Traktat o historii religii (1949) należy do pierwszych (obok m.in. Technik
jogi) dzieł Mircei Eliadego (1907-1986), jakie ukazały się we Francji, gdy ten
rumuński religioznawca i pisarz definitywnie wybrał emigrację.
Napisany jeszcze po rumuńsku, stanowi prawdziwy rezerwuar tematów, jakie
autor podejmował później w swoich francuskich publikacjach. Tytuł może wydać się
nieco mylący, jeśli "o" czytać jako "z". Nie jest to bowiem
systematyczny wykład historii różnych religii, lecz imponująca bogactwem materiału
prezentacja "faktów religijnych", czyli tego, z czego składa się sfera sacrum
jako odróżniona od sfery profanum.
Eliade zestawia i charakteryzuje "hierofanie", miejsca, w których
przejawia się świętość, odnajdując je w najróżniejszych dziedzinach ludzkiego
życia i rozmaitych obszarach przyrody. Dopiero na takich elementarnych doświadczeniach,
zdaniem Eliadego, budują się religie z ich trwałą symboliką. U ich podłoża leży
więc najpierwotniejsze doświadczenie hierofaniczne - szamanizm. Eliade pozostał wierny
zarysowanej w Traktacie perspektywie i dlatego tom ten stanowi podstawę lektury dzieł
tego twórcy - jednego z najwybitniejszych historyków i filozofów religii.
524 strony, oprawa miękka