Co kryje się pod nazwą tradycji w chwili obecnej, gdy doświadczamy tak
wielu głębokich zmian społecznych? Na czym polega zależność między odtwarzaniem i
rewizjami tradycji a transformacją społeczno-ustrojową w Europie postkomunistycznej?
Czy tradycja jest tylko uwarunkowaniem działań społecznych, czy również wizją tego,
co pragnie się zachować dla przyszłych pokoleń, realizowana nie bez sprzeciwu, ze
zmiennym szczęściem i niemałym wysiłkiem przez oddanych jej propagatorów? Na te i
wiele innych pytan starają się odpowiedzieć autorzy tego tomu - antropologowie
społeczni, wnosząc do dyskusji o tradycji właściwe swej dyscyplinie naukowej
nachylenie ku rozważaniu zagadnień teoretycznych za pomocą etnograficznych studiów
przypadków.
Autorzy artykułów zamieszczonych w tomie pod redakcją Grażyny Kubicy i
Marcina Lubasia poniekąd przywracają pojęcie tradycji naukom społecznym i czynią to w
niezwykle interesujący sposób. Pokazują mianowicie, jak splata się ono z pojęciem
kultury, oraz ujawniają, z jakimi przekształceniami znaczeń tradycji mamy do czynienia
w procesach kulturowych związanych z globalizacją, transnacjonalizmem i z
uniwersalizacją kapitalizmu w jego postfordowskiej, neoliberalnej wersji. Nie są to przy
tym czcze rozważania teoretyczne, lecz w większości konkretne studia przypadków.
Dzięki temu konstatacje autorek i autorów nie są zawieszone w próżni, lecz niejako
logicznie wynikają z prezentowanych wyników badań. Jest to antropologia z krwi i
kości, taka, jaką należy zdecydowanie popierać i upowszechniać, albowiem wnosi ona
wiele do naszego rozumienia rzeczywistości społecznej i kulturowej współczesnego
świata. Pozwala widzieć wielkie sprawy w małych wydarzeniach i jednocześnie, nie
tracąc kontaktu z praktykami zwykłych ludzi, wypowiada wiele ważkich stwierdzeń na
temat kondycji ludzkiej.
Prof. dr hab. Michał Buchowski
234 strony, A5, oprawa miękka