POLSKA TERMINOLOGIA UNIJNA CIOSTEK A. Księgarnia

Polska terminologia unijna

Książka zawiera oryginalną próbę systematyzacji terminologii używanej w oficjalnych dokumentach wydawanych w języku polskim przez instytucje Unii Europejskiej oraz tworzących się równolegle do tej terminologii "brukselizmów" – odpowiedników terminów unijnych powstających w polszczyźnie ogólnej.

Zebrany przez Autorkę korpus terminów unijnych posłużył do analizy relacji strukturalno-semantycznych między pierwowzorami tworzonymi najczęściej w językach angielskim i/lub francuskim a neologizmami ukutymi w języku polskim jako języku biorcy.

Gromadzony do 2017 r. zbiór "brukselizmów" zaczerpniętych z wypowiedzi publicznych, prasy, radia, telewizji i internetu jest świadectwem pewnej epoki, jednostki te stanowią bowiem wyrażony w różnych rejestrach językowych nieformalny komentarz dotyczący działań podejmowanych przez Unię Europejską.

Autorka dokonuje także analizy wzajemnego oddziaływania terminów i "brukselizmów" – despecjalizacji pierwszych i terminologizacji drugich.

Wstęp

ROZDZIAŁ I
Unia Europejska - kształtowanie się słownictwajej dokumentów na tle uwarunkowań historyczno-prawnych
1. Etapy integracji europejskiej od Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali do Unii Europejskiej i ich słownictwo
1.1. Etapy akcesji Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej
1.2. Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej a transpozycja acquis communautaire
2. Wpływ autonomicznego prawa wspólnotowego na erminologię Unii Europejskiej
3. Wpływ wielojęzyczności Unii Europejskiej na terminologię
3.1. Języki w Unii Europejskiej
3.2. Założenia wielojęzyczności a rzeczywistość: krytyka wybranych elementów
3.3. Wielojęzyczność a tekst prawny - problemy terminologiczne
3.4. Terminologia jako instrument wielojęzyczności
4. Tłumaczenie i służby tłumaczeniowe Unii Europejskiej
4.1. Tłumaczenia w Komisji Europejskiej
4.2. Tłumaczenie w Parlamencie Europejskim
4.3. Tłumaczenia w Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej i jego instancjach (w Sądzie oraz w Sądzie ds.Służby Publicznej)
4.4. Międzyinstytucjonalny aspekt tłumaczeń w Unii Europejskiej

ROZDZIAŁ II
Terminologia
Wstęp
1. Co to jest terminologia - definicje słownikowe
1.1. Współczesne szkoły terminologiczne i tendencje
1.2. Teorie terminologiczne
1.2.1. Co to jest termin - definicje i aspekty
1.2.2. Specjalizacja wyrazów/terminologizacja
1.2.3. Termin a monosemia
1.2.4. Eurotermin - definicja
1.2.5. Terminotwórstwo
1.2.6. Instytucje treminotwórcze
1.2.7. Terminy a języki specjalistyczne
1.2.8. Terminologizacja vs determinologizacja
2. Korpus badawczy
2.1. Materiał
2.2. Metoda
3. Terminy jako związki wyrazowe
3.1. Podział strukturalny euroterminów (związków wyrazowych)
3.2. Typy euroterminów
3.2.1. TYP I - Zawężenia
3.2.2. TYP II - Neologizmy

