|
||
Strona główna > opis książki
• wydawnictwa polskie
• Zamów informacje o nowościach z wybranego tematu • kontakt
• Cookies na stronie |
OGRANICZANIE KONFLIKTÓW W NIGERII I INDONEZJI HYBRYDOWY MODEL POWER-SHARINGTRZCIŃSKI K.wydawnictwo: ELIPSA , rok wydania 2019, wydanie Icena netto: Ograniczanie konfliktów w Nigerii i IndonezjiHybrydowy model power-sharingMonografia ta traktuje o ograniczaniu konfliktów w relacjach między segmentami społecznymi (takimi jak grupy etniczne, wspólnoty religijne), w których członkostwo opiera się na podstawach askryptywnych i kulturowych, a także między nimi a władzą centralną w Nigerii i Indonezji. Państwa te mają burzliwą historię niepodległego bytu, ogromne wieloetniczne i wieloreligijne populacje, duże gospodarki oraz zasoby surowców energetycznych. Jak wskazują liczne raporty, będą wkrótce należeć do najważniejszych w świecie. W Nigerii i Indonezji funkcjonują systemy polityczne oparte na tzw. power-sharing (współrządzeniu), tj. takie, które za pomocą specyficznych formalnych i nieformalnych instytucji (rozumianych jako zespoły reguł) dopuszczają do udziału we władzy elity polityczne wywodzące się z różnych segmentów etnicznych i religijnych. Celem instytucji power-sharing jest budowanie pokoju i stabilności politycznej. Autor badań, których owocem jest ta praca, dokonał identyfikacji, wyjaśnienia i analizy roli oraz genezy najistotniejszych z nich, dowodząc zarazem, że w Nigerii i Indonezji współistnieją instytucje dwóch głównych modeli power-sharing, tj. konsocjonalizmu i centrypetalizmu. W konsekwencji wykazał, że międzysegmentowe współrządzenie w obu państwach ma charakter hybrydowy. Jest to poszerzenie empirycznej teorii power-sharing. Jej klasycy, Arend Lijphart (konsocjonalista) i Donald L. Horowitz (centrypetalista), nie przywiązywali większej wagi do możliwości implementacji instytucji dwóch modeli w ramach tego samego systemu politycznego. Tymczasem w Nigerii i Indonezji łączenie instytucji centrypetalnych i konsocjonalnych przyczyniło się do ograniczenia konfliktów. Wykaz skrótów Wstęp Rozdział 1 Istota i główne modele power-sharing Szerokie rozumienie power-sharing Wąskie rozumienie power-sharing Konsocjonalne i centrypetalne power-sharing Synteza problemów związanych z rozumieniem power-sharing Rozdział 2 Konflikty w społeczeństwach wielosegmentowych i ich egzemplifikacja Istota konfliktu etnicznego Wojna biafrańska pojmowana jako konflikt etniczny Istota tzw. communal conflict Przykład communal conflict w Sagamu Synteza problemów związanych z istotą konfliktów między segmentami Rozdział 3 Kontekst implementacji i funkcjonowania power-sharing w społeczeństwach wielosegmentowych Przypadek Nigerii Przypadek Indonezji Rozdział 4 Polityczne instytucje centrypetalizmu w Nigerii i Indonezji Centrypetalna struktura terytorialna Przypadek Nigerii Przypadek Indonezji Ponadregionalne i międzyetniczne partie polityczne Przypadek Nigerii Przypadek Indonezji Wymóg uzyskania terytorialnego rozłożenia głosów w wyborach prezydenckich Obecne rozwiązania nigeryjskie Wcześniejsze rozwiązania nigeryjskie Rozwiązania indonezyjskie w perspektywie porównawczej Demokratyczność i efektywność wymogu uzyskania terytorialnego rozłożenia głosów Rozdział 5 Kontekst wprowadzenia konsocjonalizmu w Nigerii i Indonezji i jego polityczne instytucje horyzontalne Kontekst wprowadzenia instytucji konsocjonalnych w Nigerii Konsocjonalne, polityczne instytucje horyzontalne w Nigerii Wymóg wielosegmentowego składu gabinetu rady ministrów i innych organów publicznych w Nigerii Zasada rotacji prezydentury między muzułmanami i chrześcijanami oraz specyfika wiceprezydentury w Nigerii Kontekst wprowadzenia instytucji konsocjonalnych w Indonezji Konsocjonalna, polityczna instytucja horyzontalna w Indonezji - partie religijne Rozdział 6 Konsocjonalizm wertykalny. Przypadek prowincji Aceh w Indonezji Specyfika Aceh Tendencje niepodległościowe w Aceh Specyfika konsocjonalnej autonomii Aceh Polityczna rzeczywistość autonomii Aceh Rozdział 7 Konsocjonalizm wertykalny jako taktyka władzy centralnej. Przypadek indonezyjskiej Papui Problem inkorporacji Papui przez Indonezję i geneza autonomii Treść, częściowa implementacja i znaczenie konsocjonalnej autonomii Papui Taktyczny charakter autonomii Papui Rozdział 8 Epilog. Hybrydowe power-sharing Istota hybrydowego power-sharing Zazębianie się instytucji centrypetalnych i konsocjonalnych w Nigerii i Indonezji Geneza hybrydowego power-sharing Czym hybrydowe power-sharing różni się od kompleksowego powersharing? Konkluzje Bibliografia Indeks 202 strony, B5, oprawa miękka
Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy, |
