O sztuce rządzenia według Mozi, Mengzi, Xunzi, Han Feizi
Mozi
( V/IV w. p.n.e. ) – „pierwszy rywal Konfucjusza” i założyciel
wpływowej szkoły moistów. Przekonywał o konieczności dopasowania się do woli Nieba
(Tianzhi) i propagował potrzebę powszechnej, nieróżnicującej miłości jako
podstawę dobrego funkcjonowania społeczeństwa.
Mengzi, Mencjusz (IV /III w. p.n.e.) - w tradycyjnych Chinach
uznawany za najwybitniejszego myśliciela po Konfucjuszu. Przekonany, że człowiek z
natury jest dobry, uważał, że najlepsze rządy to realizacja „Drogi królewskiej” -
według której władca, otoczony mądrymi doradcami, stworzy swojemu ludowi warunki
umożliwiające życie w zgodzie z wrodzonym dobrem własnej natury.
Xunzi (IV/III w. p.n.e.)- wybitny przedstawiciel wczesnego
konfucjanizmu. Uważał, że ludzka natura jest zła i powinno ją ujarzmić właściwe
wykształcenie. Zgadzał się z Mencjuszem , że dobro państwa zależy ostatecznie od
moralnej postawy władcy, lecz większy nacisk kładł na drobiazgowe przestrzegane zasad
hierarchii i dyscyplinę społeczną.
Han Feizi (III w. p.n.e.) - najwybitniejszy przedstawiciel szkoły „legistów”.
Podzielał przekonanie Xunzi o wrodzonym złu ludzkiej natury i uważał, że
najlepszą metodą rządzenia jest wprowadzenie i bezwzględne stosowanie przepisów i
procedur, które najskuteczniej uniemożliwią ludziom czynienie zła.
228 stron, oprawa miękka