PEDAGOGICZNY DYSKURS PSYCHOLOGII HUMANISTYCZNEJ MARZEC J. Księgarnia

Pedagogiczny dyskurs psychologii humanistycznej

Problematyka podjęta w książce Jarosława Marca dotyczy bardzo aktualnego i istotnego zagadnienia: współczesnych sposobów „wytwarzania” podmiotowości u członków zachodnich społeczeństw, wśród których ważną rolę odgrywają te wywodzące się z dziedziny psychologii humanistycznej. Można powiedzieć, że zjawisko to staje się coraz pilniejszym problemem społecznym i wyzwaniem dla badaczy kultury, w tym także dla pedagogów.

prof. Edyta Zierkiewicz

Zagadnienie pedagogicznego dyskursu psychologii humanistycznej traktuję – podobnie jak autor – jako kwestię dużej wagi w refleksji pedagogicznej. Nie tylko ze względu na to, że jest to teoria i praktyka niezwykle interesująca i znacząca z perspektywy pedagoga, ale przede wszystkim dlatego, że jest ona, a raczej jej przeformułowania, istotnym kontekstem współczesnej kultury neoliberalnej. Efekty wysiłku autora postrzegam jako ważny wkład w rozumienie pracy tego dyskursu, w rozumienie współczesnej kultury i praktyk edukacyjnych. Czytanie tej książki jest w tym kontekście przyjemnością obcowania z dojrzałą, nietuzinkową refleksją, która daje do myślenia.

prof. Małgorzata Lewartowska-Zychowicz

Jarosław Marzec – doktor nauk społecznych w zakresie pedagogiki. Zainteresowania badawcze autora obejmują przede wszystkim problematykę kulturowych kontekstów teorii społecznej, roli i znaczenia edukacyjnej psychologii humanistycznej oraz szeroko rozumianej duchowości w kontekstach społecznych praktyk. Zwycięzca konkursu na debiut naukowy w kwartalniku „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja” tekstem „Narratologia ponowoczesna” – uniwersalizm metafory narracji w kulturze współczesnej (2000). Autor książki Dyskurs, tekst i narracja. Szkice o kulturze ponowoczesnej (2002) oraz artykułów w czasopismach pedagogicznych. Łączy zainteresowania naukowe z medytacją i aktywnym stylem życia.

Wstęp

Rozdział pierwszy
Analiza dyskursu jako perspektywa badawcza
1.1. Dyskursywna konstrukcja społeczeństwa
1.1.1. Racjonalność hermeneutyczna
1.1.2. W stronę dyskursywnych analiz kultury
1.1.3. Genealogia dyskursu Michela Foucaulta
1.1.4. Dyskurs jako symboliczna władza tworzenia wyobrażeń społecznych
1.1.5. Tekstualizacja kultury
1.1.6. Kultura i wiedza w perspektywie poststrukturalnej
1.2. Analiza dyskursu jako podejście badawcze
1.2.1. Dekonstrukcja
1.2.2. Genealogia dyskursu
1.2.3. Koncepcja Ernesto Laclaua
1.2.4. Krytyczna analiza dyskursu

Rozdział drugi
Dyskursywność wiedzy psychologicznej na przykładzie psychologii humanistycznej
2.1. Społeczna geneza psychologii humanistycznej
2.1.1. Ponowoczesność jako sztuka wątpienia
2.1.2. Ponowoczesne kontrowersje wokół podmiotowości
2.1.3. Tożsamość - wstępne przybliżenie
2.1.4. Filozoficzna koncepcja tożsamości Charlesa Taylora
2.1.5. Tożsamość ponowoczesna. Refleksyjna tożsamość
2.1.6. Ambiwalencja i tożsamość
2.1.7. Geneza kultury terapeutycznej
2.2. Założenia i koncepcje psychologii humanistycznej
2.2.1. Ken Wilber - pasja rozwoju
2.3. Krytyka dyskursu psychologii humanistycznej i punkty sporne
2.3.1. Buddyjska boomeroza
2.3.2. Humanizm/antyhumanizm

Rozdział trzeci
Pedagogiczny dyskurs psychologii humanistycznej
3.1. Podejście wewnętrzne
3.1.1. Dyscyplina
3.1.2. O samorealizacji w epoce instant
3.1.3. Ambiwalencja egzystencji i pragnienie pewności
3.1.4. Pedagogia instant
3.1.5. Życie poprzez teksty terapeutyczne (second hand life)
3.1.6. Grupy spotkaniowe
3.1.7. Uzdrawiająca potęga uważności
3.1.8. Nowe technologie podmiotu
3.2. Podejście zewnętrzne
3.2.1. Pedagogizacja problemów społecznych
3.2.2. Governmentality

Rozdział czwarty
Konkluzja

Rozdział piąty
Beyond Learning (poza uczenie): nowy wymiar humanizmu w edukacji
Edukacja jako produkt kultury

Bibliografia
Indeks osób

386 stron, Format: 14.5x20.5cm, oprawa miękka

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.