|
||
Strona główna > opis książki
• wydawnictwa polskie
• Zamów informacje o nowościach z wybranego tematu • kontakt
• Cookies na stronie |
OTWARTE DIALOGI ANTYCYPACJE SZANOWANIE INNOŚCI PODEJŚCIE TERAPEUTYCZNE SKONCENTROWANE NA SIECI SPOŁECZNESEIKKULA J. ARNKIL T.E.wydawnictwo: WYD UJ , rok wydania 2018, wydanie Icena netto: Otwarte dialogiAntycypacjeSzanowanie InnościPodejście terapeutyczne skoncentrowane na sieci społecznePierwszy w Polsce pełny opis nowej, skandynawskiej metody terapii napadów psychozy Podejście oparte na Otwartym Dialogu (ODA) zyskuje coraz większą popularność w Europie Zachodniej i USA, chociaż wciąż nie jest dobrze znane wśród polskich specjalistów. Książka zawiera kompleksowe przedstawienie tej rewolucyjnej metody, prezentuje wyniki badań i zawiera wskazówki potrzebne do zastosowania jej w praktyce. ODA wyróżnia koncentracja na potrzebach pacjenta i jego bliskich, dzięki natychmiastowym interwencjom istotnie zmniejszając ryzyko rozwoju schizofrenii i umożliwiając szybki powrót do pracy lub nauki po epizodach psychotycznych. Podejście oparte na Otwartym Dialogu zostało stworzone przez psychoterapeutę Jaako Seikkulę i psychiatrę Briggitę Alakare w latach 80-tych XX wieku. Metodę wdrożono w Zachodniej Laponii w Finlandii, czego skutkiem było zmniejszenie chorobowości na schizofrenię o 90% w ciągu 30 lat. U podstaw ODA leży zaangażowanie rodziny, najbliższego otoczenia i sieci społecznej pacjenta. Głównymi założeniami systemu są natychmiastowa reakcja na pojawienie się kryzysu, spotkanie z pacjentem w jego naturalnym środowisku, dopasowanie leczenia do jego potrzeb, ciągłość terapeutyczna, mobilność i odpowiedzialność zespołu terapeutycznego. Podejście oparte na Otwartym Dialogu wykorzystuje różne nurty terapeutyczne, traktując proces leczenia holistycznie. Praca Seikkuli i Arnkila jest zaproszeniem do poważnej refleksji i zmiany myślenia oraz działania. O tym, że zmiana ta może mieć konsekwencje praktyczne, świadczą liczne, realizowane także w Polsce, szkolenia i próby wprowadzania ODA do praktyki psychiatrycznej. Można wprawdzie przyjąć postawę defensywną i schować się za tezą, że ODA to utopia. [...]. Lecz jeśli projekt Seikkuli i Arnkila jest oparty na śmiałości, pasji i energii nowatorów, cechach trudnych do naśladowania przez konserwatywnych profesjonalistów, trzeba o nim myśleć jako o wizji cennej i inspirującej. A może nawet warto wziąć udział w szkoleniu przygotowującym do wdrażania ODA w Polsce? Fragment ze Wstępu prof. Bogdana De Barbaro Ta książka przyniesie swemu uważnemu czytelnikowi wiele ciekawych i inspirujących informacji na temat otwartego dialogu, idei i praktyki szukania rozwiązań w poważnych kryzysach psychicznych, w których oczekiwane rozwiązania są, zdawałoby się, szczególnie trudne do osiągnięcia. Spomiędzy tych informacji wyłaniają się też jednak ważne obietnice. Spotkanie, rozmowa, refleksja otwierają szansę rozumienia i porozumienia, a tym samym szansę odzyskiwania nadziei, ograniczania obezwładniającej bezradności, odgadywania pochowanych znaczeń, odnajdywania zgubionych uczuć, przełamywania wyobcowującego osamotnienia, czy powracania na wybraną ścieżkę życia. To sprawia, że dla wielu osób – specjalistów i niespecjalistów - praktykowanie lub doświadczanie otwartego dialogu staje się swego rodzaju antidotum na słabości dominującego dziś sposobu pomagania, który skupiony na racjonalności działania, zaniedbuje, albo i lekceważy, ludzki oraz międzyludzki kontekst kryzysu. Dzięki temu, otwarty dialog może być dialogiem realnie pomocnym i owocnym. Prof. Jacek Wciórka, psychiatra, Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie. Jak pogodzić bycie w roli eksperta z byciem partnerem w dialogu? Jak w czasach wysokich wymagań, jakości świadczeń, standardów i medykalizacji psychiatrii tolerować niepewność? Jak w momencie oczekiwania od lekarza, terapeuty natychmiastowych, skutecznych działań znaleźć czas na wsłuchanie się w historię drugiego człowieka i poznanie jej szerokiego kontekstu? Czy książka prof. Jaakko Seikkuli odpowiada na te oraz wiele innych pytań, które stawia sobie profesjonalista chcący dobrze leczyć? Na pewno po przeczytaniu nie ma wątpliwości,, że jest sens je zadawać i to w dialogu z pacjentem