Książka Enza Traversa jest jednym z
najważniejszych głosów we współczesnej debacie o źródłach zbrodni nazistowskich.
Włosko-francuski historyk odrzuca pogląd, że
Holocaust był niewytłumaczalną anomalią w nowoczesnej historii Europy, a polityka III
Rzeszy i jej sojuszników stanowiła jedynie recydywę barbarzyństwa i jako taka była
zupełnie obca naszemu cywilizowanemu światu. Traverso przekonująco dowodzi, że
nazistowskie obozy zagłady należy rozumieć jako ostateczny punkt rozwoju tendencji
wpisanych w samo serce europejskiej nowoczesności. Kreśląc genealogię ludobójczej
polityki pierwszej połowy XX w. przywołuje jej wcześniejsze zapowiedzi: od ekspansji
kolonialnej z jej rasistowską, a zarazem liberalną ideologią i systematycznym
ludobójstwem, po dehumanizację i uprzemysłowione zabijanie na polach I wojny
światowej, od koncepcji społecznego darwinizmu po eugeniczne pomysły biologicznego
wyczyszczenia ludzkości. Idee i praktyki, które znalazły swój najpełniejszy
historyczny wyraz w Auschwitz stanowiły nieodłączny element ekspansji porządku
kapitalistycznego.
Ezo Traverso (ur. 1957), włosko-francuski historyk i politolog. Jest
profesorem nauk politycznych na Uniwersytecie Pikardii im. Juliusza Verne’a. Napisał
m.in. Les Marxistes et la question juive (1990), Le Totalitarisme: Le XXe siecle en débat
(2001), Le Passé, mode d'emploi: Histoire, mémoire, politique (2005),
A Feu et a sang: De la guerre civile européenne, 1914-1945 (2007), L'histoire comme champ
de bataille. Interpréter les violences du XXe siecle (2011).
212 stron, A5, oprawa miękka