|
STAROŚĆ W OBIEKTYWIE DYLEMATY MIESZKAŃCÓW ICH RODZIN ORAZ PRACOWNIKÓW DOMÓW POMOCY SPOLECZNEJ
ROSŁONOWSKA M. wydawnictwo: ROZPISANI , rok wydania 2021, wydanie Icena netto: 48.55 Twoja cena 46,12 zł + 5% vat - dodaj do koszyka Starość w obiektywie
Dylematy
mieszkańców, ich rodzin oraz pracowników
Domów Pomocy Spolecznej
Dla rodzin,
które decydują się oddać bliską sobie osobę do domu pomocy
społecznej, jest to ogromnym obciążeniem psychicznym, etycznym
i moralnym. Jeszcze kilka lat temu w Polsce przeważały rodziny
wielopokoleniowe. Młodsze pokolenie opiekowało się starszym, jeśli
wymagało ono pomocy. Nawet, gdy czynności wykonywane przy seniorze
przekraczały możliwości rodziny, nie była ona gotowa oddać go do
placówki opieki długoterminowej. Czasy się zmieniają. Wielu
młodych ludzi wyjeżdża w mniej lub bardziej odległe zakątki świata.
Spora grupa przestaje utrzymywać kontakty z rodzicami lub ogranicza je
do rozmów telefonicznych. Osoby młode mają dziś łatwiejszy
dostęp do mieszkań, co sprawia, że pokolenia rozwarstwiają się. Dzieci
odchodzą na swoje, rodzice zostają sami. Zubożałe kontakty
seniorów z dziećmi czy wnukami powodują niezauważanie przez
nich oznak złego funkcjonowania. Widać je dopiero, kiedy symptomy są
bardzo wyraźne i często jest już za późno na podjęcie
leczenia, rehabilitacji czy wsparcie społecznego lub opiekuńczego.
Domy pomocy społecznej są instytucjami, które powstały, aby
wyjść na przeciw potrzebom starzejącego się społeczeństwa.
Dzieci stają przed ogromnym dylematem wyboru sposobu opieki nad ojcem
czy matką. Wahają się w podjęciu decyzji o umieszczeniu seniora w domu
opieki długoterminowej. Boją się konsekwencji w postaci osądu
społecznego. Mimo wielkich zmian w życiu dzisiejszych młodych ludzi,
wciąż istnieje pogląd, że oddanie rodziców do instytucji, to
dowód braku szacunku, lekceważenie, odtrącenie.
Instytucje te powstały jednak po to, aby mogły tu zamieszkać osoby
chore, stare, z niepełnosprawnościami. Nie jest wstydem oddać osobę
bliską, w celu zagwarantowania jej profesjonalnej opieki. Wstydem jest
zostawienie osoby niesamodzielnej bez opieki. Nie jest wstydem prosić o
pomoc, wstydem jest narazić osobę bliską na zaniedbanie, często z
powodu braku sił do opieki nad nią.
Osoby
starsze powinny zostać pod opieką kochającej je rodziny tak długo, jak
tylko jest to możliwe. Jeżeli jednak opieka miałaby być zbyt
obciążająca, powierzona jednemu opiekunowi, ograniczałaby jego
sprawność, zdrowie, niezależność, właściwym rozwiązaniem będzie dom
pomocy. Nie można dopuścić do sytuacji, żeby osoba pomagająca przez
swoje całkowite zaangażowanie, sama stała się zależną od pomocy innych.
236
stron, Format: 14.5x20.5cm, oprawa miękka
Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy, czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub
anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.
|