Językowy obraz starości i starzenia się w reklamie telewizyjnej
Autorka nakreśliła w tekście pracy niezwykle bogaty obraz
nieodłącznego od współczesnej kultury zjawiska, jakim jest reklama. Jest ona światem
alternatywnym współczesnego człowieka, w którym poszukuje on tego, co mu niezbędne do
życia i funkcjonowania w społeczeństwie. Ona także staje się jego przewodniczką w
świecie chaosu konsumpcyjnego – tak, aby mógł dokonywać właściwych wyborów wśród
otaczających go dóbr.
dr hab. Grażyna Sawicka, prof. UKW w Bydgoszczy
Wstęp
7
Rozdział I. Reklama a językowy obraz świata
1.1. Reklama
9
1.2. Językowy obraz świata
13
1.2.1. Pojęcie językowego obrazu świata i stan badań nad JOS
13
1.2.2. Definicja kognitywna
16
1.2.3. Stereotyp językowy
17
1.2.4. Wartościowanie w językowym obrazie świata
21
1.3. Językowy obraz świata w reklamie
22
Rozdział II. Starość jako kategoria kulturowa
2.1. Taksonomiczna definicja starości
29
2.2. Definicja konotacyjna starości
30
Rozdział III. Reklamowa starość w aspekcie biologicznym
3.1. Starość odmłodzona
37
3.1.1. Odmłodzenie za pomocą reklamowanego produktu
37
3.1.2. Odmłodzenie niezależne od reklamowanego produktu
42
3.2. Młodość postarzona
45
3.3. Reklama pro-age
53
Rozdział IV. Reklamowa starość w relacjach rodzinnych
4.1. Rodzina kilkupokoleniowa
57
4.2. Relacja: dorosłe dziecko – rodzic
64
4.3. Relacja: dziadkowie – wnuki
68
Rozdział V. Reklamowa starość w aspekcie ogólnospołecznym
5.1. Starość obok młodości – komplementarność i współwystępowanie
73
5.2. Starość i starzenie się a praca zawodowa
80
5.3. Starość i starzenie się a autorytety
85
Rozdział VI. Reklamowa starość w innych aspektach
6.1. Starość a sytuacja materialna
95
6.2. Starość w aspekcie psychicznym
98
6.3. Starość w aspekcie intelektualnym
103
6.4. Ludzie starzy w czasie wolnym
104
Podsumowanie
107
Bibliografia
117
122 strony, Format: 15.0x21.0cm, oprawa miękka