WZORCE OSOBOWE W PRAWIE KARNYM LIPIŃSKI K. Księgarnia

Wzorce osobowe w prawie karnym

Publikacja prezentuje szczegółową analizę pojęcia wzorca osobowego wraz z propozycją procedury posługiwania się nim przy rozwiązywaniu problemów o charakterze teoretycznym czy dogmatycznym.

Opracowanie przedstawia m.in.:

sposób wyznaczenia treści powinnego zachowania przy użyciu wzorca osobowego;
rolę wzorca w ustalaniu stanu świadomości sprawcy czynu zabronionego;
zagadnienie przypisania odpowiedzialności karnej sprawcy charakteryzującemu się szczególną wiedzą lub umiejętnościami, a tym samym przewyższającemu wymagania, jakie sensownie można byłoby stawiać wzorcowi osobowemu.

W publikacji zaproponowano też odróżnienie dwóch postaci wzorców osobowych: wzorca rekonstrukcyjnego (służącego wyłącznie do określenia stanu świadomości sprawcy czynu zabronionego) oraz wzorca optymalizacyjnego (normatywnego, służącego do formułowania sądów o charakterze ocennym, nieodzownych w procesie przypisywania odpowiedzialności za czyn zabroniony).

Wykaz skrótów | str. 11
Wprowadzenie | str. 13

Rozdział 1
Uwagi wstępne | str. 17
1.1. Założenia bazowe | str. 21
1.2. Rys historyczny | str. 29

Rozdział 2
Odmiany wzorców osobowych | str. 36
2.1. Ontyczne i normatywne podstawy odpowiedzialności karnej | str. 36
2.2. Wzorzec rekonstrukcyjny i optymalizacyjny (normatywny) | str. 41
2.3. Problematyka „budulca” wzorców osobowych | str. 48
2.3.1. Wzorzec rekonstrukcyjny | str. 49
2.3.2. Wzorzec normatywny | str. 56

Rozdział 3
Niektóre argumenty przeciwko posługiwaniu się wzorcami osobowymi | str. 63
3.1. Nullum crimen sine lege | str. 63
3.2. „Przekładalność” standardu spersonifikowanego na zdepersonifikowany | str. 66
3.3. Utożsamianie się sędziego z postacią modelową | str. 74
3.4. Obiektywizacja odpowiedzialności | str. 78

Rozdział 4
Aktualizacja wzorców osobowych | str. 102
4.1. Uwagi wprowadzające | str. 102
4.2. Zmienność elementów deskryptywnych i wartościujących | str. 104

Rozdział 5
Struktura wzorców osobowych | str. 116
5.1. „Pojemność” wzorców osobowych | str. 119
5.1.1. Podstawowe elementy konstrukcyjne wzorców osobowych | str. 123
5.1.2. Stopień nasycenia cechami indywidualizującymi | str. 149
5.2. Standard wyznaczany wzorcem normatywnym | str. 155
5.2.1. Kilka uwag o wykonalności w kontekście zasady ad impossibilia nemo obligatur | str. 155
5.2.2. Poziom wymagań | str. 166
5.2.3. Problematyka przekroczenia pola funkcyjnego | str. 178
5.3. Zgodność ze standardem wyznaczanym wzorcem normatywnym jako okoliczność wyłączająca odpowiedzialność karną | str. 182

Rozdział 6
Kryteria przypisania odpowiedzialności sprawcy o szczególnej wiedzy lub umiejętnościach | str. 187
6.1. „Szczególność” wiedzy lub umiejętności jako pojęcie relacyjne | str. 189
6.2. Między obiektywnym a subiektywnym przypisaniem | str. 195
6.3. Przeciwko rozpadowi kryteriów przypisania odpowiedzialności | str. 207

Rozdział 7
Rozpoznawalność możliwości popełnienia czynu zabronionego jako brzegowe kryterium przypisania odpowiedzialności karnej | str. 238
7.1. Przewidywalność skutku a rozpoznawalność możliwości wypełnienia znamion | str. 240
7.2. Przewidywalność (rozpoznawalność) obiektywna lub subiektywna | str. 250
7.3. Stosunek do innych kryteriów przypisania odpowiedzialności karnej | str. 272
7.3.1. Naruszenie reguł postępowania z dobrem prawnym | str. 272
7.3.2. Niektóre kryteria negatywne | str. 286

Wnioski końcowe | str. 291
Literatura | str. 301

316 stron, 15.0x21.0cm, oprawa twarda

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.