Atlas przestępczości w Polsce 5
Czy kryminologom grozi bezrobocie? Nie sądzę, niestety. Mam bowiem nieodparte
wrażenie, że działalność przestępcza przenosi się stopniowo ze sfery realnej do
wirtualnej, gdzie możliwości wydają się wręcz nieograniczone (często jeszcze nawet
nie do końca zidentyfikowane, nie wspominając już o reakcji prawnokarnej), ryzyko zaś
— minimalne. Sieć zapewnia anonimowość — to truizm. Lecz właśnie w realnym lub
wyimaginowanym poczuciu anonimowości (ergo — bezkarności) działa cała rzesza
oszustów internetowych, liczba zaś ofiar sięga niekiedy kilkudziesięciu lub nawet
kilkuset tysięcy.
Dla porządku dodajmy jednak, że w sferze realnej przestępczość ulega korzystnym
przemianom. Staje się ona coraz mniej brutalna; bardziej cywilizowane formy przybiera
nawet działalność zorganizowanych grup przestępczych (co wcale nie oznacza, że jest
ona mniej groźna, zwłaszcza dla gospodarki kraju).
Jeszcze kilkanaście lat temu ich aktywność obejmowała głównie prostytucję,
wymuszenia haraczy, porwania dla okupu, napady na tiry oraz inną działalność
rozbójniczą, obecnie zaś są to wyłudzenia podatku VAT i dotacji unijnych, nielegalny
handel paliwami, produkcja i przemyt papierosow18 oraz narkotyków.
O tej zasadniczej przemianie oblicza przestępczości zorganizowanej również — jak
się wydaje—zadecydował w dużej mierze rachunek zysków i strat.
Wśród specjalistów od przestępczości — w sferze zarówno teorii, jak i praktyki
— będą zatem niebawem dominowali księgowi oraz informatycy, cała reszta będzie się
musiała przekwalifikować.
Wstęp (Andrzej Siemaszko)
Rozdział I. Przestępstwa stwierdzone (Beata
Gruszczyńska)
Rozdział II. Podejrzani (Andrzej Siemaszko)
Rozdział III. Skazania i orzeczone kary (Marek Marczewski)
Rozdział IV. Uwięzieni (Marek Marczewski)
Rozdział V. Międzynarodowe statystyki przestępczości (Beata
Gruszczyńska)
Statystyki policyjne
Statystyki penitencjarne
Zamiast podsumowania.
Czy kryminologom grozi bezrobocie? (Andrzej Siemaszko)
Indeks kategorii
336 stron, oprawa twarda