Okamgnienie
Doświadczenie źródłowe a granice filozofii
Książka ta jest poświęcona myśli Martina Heideggera (1889—1976),
najwybitniejszego filozofa niemieckiego XX wieku, jednego z najważniejszych w dziejach
całej filozofii zachodniej.
Heidegger podejmuje i rozwija projekt fenomenologii, doprowadzając go do granic
możliwości. Przemyślenie podstaw zachodniej filozofii, a przede wszystkim
niemożliwość postawienia pytania o samo bycie w horyzoncie badań transcendentalnych,
przywiedzie Heideggera do prób innego, niemetafizycznego myślenia, które sytuuje się
już poza obszarem filozofii metafizycznej, filozofii ufundowanej na pojęciu obecności.
Ostatnim słowem tego myślenia będzie wydarzanie (Ereignis). Wydarzanie jest
nieprzedstawialne, niewypowiadane. Nie istnieje nic, z czego można je wywieść, a tym
bardziej nic, czym można je wyjaśnić. W 1969 roku podczas seminarium w Le Thor
Heidegger powiedział, że w wydarzaniu nie zostało już pomyślane nic greckiego. W1973
roku określił całą swą drogę myślenia mianem fenomenologii niepojawialnego,
niejawialnego (Unscheinbare).
W późnym wykładzie Heideggera Koniec filozofii i zadanie myślenia czytamy,
że człowiek myślący powinien doświadczyć sedna nieskrytości, owego miejsca ciszy
skupiającego w sobie to, co dopiero udziela nieskrytości, doświadczyć prześwitu
Otwartego. Choć jest to zarazem doświadczenie bezpodstawności, doświadczenie
źródłowego Nic, byłoby to — według Heideggera — doświadczenie tego, co jest.
Książka Cezarego Woźniaka jest próbą interpretacji myśli Heideggera pod kątem jej
ciągłej orientacji na sferę źródłowej jawności aż po moment kontemplacyjnej
mądrości doświadczającej istoty samej zjawiskowości.
Cezary Woźniak pracuje na Uniwersytecie Jagiellońskim, obecnie jest
kierownikiem Katedry Badań Filozoficznych nad Kulturą w Instytucie Kultury, na Wydziale
Zarządzania i Komunikacji Społecznej. Jest autorem książki Martina Heideggera
myślenie sztuki oraz artykułów publikowanych m.in. w „Kwartalniku
Filozoficznym", „Principiach", „Przeglądzie Filozoficznym".
Wprowadzenie 7
Rozdział I
Odkrywanie źródłowej sfery doświadczenia we wczesnej fenomenologii Husserla i
Heideggera 27
Rozdział II
Kwestia czasu a destrukcja tradycyjnej ontologii 49
Rozdział III
Okamgnienie jako źródłowe doświadczenie bycia według Sein und Zeit Heideggera
63
1. Bycie Dasein 63
2. Czasowość Dasein 81
3. Okamgnienie Dasein 113
Rozdział IV
Metafizyka Sein und Zeit Heideggera 123
Rozdział V
Derridy dekonstrukcja doświadczenia źródłowego 133
1. Lebendige Gegenwart Husserla 133
2. Husserla teoria czasu 140
3. Dekonstrukcja doświadczenia źródłowego w fenomenologii Husserla 150
Rozdział VI
Nieobecność źródła 159
Rozdział VII
Doświadczenie źródłowe a granice filozofii 193
Rozdział VIII
Doświadczenie źródłowe jako doświadczenie jawności 209
1. W stronę jawności 209
2. Jawności 224
3. Przebywanie w prześwicie a metafizyka 256
4. Wdawanie się w jawność: Gelassenheit/Skok 274
5. Czas-przestrzeń Otwartego 282
6. Okamgnienie jako źródłowe doświadczenie jawności 295
7. Mowa jawności 301
Zakończenie 323
Bibliografia 329
Nota o autorze 339
338 stron, Format: 14.5x21.0cm, oprawa miękka
