UGRUPOWANIA POSTSOLIDARNOŚCIOWE W SYSTEMIE PARTYJNYM TRZECIEJ RZECZYPOSPOLITEJ FORDOŃSKI A. LEWANDOWSKI A. POLAKOWSKI M. RADOMSKI G. RED. Księgarnia

Ugrupowania postsolidarnościowe w systemie partyjnym Trzeciej Rzeczypospolitej

Polityczne znaczenie „Solidarności” oraz ugrupowań postsolidarnościowych w ostatnich trzech dekadach podkreśla w szczególności to, że w tym okresie, w latach 1993–1997 oraz 2001–2005, środowiska te nie współtworzyły parlamentarnego zaplecza dla rządu. Gabinety Tadeusza Mazowieckiego, Jana Krzysztofa Bieleckiego, Jana Olszewskiego, Hanny Suchockiej oraz Jerzego Buzka postsolidarnościowy charakter miały z pewnością. Utrzymując jednak narrację o ugrupowaniach post-postsolidarnościowych, należałoby do tego grona zaliczyć także rządy tworzone z udziałem Prawa i Sprawiedliwości oraz Platformy Obywatelskiej, czyli gabinety z lat 2005–2019. Uznając zasadność tego typu propozycji, postsolidarnościowy charakter miały rządy sprawujące w ostatnich trzech dekadach władzę przez 22 lata.

Uwzględniając powyższe rozważania, należy również podkreślić, że w ostatnich latach zainteresowanie tematyką rządów i partii postsolidarnościowych ponownie wzrasta. Podsumowania działalności rządów solidarnościowych podjęli się Antoni Dudek oraz zespół badaczy z Arkadiuszem Żukowskim na czele. Swoich opracowań doczekały się również niektóre partie o solidarnościowym rodowodzie, np. Ruch Obywatelski Akcja Demokratyczna, Unia Demokratyczna, Unia Wolności czy Akcja Wyborcza Solidarność […]. Zauważamy jednak, że ta tematyka nadal wymaga aktywności badawczej i rzetelnej analizy. Tym też motywowaliśmy przygotowanie prezentowanego opracowania. Za cel postawiliśmy sobie wieloaspektowe przedstawienie wielu problemów z zakresu funkcjonowania partii postsolidarnościowych w ciągu ostatnich trzech dekad.

Wstęp

Epoka postsolidarnościowa

Michał Strzelecki, Pokoleniowe style myślenia postsolidarnościowych elit politycznych w realiach Trzeciej Rzeczypospolitej
Tomasz Bojarowicz, Partie i ugrupowania postsolidarnościowe oraz post-postsolidarnościowe jako ingrediencje podziałów społeczno-politycznych w Polsce
Paweł Malendowicz, Krytyka „epoki postsolidarnościowej” w Polsce po 1989 roku w myśli radykalnych i antysystemowych organizacji i partii politycznych

Idee

Arkadiusz Fordoński, „Tygodnik Solidarność” jako uczestnik sporów światopoglądowych w Polsce w latach 2004–2019
Grzegorz Radomski, Edukacja w myśli politycznej wybranych ugrupowań postsolidarnościowych. Zarys problematyki
Anna Włodarczyk, Białoruś w koncepcji polityki zagranicznej partii postsolidarnościowych w latach 1995–2001
Jan Kujawski, W poszukiwaniu tożsamości. Charakterystyka programów wyborczych Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego i Ligii Polskich Rodzin

Działalność

Tomasz Sikorski, Udział ugrupowań konserwatywnych w koalicjach/parakoalicjach partyjnych (1989/1990–1992)
Dominik Szczepański, Mechanizmy demokracji wewnątrzpartyjnej w procesach decyzyjnych Unii Wolności
Arkadiusz Lewandowski, Partie post-postsolidarnościowe w parlamencie Trzeciej Rzeczypospolitej

270 stron, Format: 16.0x23.0cm, oprawa miękka

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.