Problematyka sejmowej kontroli legalności ustawy jest obecna w polskiej nauce prawa od wielu lat. Zainteresowanie nią ze szczególną intensywności ogniskowało się przed powołaniem do życia Trybunału Konstytucyjnego, będąc wówczas swego rodzaju substytutem rozważań o konstytucyjności prawa w warunkach ustrojowych, które nie przewidywały funkcjonowania odrębnego pozaparlamentarnego organu kontroli hierarchicznej zgodności norm prawnych.

W obowiązującym porządku prawnym, mimo działalności sądu konstytucyjnego, postulat efektywnej i wszechstronnej autokontroli procesu ustawodawczego oraz treści ustaw pozostaje aktualny. Zasadnie oczekuje się, że już w toku prac legislacyjnych sam Sejm będzie dbał o jakość stanowionego prawa oraz jego zgodność z normami konstytucyjnymi oraz standardami prawa międzynarodowego i unijnego.

Monografia jest opracowaniem z zakresu dogmatyki prawa konstytucyjnego.

Podjęte w niej rozważania koncertują się wokół kilku względnie samodzielnych, aczkolwiek powiązanych ze sobą merytorycznie szczegółowych tematów badawczych, które składają się na kompleksowy obraz sejmowej kontroli legalności ustawy.

Wprowadzenie

Rozdział 1. Pojęcie sejmowej kontroli legalności ustawy (PIOTR RADZIEWICZ)

Rozdział 2. Kontrola dopuszczalności projektu ustawy (KATARZYNA KUBUJ, MARZENA LASKOWSKA)

Rozdział 3. Szczególne tryby stanowienia ustaw i inne gwarancje proceduralne (PIOTR CHYBALSKI)

Rozdział 4. Instytucja poprawki legislacyjnej a kontrola legalności ustawy (KATARZYNA KUBUJ, MARZENA LASKOWSKA)

Rozdział 5. Zawodowa działalność lobbingowa, wysłuchanie publiczne i eksperci w sejmowej procedurze ustawodawczej (ANNA MŁYNARSKA-SOBACZEWSKA)

Rozdział 6. Konsultacje społeczne jako instrument kontroli legalności ustawy w Sejmie (EWA POPLAWSKA)

Rozdział 7. Standard legalności stanowienia ustawy w orzecznictwie konstytucyjnym (MICHAŁ ZIÓŁKOWSKI)

Bibliografia
Summary

312 stron, A5, oprawa miękka