|
WYKŁADNIA SĄDÓW KASACYJNYCH W ŚWIETLE EMPIRYCZNYCH BADAŃ ORZECZNICTWA
KOTOWSKI A. wydawnictwo: DIFIN , rok wydania 2020, wydanie Icena netto: 123.75 Twoja cena 117,56 zł + 5% vat - dodaj do koszyka Wykładnia sądów
kasacyjnych w świetle empirycznych badań orzecznictwa
Książka
jest wynikiem szeroko zakrojonego projektu badawczego,
którego celem było porównanie praktyki
interpretacyjnej Izb Sądu Najwyższego: Cywilnej i Karnej oraz
Naczelnego Sądu Administracyjnego. Autor dokonał analizy statystycznej
obszernego materiału empirycznego w postaci liczącej prawie 3 tys.
orzeczeń próby badawczej postanowień, wyroków
oraz uchwał SN oraz NSA. W dalszej konsekwencji celem autora było
odszukanie dominującego sposobu przeprowadzania wykładni w ramach
wykładni dokonywanej na potrzeby rozpoznawania kasacji i skarg
kasacyjnych oraz tzw. interpretacji abstrakcyjnej, przeprowadzanej w
ramach działalności uchwałodawczej SN i NSA.
Publikowana książka jest samodzielną, ale i bezpośrednią kontynuacją
pracy opublikowanej przez tego autora w roku 2018 pt. Wykładnia
orientacyjna. Teorie wykładni prawa i teoria orientacyjnego badania
wykładni operatywnej. W poprzedniej pracy zawarto metodologiczne
założenia całego projektu badawczego, określonego przez autora jako
wykładnia orientacyjna, której celem jest odszukanie
źródeł inspiracji działań interpretacyjnych
sędziów przeprowadzających wykładnię prawa w określonej
kategorii spraw. Prezentowana książka zawiera kolejne części stanowiące
praktyczną aplikację programu badawczego opracowanego na potrzeby
orientacyjnego badania wykładni prawa.
Wprowadzenie
CZĘŚĆ III. Wykładnia sądowa w świetle
badań empirycznych (retoryka generowania)
Rozdział 1. Metodologia
badań
1.1. Cel i przedmiot badań
1.2. Narzędzia badawcze
1.2.1. Informacje ogólne
1.2.2. Kwestionariusz badawczy
1.2.3. Operacjonalizacja zmiennych
1.3. Dobór próby
1.4. Problem zmiennych zakłócających
1.5. Sposób prezentacji wyników
Rozdział 2. Wykładnia
Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego w opisie
jednocechowym
2.1. Wykładnia Sądu Najwyższego – Izby Karnej
2.1.1. Ogólne informacje o badanych próbach
2.1.2. Przyjmowany model stosowania prawa
2.1.3. Powołanie się na bezpośrednie rozumienie
2.1.4. Odwołanie się do paradygmatu wykładni
2.1.5. Metody wykładni
2.1.6. Powołanie rekonstrukcji operatywnych
2.1.7. Powołanie rekonstrukcji nieoperatywnych
2.1.8. Powołanie rekonstrukcji nieoperatywnych na poziomie
ogólno-prawnym
2.1.9. Powołanie rekonstrukcji nieoperatywnych na poziomie gałęzi prawa
2.1.10. Subiektywizm interpretacji (poszukiwanie woli ustawodawcy)
2.1.11. Obiektywizm interpretacji (wykładnia dynamiczna)
2.1.12. Oceny w procesie wykładni
2.1.13. Wzór rozumowań interpretacyjnych
2.1.14. Odwołanie się do konkretnej teorii wykładni
2.1.15. Zastosowane heurystyki interpretacyjne
2.1.16. Źródła literaturowe z teorii wykładni prawa
2.1.17. Wykładnia jako władza
2.1.18. Bezpośrednie odwołanie się do Konstytucji
2.1.19. Charakter konstrukcji semantyki
2.1.20. Sposób posługiwania się semantyką czystą
2.1.21. Przeprowadzenie wykładni wg typologii S. Frydmana
2.1.22. Interpretacja historyczna
2.1.23. Przedmiot wykładni prawa
2.1.24. Wnioskowania prawnicze
2.1.25. Odwołanie do źródeł prawa
„unijnego”, międzynarodowego,
„obcego”
2.1.26. Przełamanie znaczenia językowego
2.2. Wykładnia Sadu Najwyższego – Izby Cywilnej
2.2.1. Ogólne informacje o badanych próbach
2.2.2. Przyjmowany model stosowania prawa
