Jak świadomość związana jest z ciałem
Dzienniki, tom 2 1964-1980
Intelektualistka. Kochanka. Pisarka. Aktywistka. Matka. Córka. Polemistka.
To różne, choć nie wszystkie wcielenia Susan Sontag w drugim tomie jej dzienników,
obejmującym okres rozkwitu i dojrzałości autorki.
W tym czasie pisze ona powieść Zestaw do śmierci i kilka ważnych esejów,
podróżuje między Stanami Zjednoczonymi i Europą, odwiedza Tanger, jedzie też do Hanoi
zniszczonego amerykańskimi bombami. Protestuje przeciw wojnie w Wietnamie i wykuwa
swoją postawę polityczną. Zmaga się z chorobami, przeżywa zawiedzione i spełnione
miłości. Intensywnie pracuje, notuje przemyślenia na marginesie obejrzanych filmów i
przeczytanych książek. Przez karty dziennika przewijają się dziesiątki artystów i
pisarzy, m.in. Jane i Paul Bowlesowie, Peter Brook, Jerzy Grotowski i wreszcie wielki
przyjaciel Susan Sontag, Josif Brodski. Pasjonująca lektura dająca głębszy wgląd w
życie, odczuwanie i sposób myślenia amerykańskiej pisarki.
Jestem pisarką adwersarzem, autorką polemiczną.
Piszę, by opowiedzieć się za tym, co jest atakowane, i by atakować to, co budzi
aprobatę. Budzi to jednak we mnie emocjonalny dyskomfort. Nie mam cichej nadziei, że
przekonam innych do swoich poglądów, i czuję niesmak, gdy moje mniejszościowe smaki
(idee) stają się smakami (ideami) większościowymi: mam wówczas ochotę ponownie
ruszyć do ataku. Nie potrafię nie stawać w kontrze do własnych dokonań.
(fragment)
Susan Sontag – (1933–2004) jedna z najważniejszych
intelektualistek dwudziestego wieku. Jej znakiem rozpoznawczym były zawsze
niezależność myśli i pełne pasji zaangażowanie. Autorka ważnych tekstów, które
podważały przyjęte sposoby myślenia i wyznaczały nowe horyzonty humanistyki: Przeciw
interpretacji, O fotografii, Zapiski o kampie, Choroba jako metafora. Pisała także
powieści, m.in.: Zestaw do śmierci, Miłośnik wulkanów, W
Ameryce. Obrończyni praw człowieka, występowała przeciw wojnie w Wietnamie, w
czasie stanu wojennego wspierała „Solidarność”, a w 1993 roku w oblężonym
Sarajewie wystawiła Czekając na Godota. Zawsze niepokorna, odważna i
nieznosząca schematycznych uproszczeń, w ostrym tekście sprzeciwiła się propagandzie
uprawianej przez rząd Busha po atakach z 11 września.
592 strony, Format: 12.0x21.0cm, oprawa miękka