Racjonalność a umysł piśmienny
Dzieło brytyjskiego językoznawcy Roya Harrisa jest dokonaniem wyjątkowym: z jednej
strony podejmuje i wzmacnia główne założenia teorii oralności/piśmienności, w tym
zwłaszcza tezę sygnalizowaną w tytule, z drugiej zaś przekracza tę teorię,
wprowadzając do niej doniosłe modyfikacje.
Harris podejmuje jedną z głównych jej tez, głoszącą, że racjonalność, której
najwyższym wykwitem jest logika, stanowi wytwór rozwiniętej piśmienności
alfabetycznej.
Książka powinna stać się podstawową lekturą dla studentów (a także naukowców)
reprezentujących różne dziedziny humanistyki, poczynając od filozofii, poprzez nauki o
kulturze (antropologię, kulturoznawstwo), po wszelkiego rodzaju filologie i
językoznawstwo.
Roy Harris jest emerytowanym profesorem językoznawstwa ogólnego na
Uniwersytecie w Oksfordzie i honorowym członkiem kolegium St. Edmund Hall, wykładał
również na innych uniwersytetach europejskich i amerykańskich, m.in. w Bostonie i
Paryżu. Opublikował wiele prac z zakresu teorii komunikacji społecznej i semiologii, w
których wykorzystuje podejście integracjonistyczne. Jest jednym z założycieli
International Association for the Integrational Study of Language and Communication i
współredaktorem czasopisma ?Language & Communication?.
Wstęp do wydania polskiego: Językoznawca w poszukiwaniu kontekstu
Przedmowa
I. O racjonalności, umyśle i skryptyzmie
II. Raz jeszcze o umyśle pierwotnym
III. Logiczność a prelogiczność
IV. Rozum a języki pierwotne
V. Wielki podział
VI. Arystotelesowski mit języka
VII. Logika a tyrania alfabetu
VIII. Piśmienność a numeryczność
IX. Interludium. Tworzenie gry językowej
X. Rewolucja piśmienna i jej następstwa
XI. Reperkusje piśmienności
XII. Epilog. Rewizja racjonalności
Bibliografia
Indeks
328 stron, Format: 13.5x20.5cm, oprawa miękka