właśnie
ta „przyczyna” jest najciekawsza, człowiecze pragnienie kieruje uwagę umysłu i zmysłów
w tę samą stronę: ku obecności zmysłowej. W szczególności zaś kuszeni bywamy
rozkoszą naoczności.
Artur Grabowski urodził się i dzieciństwo spędził tuż pod
Wawelem, ale emocjonalnie związany jest z Nową Hutą. Chronicznie bezdomny, ostatnio częściej
mieszkał za granicą, głównie w Stanach Zjednoczonych, a wcześniej w Rzymie i w
Londynie. Poeta, dramaturg, prozaik, swoje „teoretyzowanie” uważa za rodzaj
niepowstrzymanej namiętności. Jako eseistę interesuje go głównie obszar pomiędzy
formalną analizą dzieła sztuki a jego filozoficznym kontekstem; w szczególności zaś
związek estetyki z duchowością i religią. Pisał o literaturze europejskiego
modernizmu oraz o poezji greckiej i łacińskiej („Klatka z widokiem”, 2004), o
teatrze i o malarstwie, tłumaczył wiersze i dramaty z języka angielskiego oraz poetów
włoskich. Publikuje głównie w „Teatrze”, w „Dialogu”, w „Znaku” oraz innych
pismach w Polsce i za granicą. Uczy literatury współczesnej na Uniwersytecie Jagiellońskim,
wykładał też teatr i historię na uniwersytetach amerykańskich w Chicago, w Seattle i
w Buffalo. Stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej i Fundacji Fulbrighta, laureat nagrody
dramaturgicznej „Tygodnika Powszechnego” i poetyckiej im. Józefa Baki.
284 strony, Format: 16.0x23.0cm, oprawa miękka