poszukiwać odpowiedzi jak pomagać. Lek. med. Anna Depukat, specjalista psychiatra, psychoterapeuta. Zastępca Dyrektora ds. Lecznictwa, w szpitalu im. dr. J. Babińskiego w Krakowie, Członek zarządu Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego Tom Erik Arnkil jest doktorem nauk społecznych. Emerytowany pracownik Fińskiego Narodowego Instytutu Zdrowia i Opieki Społecznej i współtwórca podejścia opartego na Otwartym Dialogu. Autor i współautor licznych publikacji naukowych dotyczących ODA. Do tej pory prowadzi międzynarodowe szkolenia i warsztaty z zakresu dialogowości. Jaakko Seikkula jest psychologiem klinicznym i terapeutą rodzinnym. Współtwórca metody opartej na Otwartym Dialogu, którą opracował wraz z Briggitą Alaklare i ich zespołem w szpitalu Keropudas w Zachodniej Laponii. Aktualnie pracuje jako wykładowca na Wydziale Psychologii Uniwersytetu w Jyväskala w Finlandii Wstęp: Cele i tematyka książki 13 Poruszane zagadnienia 16 Rozdział 1 Podążaj za rozmówcą i zaakceptuj doświadczanie niepewności 19 „Teraz jest zupełnie inaczej” 24 Podążanie za uczniami 27 Podążanie za wypowiedziami uczestników ustrukturyzowanych spotkań 30 „Problemy nieokiełznane” 37 Rozdział 2 Obawy i wczesne dialogi 43 Przewidywanie, co się wydarzy – w moim życiu – w dalszej kolejności 48 Prośba o pomoc jako zaproszenie do dialogu 53 Drogi czytelniku, wypróbuj to podejście już teraz 58 Metoda i perspektywa 60 Podsumowanie 61 Rozdział 3 Drogi do praktyk dialogicznych – Otwarty Dialog 63 Dialog międzykulturowy 67 Od paradygmatu systemowego do praktyki dialogicznej 72 Podejście Oparte na Otwartym Dialogu podczas sesji terapeutycznej 73 Spotkanie z dialogicznością 76 Podejście Oparte na Otwartym Dialogu jako system opieki psychiatrycznej 78 Podejście Oparte na Otwartym Dialogu jako system terapeutyczny 79 Spotkanie terapeutyczne jako miejsce tworzenia dialogu 91 Dialog w codziennym życiu 93 Rozdział 4 Od badań naukowych do bezpośredniej praktyki 97 Urealniona nadzieja 98 Wspólne problemy kilku osób 111 „Pozytywne zakłócenia” – w ramach eksperymentalnego badania społecznego 128 W stronę kultury praktyk dialogicznych 134 Rozdział 5 W dialogu z Innym 135 Włączenie klientów i związanych z nimi specjalistów 136 Uznanie Innego 138 Bezwarunkowe akceptowanie Innego 139 Wiele sposobów tworzenia przestrzeni dialogu 141 Szczere komunikaty o zaangażowaniu 147 Wspólny język powstaje tu i teraz 149 Podsumowanie i ciąg dalszy 152 Rozdział 6 Życie jako muzyka dialogów – intersubiektywność 155 Chwila obecna w dialogach polifonicznych 157 Intencjonalność i wzajemność 169 Od wiedzy indywidualnej do intersubiektywności – w stronę podstawy dialogiczności 174 Jak rozwijać umiejętność bycia obecnym tu i teraz – proste wskazówki 182 Rozdział 7 Rozumienie reakcji w dialogach wielogłosowych 187 Nawiązywanie dialogu w kryzysie 188 Głos psychotyczny jako jeden z wielu 189 Zespół jako inicjator tworzenia nowego wspólnego języka 194 Obserwacja wzajemności 197 Bycie we wzajemności: uczestnicy dialogu zostali wysłuchani – albo nie 201 Dialog o przemocy: zespół jest w opowieści klienta, nie tu i teraz 202 „Nie ma nic gorszego niż brak reakcji” 204 Rozumienie własnych dialogów 206 Rozdział 8 Kultura praktyk dialogicznych 209 Branie odpowiedzialności za własne obawy 212 W dialogu z klientem, nie za jego plecami 216 Połączenie specjalistycznych usług z osobistymi zasobami 220 Etyczna wczesna interwencja = wczesna otwarta współpraca 223 Praktyki dialogiczne w każdej sytuacji 227 Dialog o dobrych praktykach 230 Dialog na poziomie lokalnym 233 Puimala jako proces wzajemnego uczenia się na poziomie lokalnym 236 Rozdział 9 Uogólnianie praktyk dialogicznych 245 Tworzenie odpowiednich badań naukowych do oceny Otwartego Dialogu 247 „Uniwersalność”: preferowane modele oceny skuteczności badań 254 Mała zewnętrzna trafność badań porównujących średnie grupowe 257 Szkodliwość modelu badań eksperymentalnych 260 Skuteczność ginie w praktyce 266 Od modeli wyjaśniających do badań opisowych 267 Dyspozytyw kontroli praktyk 269 Społeczna wartość nauki 273 Podsumowanie 275 Rozdział 10 W stronę dialogicznej przyszłości 279 Bibliografia 285 296 stron, Format: 15.0x23.0cm, oprawa miękka
Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy, |