ROZDZIAŁ III
Analiza formalna i semantyczna terminów
1. Struktura i znaczenie związków TYPU I - zawężenie znaczenia głównych komponentów do dziedziny unijnej
1.1. Typologia - struktura terminów złożonych
1.1.1. Struktura I i jej odmiany
1.1.2. Struktura II i jej odmiany
2. Struktura i znaczenie związków TYPU II - neologizmów
Wstęp
2.1. Od neologizmu do eurosemantyzmu
2.2. Co to jest neologizm - podejście polskie i francuskie
2.2.1. Neologia (nologie)
2.2.2. Neonimia (nonymie) - szczególny rodzaj neologii
2.2.3. Neologizm - definicje francuskie
2.2.4. Francuskie typologie neologizmów
2.2.5. Neologizm - definicje polskie
2.3. Badanie i nadzorowanie neologizmów
2.3.1. Badanie i nadzorowanie neologizmów w Polsce
2.3.2. Badanie i nadzorowanie neologizmów we Francji
2.4. Wybór neologizmów z polskiej terminologii Unii Europejskiej
2.4.1. O polskich neologizmach unijnych
2.4.2. Typologia neologizmów w zebranym korpusie euroterminów
2.5. Terminy z pogranicza kategorii (TYP .I ./ .TYP .II)
2.5.1. Analiza kategorii neologicznych w terminologii Unii Europejskiej
2.6. Neologizmy formalne: derywacja
2.6.1. Nowe formacje morfologiczne powstałe w drodze derywacji sufiksalnej
2.6.2. Nowe formacje morfologiczne powstałe w drodze derywacji prefiksalno-sufiksalnej
2.6.3. Derywaty prefiksalne z de-, re-, co- w językach źródłowych (ang. i fr.)
2.7. Neologizmy właściwe: kompozycja
2.7.1. Złożenia przyimkowe, będące kalkami złożeń utworzonych w językach wyjściowych z m.in. (kolejno ang., fr.): inter-/inter-, intra-, post-/post-, pre-/pr- lub derywatów co-/co-, które w polszczyźnie przybrały odpowiednio formę: między-, wewnątrz-, po-, przed- współ-.
2.7.2. Złożenia z zachowanym greckim lub łacińskim "elementem uczonym": tele-, trans-, makro-, sub-.
2.7.3. Złożenia ze zredukowaną formą członu określającego typu euro-, eko-, cyber-
2.7.4. Nowe złożenia z końcowym członem określanym -pak
2.7.5. Inne złożenia. Nowe formacje powstałe w formie zbitek słownych
2.8. Nowe związki wyrazowe
2.9. Zapożyczenia
2.9.1. Zapożyczenia całkowite
2.9.2. Inne zapożyczenia / kalki tłumaczeniowe
2.10. Kalki strukturalne
2 11. Skróty i skrótowce
2.11.1. Skróty, skrótowce jako neologizmy
2.11.2. Definicja i tworzenie skrótów i skrótowców
2.11.3. Pochodzenie skrótów i skrótowców unijnych
2.11.4. Skróty i skrótowce unijne w polskiej wersji
2.11.5. Nazwy programów zawierających skróty i skrótowce
2.11.6. Produktywność skrótowców
2.11.7. Skrótowce jako zapożyczenia
Podsumowanie
3. Neosemantyzmy, neosemantyzacja
3.1. Eurosemantyzmy - definicja
3.2. Eurosemantyzmy nominalne
3.3. Metaforyczne euroseantyzmy nominalne
3.4. Metaforyczne eurosemantyzmy przymiotnikowe motywowane kolorem
3.5. Inne metaforyczne eurosemantyzmy przymiotnikowe
Podsumowanie

ROZDZIAŁ IV
Brukselizmy
Wstęp
1. Typologia brukselizmów
2. Definicja brukselizmu
2.1. Inne użycia określenia nazwy brukselizm
2.2. Źródła brukselizmów
2.3. Relacje termin-brukselizm
3. Analiza zbioru brukselizmów
3.1. Brukselizmy będące odpowiednikami terminów Unii Europejskiej
3.1.1. Brukselizmy ogólnie odnoszące się do Unii Europejskiej jako organizacji realizowane w połączeniach z przymiotnikami europejski, unijny
3.1.2. Brukselizmy odnoszące się do funkcjonowania państw w ramach Unii Europejskiej
3.1.3. Brukselizmy określające liczbę państw członkowskich: od Szóstki do EU 28
3.1.4. Brukselizmy określające funkcjonowanie państw członkowskich w ramach grup
3.1.5. Brukselizmy określające funkcjonowanie w ramach strefy euro
3.1.6. Inne określenia Unii Europejskiej
3.1.7. Brukselizmy określające funkcjonowanie państw członkowskich a budżet Unii Europejskiej
3.1.8. Brukselizmy dotyczące systemu głosowań w instytucjach Unii Europejskiej
3.1.9. Brukselizmy będące odpowiednikami nazw instytucji, funkcji i rządów
3.2. Brukselizmy obecne w żargonie urzędniczym/eurokratycznym
3.2.1. Brukselizmy dotyczące współpracy przywódców unijnych
3.2.2. Brukselizmy dotyczące pracy urzędników w instytucjach unijnych
3.2.3. Brukselizmy dotyczące pracy posłów w Parlamencie Europejskim
3.2.4. Brukselizmy dotyczące pracy tłumaczy w Parlamencie Europejskim
3.2.5. Brukselizmy dotyczące dziedzin współpracy i metod działania
3.2.6. Brukselizmy dotyczące nazw dokumentów
3.2.7. Eurożargon w polskich instytucjach
3.3. Od żargonu eurokratów do quasi -terminów
3.3.1. Wyrażenie metatekstowe "tak zwany" (tzw.) i cudzysłów
3.3.2. Brukselizmy, które przechodzą proces terminologizacji
3.3.3. Potoczne nazwy dyrektyw zawarte w dokumentach
3.4. Brukselizmy obecne w języku ogólnym, zwłaszcza w dyskursie publicznym, nacechowane ekspresywnie
3.4.1. Okazjonalizmy
3.4.2. Brukselizmy powstałe wokół Brexitu
3.4.3. Brukselizmy powstałe wokół kryzysu imigracyjnego
3.5. Potocyzmy / kolokwializmy
3.5.1. Potocyzmy/kolokwializmy realizowane
ze zredukowanym członem określającym euro-
3.5.2. Inne potocyzmy/kolokwializmy dotyczące UE
3.6. Slogany - dodatkowa kategoria brukselizmów
Podsumowanie

Wnioski końcowe

Bibliografia

Streszczenie
Rsum
Załącznik 1 - wykaz terminów unijnych
Załącznik 2 - wykaz brukselizmów
Spis ilustracji
Spis tabel

392 strony, Format: 17.0x24.0cm, oprawa miękka

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.