2.2.3. Powołanie się na bezpośrednie rozumienie
2.2.4. Odwołanie się do paradygmatu wykładni
2.2.5. Metody wykładni
2.2.6. Powołanie rekonstrukcji operatywnych
2.2.7. Powołanie rekonstrukcji nieoperatywnych
2.2.8. Powołanie rekonstrukcji nieoperatywnych na poziomie
ogólno-prawnym
2.2.9. Powołanie rekonstrukcji nieoperatywnych na poziomie gałęzi prawa
2.2.10. Subiektywizm interpretacji (poszukiwanie woli ustawodawcy)
2.2.11. Obiektywizm interpretacji (wykładnia dynamiczna)
2.2.12. Oceny w procesie wykładni
2.2.13. Wzór rozumowań interpretacyjnych
2.2.14. Odwołanie się do konkretnej teorii wykładni
2.2.15. Zastosowane heurystyki interpretacyjne
2.2.16. Źródła literaturowe z teorii wykładni prawa
2.2.17. Wykładnia jako władza
2.2.18. Bezpośrednie odwołanie się do Konstytucji
2.2.19. Charakter konstrukcji semantyki
2.2.20. Sposób posługiwania się semantyką czystą
2.2.21. Przeprowadzenie wykładni wg typologii S. Frydmana
2.2.22. Interpretacja historyczna
2.2.23. Przedmiot wykładni prawa
2.2.24. Wnioskowania prawnicze
2.2.25. Odwołanie do źródeł prawa
„unijnego”, międzynarodowego,
„obcego”
2.2.26. Przełamanie znaczenia językowego
2.3. Wykładnia Naczelnego Sądu Administracyjnego
2.3.1. Ogólne informacje o badanych próbach
2.3.2. Przyjmowany model stosowania prawa
2.3.3. Powołanie się na bezpośrednie rozumienie
2.3.4. Odwołanie się do paradygmatu wykładni
2.3.5. Metody wykładni
2.3.6. Powołanie rekonstrukcji operatywnych
2.3.7. Powołanie rekonstrukcji nieoperatywnych
2.3.8. Powołanie rekonstrukcji nieoperatywnych na poziomie
ogólno-prawnym
2.3.9. Powołanie rekonstrukcji nieoperatywnych na poziomie gałęzi prawa
2.3.10. Subiektywizm interpretacji (poszukiwanie woli ustawodawcy)
2.3.11. Obiektywizm interpretacji (wykładnia dynamiczna)
2.3.12. Oceny w procesie wykładni
2.3.13. Wzór rozumowań interpretacyjnych
2.3.14. Odwołanie się do konkretnej teorii wykładni
2.3.15. Zastosowane heurystyki interpretacyjne
2.3.16. Źródła literaturowe z teorii wykładni prawa
2.3.17. Wykładnia jako władza
2.3.18. Bezpośrednie odwołanie się do Konstytucji
2.3.19. Charakter konstrukcji semantyki
2.3.20. Sposób posługiwania się semantyką czystą
2.3.21. Przeprowadzenie wykładni wg typologii S. Frydmana
2.3.22. Interpretacja historyczna
2.3.23. Przedmiot wykładni prawa
2.3.24. Wnioskowania prawnicze
2.3.25. Odwołanie do źródeł prawa
„unijnego”, międzynarodowego,
„obcego”
2.3.26. Przełamanie znaczenia językowego
Część IV. Teorie orientacyjne
wykładni operatywnej typu sądowego (retoryka weryfikacji)
Rozdział 1. Heurystyki
1.1. Metodologia analizy jakościowej badanych prób i
sposób prezentacji wyników
1.2. Typ dominującej heurystyki interpretacyjnej
1.3. Dominujący układ metod wykładni
1.4. Przedmiot wykładni prawa
1.5. Dominujący sposób uzyskania semantyki (pragmatyczny a
apragmatyczny)
1.6. Systemowość
1.7. Autorefleksyjność
Rozdział 2.
Orientacyjność wykładni
2.1. Metodologia analizy orientacyjności wykładni
2.2. Orientacyjność wykładni Sądu Najwyższego – Izby Karnej
2.3. Orientacyjność wykładni Sądu Najwyższego – Izby Cywilnej
2.4. Orientacyjność wykładni Naczelnego Sądu Administracyjnego
2.5. Podsumowanie – komparatystyka dominujących heurystyk
interpretacyjnych
Wykaz skrótów
Wykaz tabel i wykresów
Wykaz powołanych źródeł
470
stron, Format: 16.0x23.0cm, oprawa miękka
Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy, czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub
anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.
|