ZESPOŁY INTERDYSCYPLINARNE JAK PRACOWAĆ Z SOJUSZNIKAMI WROGAMI PARKER GLENN / I INNYNI NIEZNAJOMYMI / Księgarnia

W każdej organizacji obok formalnej struktury administracyjnej istnieją również struktury nieformalne.

Określane niekiedy mianem organizacji spontanicznej albo organizacji adaptacyjnej, stanowią one współczesną wersję tego, co Warren Bennis określił ponad trzydzieści lat temu mianem „społeczności tymczasowej”. Zespoły interdyscyplinarne uosabiają pozytywne właściwości tych struktur nieformalnych ponieważ stwarzają możliwość kreatywnej ekspresji zarezerwowanej na ogół dla niewielkich, przedsiębiorczych firm. W zespołach osiąga się ten efekt dzięki zestrojeniu tego, czego poszukuje każda organizacja, czyli innowacji, z tym co pobudza kreatywne osoby, czyli sposobności do wykorzystania swoich umysłów połączonej z możliwością uczenia się od innych.

Na pierwszy rzut oka zespoły interdyscyplinarne wydają się znakomitym i łatwym do wprowadzenia rozwiązaniem. Wystrczy zebrać grupę osób z róznych części organizacji, które mogą być potrzebne w danej sytuacji i wszystko pójdzie jak po maśle. Zebranie ośmiu czy dziesięciu osób, które mają róźne wykształcenie, doswiadczenie oraz opinie po to, by podzielili się swoimi pomysłami i opracowali plan działań mający na celu rozwiązanie rozpoznanego problemu ma w sobie wiele logiki. Jednakże podobnie jak w przypadku wielu innych dobrych teorii dotyczących zachowań zespołowych, również i tutaj pojawiają się liczne przeszkody, kiedy przychodzi do jej sprawdzenia w praktyce. Jak zauważają w swej pracy na temat zespołów tworzących nowe produkty Hutt, Walker i Frankwick, "każdy departament kieruje się własnymi osądami i procedurami, które prowadzą do jakościowo odmiennych sposobów postrzegania innowacyjności produktu. Na przykład pracownikom działu marketingu zależy, by otrzymać udany produkt w możliwie najkrótszym czasie, a personel działu rozwoju-badawczego będzie dążył do bardziej radykalnych i przełomowych rozwiązań."

"Książka Parkera dotyczy ważnego obszaru prac zespołowych. Jest pełna praktycznych przykładów opisujących wiele różnych sytuacji, które mogą pomóc każdemu w lepszej organizacji działań interdyscyplinarnych."

Jon Katzenbach, współautor książki "Siła zespołów".

Spis treści:

Przedmowa
0 autorze
Rozdział 1: Świat zespołów interdyscyplinarnych
Rozdział 2: Przewagi konkurencyjne zespołów interdyscyplinarnych
Rozdział 3: Przezwyciężanie barier i przeszkód w pracy zespołowej
Rozdział 4: Prowadzenie zespołów interdyscyplinarnych. To trudne zadanie
Rozdział 5: Upełnomocnienie zespołów do pracy
Rozdział 6: Wyznaczanie celów prowadzące do wspólnego zaangażowania
Rozdział 7: Budowanie mostów z otoczeniem zespołu
Rozdział 8: Ocena pracy zespołowej i członków zespołu
Rozdział 9: Zespołowa płaca za zespołową pracę
Rozdział 10: Kształcenie jako zdarzenie zespołowe
Rozdział 11: Wielkość zespołu. Małe jest piękne
Rozdział 12: Zespół pracujący wspólnie
Rozdział 13: Rola kierownictwa w budowaniu organizacji opierającej się na zespołach
Rozdział 14: Jak zacząć przejście do zespołów interdyscyplinarnych
Zasoby do interdyscyplinarnej pracy zespołowej
Walcząc z siłami zła
Przykład 1: Tworzenie atmosfery sprzyjającej zespołom interdyscyplinarnym
Przykład 2: Opowieść o wirtualnym zespole interdyscyplinarnym
Przykład 3: Odpowiedź sieci zespołów interdyscyplinarnych na kryzys 11 września
Przykład 4: Stały zespół interdyscyplinarny w sektorze publicznym
Badanie interdyscyplinarnej pracy zespołowej

Bibliografia

235 stron, oprawa miękka

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.